Niet zelden leiden veronderstellingen tot verkeerde conclusies en de wetenschap vergist zich ook ongelofelijk, wanneer ze aanneemt, dat er zich één of andere massa in de kern van de zon bevindt. De vuurbol zou tenslotte toch langzaam verteerd worden en de zon zou aan licht en lichtintensiteit verliezen. Maar dit is sinds eeuwigheid niet het geval en zal dat tot in ondenkbare tijden niet zijn.
Ter vergelijking: een vuurhaard kan slechts zo lang warmte uitstralen, als hij vuurgloed in zich bergt, maar deze gloed moet eens tot uitdoven komen, als ze niet gevoed wordt. Dat wil zeggen, haar stoffen toegevoerd worden, die weer ontbranden en zo de gloed doen toenemen. Toegepast op de zon zou dit onvoorstelbaar grote hemellichaam dus of voortdurend kleiner moeten worden of hij zou andere hemellichamen aan moeten trekken, die dan als het ware één met hem worden en zo voortdurend voedingsstoffen voor de licht en warmte gevende brandhaard zouden zijn.
Maar het goddelijke scheppingswerk heeft zulke puur inhoudelijke argumenten niet nodig. De stralenwerking van de zon is op geheel andere wetten terug te voeren. De kracht van God Zelf straalt zonder enige invloed van buitenaf. De kracht van God is licht in Zichzelf. Deze kracht stroomt dagelijks en ieder uur zonder onderbreking in het heelal over, opgenomen door talloze dragers van geestelijke kracht en wordt weer verder geleid door elk wezen, zichtbaar en onzichtbaar.
En daarom ontvangen jullie de levenskracht uit God rechtstreeks uit de stralen van de zon. Daarom moet de zon, voor het gedijen van elk levend wezen, deze kracht uitdelen. En dit gebeurt op een manier, die voor het menselijke bevattingsvermogen volledig vreemd en onbegrijpelijk is, zolang de mensen te weinig waarde hechten aan het geestelijke, want juist de stralenwerking van de zon is een puur geestelijke gebeurtenis, die echter tegelijkertijd ook uiterlijk zichtbaar voor de mensen is. Terwijl al het andere geestelijke voor hen verborgen is, respectievelijk aards omhuld is, uit de werkzaamheid van de rijpe geestelijke wereld zich hier zichtbaar aan de mensen, maar het wordt niet als zodanig herkend.
Een ongeremd ontplooien van haar kracht, waar het geestelijke zich echter tegen verzet, brengt bepaalde wrijvingen voort en alles wat verdrongen moet worden, wordt geprikkeld en ontbrandt in zekere zin en omdat de geestelijke kracht absoluut naar de aarde wil, moet deze licht- en vuurstroom ook op aarde op te merken zijn en zich dus als stralenbundel vanaf boven uiten. En dit proces kan nooit tot een einde komen, zolang nog niet bevrijd geestelijks op één of andere manier het heelal bevolkt, want net zo lang zal het rijpe geestelijke geen tegenstand schuwen en juist door het overwinnen van deze tegenstand daar proberen te komen, waar geestelijke kracht van het wezen nodig is. De zon zal schijnen, tot al het geestelijke bevrijd is.
Amen
VertalerNão raro, as suposições levam a falácias, e a ciência também tem estado incrivelmente errada quando assume que há qualquer massa brilhante no centro do sol. Afinal de contas, a bola de fogo consumir-se-ia lentamente e o sol perderia luz e luminosidade. Mas este não é o caso há muito tempo e não será o caso até tempos imemoriais. Comparativamente falando, uma lareira de fogo só pode irradiar calor enquanto contiver brasas, mas cada brasa deve um dia ser extinta, a menos que seja alimentada, ou seja, fornecida com substâncias que se inflamam de novo e assim aumentam as brasas. Aplicado ao sol, este incompreensivelmente grande corpo mundial teria de se tornar cada vez menor, ou teria de atrair outros corpos mundiais para si mesmo, que então se tornariam um com ele, por assim dizer, e assim seriam nutrientes constantes da luz - e do calor - do coração de fogo. Mas o trabalho divino da criação realmente não precisa desses argumentos puramente factuais.... O efeito radiante do sol é devido a leis bastante diferentes.... É o poder do próprio Deus brilhando sem qualquer influência de fora.... O poder de Deus é luz em si mesmo, esse poder passa para o universo diariamente e de hora em hora sem interrupção, recebido por inúmeros portadores do espírito e conduzido novamente para longe por cada ser, visível e invisível. E por isso você recebe a força vital de Deus diretamente nos raios do sol.... portanto o sol tem que distribuir essa força para o florescimento de cada ser vivo, e isso acontece de uma forma completamente estranha e incompreensível para os conceitos humanos, desde que as pessoas atribuam muito pouco valor ao espiritual per se, pois o próprio efeito dos raios do sol é um processo puramente espiritual que, no entanto, também é visível para as pessoas externamente, ao mesmo tempo.... Enquanto todo o resto espiritual lhes é escondido ou envolto na terra, a atividade do mundo espiritual maduro se expressa visivelmente para as pessoas, mas não é reconhecida como tal. Um desdobramento desenfreado de sua força, que, no entanto, também é oposto por coisas espirituais, produz certos atritos, e tudo o que deveria ser reprimido se excita e, por assim dizer, se acende, e como a força espiritual quer absolutamente alcançar a Terra, essa corrente de luz e fogo também deve ser perceptível na Terra e assim se expressar como um feixe de raios vindos de cima. E este processo nunca poderá chegar ao fim enquanto substâncias espirituais ainda não redimidas animarem de alguma forma o universo, pois as substâncias espirituais maduras não se afastarão de qualquer resistência e, vencendo essa resistência, tentarão alcançar o lugar onde os seres necessitam de força espiritual.... Assim o sol brilhará até que todos os seres espirituais sejam redimidos....
Amém
Vertaler