• Terug

Het samenzijn in liefde maakt de aardse weg gemakkelijker

De langste weg op aarde is niet zo moeilijk te gaan als de mens die niet alleen hoeft af te leggen, want met zijn tweeën draagt men al het leed en alle zorgen gemakkelijker. Een eenzame reiziger draagt alle last en moeite alleen, hij heeft geen liefhebbend hart waarmee hij zijn zorgen kan delen, niemand die hem steunt als hij dreigt te bezwijken en niemand die hij wederom moed kan inspreken en hem een steun kan zijn op een moeilijk moment. En dit is ook het lot van velen op hun levensreis, dat zij alsmaar hun weg alleen gaan, ofschoon ze door veel mensen omgeven zijn. Zij sluiten zich van de wereld af en wijzen alle troost of goede raad en alle daadwerkelijke hulp af. En zo moeten ze een vermoeiende uitermate lange weg op aarde gaan in voortdurende eenzaamheid.

De natuurwet bindt de mensen aaneen, de natuurwet eist het samenzijn, want ze is toch de grondslag om te bestaan van de schepping en haar levende wezens. Alles in de mens dwingt hem naar een tweede "ik", de mens voelt, volgens zijn natuur, de drang in zich, zich te verbinden met een mens van gelijke aard. In elk mensenhart woont de liefde die zich uiten wil tegenover deze andere. Daarom is de verbinding van man en vrouw onomstotelijk wet - ingesteld door de Wil van de goddelijke Vader ZELF.

Aan elke verbintenis moet echter ook de diepe liefde ten grondslag liggen, ieder moet zich beijveren uit de diepste grond van zijn hart de ander te dienen, alle liefde te bewijzen en een gemeenschap te vormen die geheel beantwoordt aan de goddelijke Wil. Dan zal ook op zo'n verbintenis de zegen van GOD rusten en beiden zullen dan de weg door dit leven gemakkelijker gaan omdat de liefde voor elkaar al het zware helpt dragen, en deze liefde immers ook de zekerheid geeft dat de VADER eveneens tegenwoordig is waar zuivere liefde twee mensen verbindt. Want daar zal dan ook het werkzaam zijn van de eeuwige GODHEID te merken zijn, de zuivere liefde zal de mensen veredelen en hun blik naar boven richten; zij zullen GOD de Heer herkennen krachtens de liefde die in hen werkt, die toch goddelijk is, en vanuit dit besef zullen zij ook de kracht putten alle moeilijkheden in het leven te overwinnen.

Zij gaan hun weg als het ware samen met GOD - zij zijn zich in gelukzalige saamhorigheid bewust geworden dat daar, waar liefde is, óók GOD aanwezig moet zijn, en dit inzicht stemt gelukkig - want de mens weet zich dan geborgen in de trouwe hoede van de VADER.

Amen

Zweisamkeit in Liebe.... Leichter Erdenweg....

Der weiteste Weg auf Erden ist nicht beschwerlich zu gehen, so ihn der Mensch nicht allein zurücklegen braucht, denn alles Leid und alle Sorge trägt sich besser zu zweien. Ein einsamer Wanderer trägt alle Last und Mühe allein, er hat kein liebendes Herz, dem er sich mitteilen kann, niemanden, der ihn aufrichtet, so er zusammenzubrechen droht, und niemanden, dem er wiederum Mut zusprechen kann und ihm Halt sein in schwerer Stunde. Und es ist dies auch das Los vieler Erdenwanderer, daß sie stets und ständig allein gehen, obgleich sie von vielen Menschen umgeben sind. Sie schließen sich ab von der Welt und weisen allen Zuspruch und alle tätige Hilfe zurück. Und so müssen sie einen beschwerlichen, überaus langen Weg gehen auf Erden in steter Einsamkeit. Das Naturgesetz bindet die Menschen zusammen, das Naturgesetz fordert Zweisamkeit, ist sie doch die Grundlage zum Bestehen der Schöpfung und ihrer Lebewesen. Alles im Menschen drängt nach dem zweiten Ich, es spürt der Mensch naturmäßig in sich den Trieb zur Verbindung mit einem wesensgleichen Menschen, es wohnet in eines jeden Menschen Herz die Liebe, die sich äußern will diesem anderen gegenüber, und es ist daher die Verbindung von Mann und Frau unumstößliches Gesetz, vom Willen des göttlichen Vaters Selbst angeordnet. Allen Verbindungen soll aber auch die tiefe Liebe zugrunde liegen, es soll ein jeder aus tiefstem Herzensgrund bestrebt sein, dem anderen zu dienen, ihm alles Liebe anzutun und eine Gemeinschaft zu gründen, die ganz dem göttlichen Willen entspricht. So wird auch auf einer solchen Verbindung der Segen Gottes ruhen, es werden beide den Weg durch das Erdenleben leichter gehen, weil die Liebe zueinander alles Schwere tragen hilft und diese Liebe ja auch die Gewähr dessen ist, daß der Vater gleichfalls gegenwärtig ist, wo reine Liebe zwei Menschen verbindet. Denn es wird dort das Wirken der ewigen Gottheit spürbar sein, es wird die reine Liebe die Menschen veredeln und ihren Blick nach oben wenden, sie werden Gott, den Herrn, erkennen kraft der in ihnen wirkenden Liebe, die doch göttlich ist, und sie werden aus dieser Erkenntnis die Kraft schöpfen, alles Schwere im Leben zu überwinden.... Sie gehen gleichsam mit Gott.... sie sind in seliger Zweisamkeit innegeworden, daß da, wo die Liebe ist, auch Gott sein muß, und diese Erkenntnis ist beseligend, weiß sich doch der Mensch dann geborgen in treuer Vaterhut....

Amen