• Terug

Het lijden van Jezus aan het kruis - Aards lichaam

Het lijden van Jezus aan het kruis is voor zo vele mensen een onverklaarbaar gebeuren en niet zelden aanleiding tot twijfel aan de goddelijkheid van Jezus. De Heer heeft aan het kruis onuitsprekelijk geleden, want het was het aardse lichaam dat alle kwellingen van de kruisdood op zich heeft genomen en onmetelijke doodsnoden verdragen. Hoe zou dit ook anders kunnen zijn. De Geest Gods moest toch in het uur van de dood de menselijke omhulling verlaten om de mate van het lijden van de Mensenzoon volledig te maken. En bijgevolg heeft Deze in het stervensuur niet de geringste verlichting gevoeld, want alleen zo was het verlossingswerk voor de mensheid te voltooien, dat een mens zijn lichamelijk omhulsel volledig opgaf onder de zwaarste pijnen voor de zondeschuld van de mensheid. Een Mens, wiens hart vol Liefde was, heeft de bitterste dood op zich genomen. God was in alle volheid in deze Mens, zodat Zijn werkzaam zijn op aarde goddelijk werkzaam zijn was en alle macht over hemel en aarde kwam Hem toe. En toch gaf Hij Zijn armzalig lichaam aan Zijn vijanden, die Hem wilden vernietigen.

Hij maakte van Zijn buitengewone kracht geen gebruik, ofschoon een gedachte van Hem zou hebben volstaan om alles wat tegen Hem was te vernietigen. En Zijn ziel worstelde met zichzelf in haar doodsangst en Hij sprak de woorden: "Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten!" Het was Zijn ziel die nog met het lichaam verbonden was en in diepste nood riep naar de Vadergeest, die wederom van het menselijke lichaam moest wijken, wilde het verlossingswerk worden volbracht. En Hij ledigde de kelk tot op de laatste druppel.

Geen mens kan de omvang van dit offer ten volle beseffen, want Zijn ziel was geheel zonder schuld en zuiver. Ze leed onuitsprekelijk onder de liefdeloosheid van diegenen die Hem aan het kruis sloegen, want Zijn ziel was pure Liefde en daarom één met God. En deze Liefde kon toch niet de zondige mensheid van haar voornemen afhouden. De Godheid trok zich terug en de Mens, in alle zielsangst, in alle nood en kwelling, bleef achter en stierf de meest smartelijke kruisdood.

Wat aan het kruis geleden heeft, was menselijke omhulling en deze omhulling ondervond zo bovenmenselijke kwellingen. En anders zou dit verlossingswerk toch niet volbracht hebben kunnen worden, want de liefde van een Mens moest zo groot zijn dat Hij zich als offergave gaf voor de gehele mensheid. En Jezus was het zuiverste goddelijke Wezen. De Mens was niet te overtreffen in Zijn volmaaktheid, want ook de Godheid verbleef immers geheel en al in Hem. En dit zuivere Wezen gaf zich over in de handen van de zonde. Het liet Zijn lichaam over aan de krachten der duisternis. En dezen schrokken er niet voor terug het zuiverste Wezen vast te grijpen en een einde te maken aan Zijn leven. En onder ontzettende pijnen sprak Jezus de woorden: "Het is volbracht" en gaf Zijn Geest. Dat wil zeggen: de ziel scheidde zich van het lichaam, dat onuitsprekelijk geleden had uit liefde voor de mensheid.

Amen

El sufrimiento de Jesús en la cruz..... El cuerpo terrenal.....

Para muchas personas, el sufrimiento de Jesús en la cruz es un proceso inexplicable y, no pocas veces, un motivo de duda sobre la divinidad de Jesús. El Señor sufrió indeciblemente en la cruz, porque fue el cuerpo terrenal el que se cargó con todos los tormentos de la muerte en la cruz y soporto inconmensurables tormentos de muerte. ¿Cómo podría ser esto de otra manera?..... El Espíritu de Dios tuvo que dejar el caparazón humano en la hora de la muerte para completar la medida del sufrimiento del Hijo del Hombre, y en consecuencia no sintió el más mismo alivio en la hora de la muerte, porque sólo así se completaría la Obra de redención de la humanidad, de modo que una personas entregara su caparazón corporal bajo los dolores más terribles por la culpa del pecado de la humanidad.

Una persona cuyo corazón estaba lleno de amor ha asumido la muerte más amarga. Dios estaba en toda plenitud en este hombre, de modo que Su obra en la tierra era obra divina, y todo el poder sobre el cielo y la tierra era Suyo..... Y sin embargo, entrego Su pobre cuerpo a sus enemigos que querían destruirlo..... No hizo uso de Su extraordinaria fuerza, aunque un pensamiento de Él hubiera sido suficiente para destruir todo lo que estaba en Su contra..... Y Su alma luchó consigo misma en Su agonía y pronunció las palabras: ¿Dios Mío, por qué Me dejaste? !.....” Era Su alma la que todavía estaba conectado al cuerpo y en la más profunda necesidad y llamó al Espíritu del Padre, que a su vez tenía que salir del cuerpo humano si se quería llevar a cabo la Obra de redención. Y vació la copa hasta la última gota.....

Nadie puede evaluar la grandeza de este sacrificio, porque Su alma era tan inocente y puro..... Sufrió indeciblemente bajo el desamor de aquellos que Le clavaron en la cruz, porque Su alma era amor puro y por lo tanto Una con Dios, y sin embargo, este amor no pudo detener a la humanidad pecadora de su plan..... La Deidad se retiró, y el ser humano en toda angustia, en toda miseria y tormento se quedó atrás y murió la muerte más dolorosa en la cruz. Lo que sufrió en la cruz fue un caparazón humano y este caparazón sintió tormentos sobre humanos. Y la Obra de redención no podría haberse realizado de otra manera, porque el amor de una persona tenía que ser tan grande que se sacrificó por toda la humanidad.

Y Jesús era el ser divino más puro..... el hombre era insuperable en Su perfección, porque contenía completamente la Deidad dentro de sí mismo..... Y este ser puro se entregó a Sí Mismo en las manos del pecado, dejó Su cuerpo a los sirvientes de las tinieblas, y esos no rehuyeron tocar al ser más puro y poner fin a Su vida. Y bajo unos dolores indescriptibles, Jesús pronunció las palabras: “Consumado es.....” y entregó Su espíritu, es decir, el alma se separó del cuerpo, que había sufrido indeciblemente por amor a la humanidad.....

Amén