• Terug

Materialisten – Godsbegrip – Eigen wil

Waar de mens het meest tegen in opstand komt, is het erkennen van een macht, die hij niet ziet of op de één of andere manier merkbaar waarneemt. De mens, zoals hij zelf nog in de materie staat, is nog zo stoffelijk, dat voor hem alleen maar te begrijpen valt, wat hij kan zien of waarvan diens aanwezigheid zich op één of andere manier laat bewijzen. Hij wijst echter al het andere net zo lang als ongeloofwaardig af, als de materie hem gevangenhoudt. Pas vanaf het moment, waar deze materie voor de mens aan waarde begint te verliezen, is het godsbegrip begrijpelijk voor hem geworden. Hij begint nu toch in een wezen, een macht te geloven, zonder de aanwezigheid te kunnen bewijzen.

Hij zal echter niet eerder tot het volle besef komen, dan totdat hij zelf in contact is gekomen met de eeuwige Godheid. Al is het ook onbewust. Al de overweging, dat het hele heelal door een hoger wezen geleid moet worden, geeft aanleiding tot vaker nadenken. En de mens houdt zich in de geest met het hoogste Wezen bezig en hij begint in alle werken van de schepping de Bestuurder van het heelal te herkennen. Hij heeft van nu af aan veel meer interesse voor alles, wat op de goddelijke Schepper wijst, dan voor de materie, die hem alleen nog maar hinderlijk lijkt en daarom meer dan ooit door hem gemeden, dat wil zeggen, bestreden wordt.

Het laat zich nu ook begrijpen hoe weinig succesrijk er met een materialist over geestelijke dingen gesproken kan worden, omdat hem juist alles, wat door hem niet met de handen te grijpen of te voelen is, twijfelachtig of ongeloofwaardig voorkomt. En al het desbetreffend gepraat is zo lang tevergeefs, totdat de materie hem niet meer bekoort of totdat hij door smartelijke gebeurtenissen gewezen wordt op het werkzaam zijn van de eeuwige Godheid.

Het gebrek aan geestelijke kennis is vaak niet zo nadelig voor zo’n mens, want hij zou het zonder meer afwijzen of het als hersenschimmen van een fantast beschouwen. En daarom zou zo’n mens in zijn onwetendheid gelaten moeten blijven, totdat hij er zelf een verlangen naar heeft en hij dit uit door nadenkend te zijn en een bereidwillig losmaken van al het wereldse, verbonden met een gestadig toenemend verlangen naar geestelijke waarheden.

Zo’n mens kan veel dieper in geestelijk gebied binnendringen, wanneer zo’n verandering zich innerlijk voltrokken heeft. Echter moet deze verandering uit vrije wil plaatsgevonden hebben. Er mag geen enkele beïnvloeding van menselijke zijde aan vooraf zijn gegaan, want juist zulke voormalige godloochenaars zijn buitengewoon actief via de gedachten. En als ze zich eerst eenmaal enigszins met dit vraagstuk van de goddelijkheid bezighouden, komen ze door de beïnvloeding via de gedachten door de geestelijke hulpkrachten zeker op de goede weg, terwijl een beïnvloeding van menselijke zijde hun wil om af te wijzen alleen maar zou versterken en het doel dus moeilijker bereikt wordt.

Het is echter niet nadelig om het denken van zulke mensen naar gebieden te leiden, die tot nog toe vreemd voor hen waren, opdat hun de gelegenheid geboden wordt zelf een besluit te nemen. Maar de vrije wil moet al het overige doen._>Amen

Materialists.... concept of God.... own will....

What man rebels against most is the acknowledgement of a power that he does not see or somehow perceive. As a person still standing in matter himself, he is still material to such an extent that only that which he is able to see or whose existence can somehow be proven is a concept to him. However, he rejects everything else as implausible as long as matter holds him captive. Only at the moment when matter begins to lose its value for man has the concept of God become comprehensible to him; he now begins to believe in a being, a power, without being able to prove its existence. However, he will not come to full realization until he himself has made contact with the eternal deity, even if unconsciously. The mere consideration that the whole universe must be controlled by a higher being gives rise to frequent reflection, and the human being occupies himself in spirit with the supreme being and begins to recognize the controller of the universe in all works of creation.... From now on he is far more interested in everything that points to the divine creator than in matter, which only appears to be a hindrance to him and is therefore avoided, i.e. fought against, by him more than ever. It can now also be understood how little can be successfully spoken of spiritual things to a materialist, because everything that cannot be grasped or felt by him with his hands appears questionable and untrustworthy to him.... And all talk in this regard is in vain until matter no longer appeals to him or he is obviously made aware of the work of the eternal deity through painful events. The lack of spiritual knowledge is often not so disadvantageous for such a person, for he would outright deny it or regard it as the pipe dream of a fantasist, and therefore such a person should remain in his ignorance until he himself has a desire for it and expresses this through a thoughtful nature and willing detachment from everything worldly.... combined with a steadily growing desire for spiritual truths. Such a person can penetrate far deeper into the spiritual realm if such a transformation has taken place within him, however, this transformation must have taken place of his own free will, there must be no human influence whatsoever, for it is precisely such initial deniers of God who are extraordinarily mentally active, and if they deal with this problem of divinity in the first place, they will certainly get on the right path through the mental influence of the spiritual helpers, whereas human influence would only strengthen their will to reject and thus the goal would be more difficult to achieve. However, it is not disadvantageous to direct such people's thoughts towards areas which were previously foreign to them so that they are offered the opportunity to decide for themselves.... but free will should do the rest....

Amen