• Terug

Beklimmen van de bergen – Streven naar de geestelijke hoogte

Kijk, als u de bergen probeert te beklimmen, mag het u niet aan besluitvaardigheid ontbreken, want alles wat hoog boven is, moet in zekere zin beklommen worden. Een lui mens kan niet gemakkelijk zijn doel bereiken, want hij moet verdubbelde kracht aanwenden, om dan echter met dubbele voldoening neer te kijken en de afgelegde weg te zegenen, die hem naar de hoogte geleid heeft.

Zo moet het geestelijke streven ook beschouwd worden. Het is eveneens het voortdurend willen beklimmen van de top, wat de geestelijke volmaaktheid is. De steeds onvermoeibare wandelaar bestijgt de hoogte met zekerheid, als hij zich niet van de wijs laat brengen door de moeite en inspanningen, die de weg hem brengt. Zijn blik is naar boven gericht, hij schuwt geen moeite en streeft altijd alleen maar naar het doel.

Als het rondtrekken op aarde zich op dezelfde manier voltrekt, wanneer de mens met naar boven gerichte blik eveneens elke moeite en zware inspanning op zich neemt, als hij zich niet van de wijs laat brengen door de momenten van vreugde van de wereld, maar zijn ziel vooruitstuurt naar de hogere regionen en de hele wil aanwendt, om de geestelijke hoogte te bereiken, dan zal hij ook eens tevreden terug kunnen blikken op de gang over de aarde en nooit zal hij berouw hebben over wat hij opgegeven heeft om dit doel te bereiken, om in het licht te staan en van alle leed bevrijd te zijn.

Degene, die bovenop de bergtop staat en zich vrij voelt van alle aardse last, die als het ware gelooft daar dichter bij zijn Heer en Schepper te zijn, die nu zijn blik kan laten zwerven over eindeloos verre streken en alles in zijn pracht en schoonheid aanschouwt, zal zich ongeveer voor kunnen stellen in welke geestelijke vrijheid de ziel na de volbrachte klim al het rondom haar bestaande kan zien, hoe ze zich vrij voelt van elke aardse zwaarte en, zich in het licht van de goddelijke genadezon bevindend, van onnoemelijke gelukzaligheden genieten mag. En al is de klim ook moeilijk, dan is toch het loon zo onvergelijkelijk heerlijker, dat het duizendvoudig opweegt tegen al het lijden en alle zelfverloocheningen, die eraan vooraf gegaan zijn.

Amen

산 등반. 영적으로 높은 곳을 향한 추구.

보라, 너희가 산을 오르려고 한다면, 너희에게 결단력이 부족해서는 안 된다. 높은 곳 있는 모든 것은 말하자면 도달해야만 하기 때문이다. 게으른 사람은 자신의 목표에 쉽게 도달할 수 없다. 왜냐하면 그는 두 배의 힘을 사용해야 하기 때문이다. 그러나 두 배의 만족으로 내려다보고, 자신이 올라간 길을 축복하기 위해서이다. 영적인 추구도 같은 방식으로 보아야 한다. 마찬가지로 정상에 오르고자 하는 끊임없는 열망은 영적인 온전함이다. 지칠 줄 모르는 등산객은 길이 가져다주는 수고와 노력에 흔들리지 않는다면, 그는 확실하게 정상에 도달한다. 그의 시선은 위를 향하고, 노력을 아끼지 않고, 항상 목표를 향해 노력한다.

이 땅의 길을 같은 방식으로 간다면, 사람이 시선을 위로 향하게 하고, 모든 수고와 힘든 일을 감당하면, 그가 세상의 순간적인 기쁨으로 자신을 오류에 빠지지 않게 하고, 자신의 혼을 높은 영역으로 앞서 보내고, 영적으로 높은 곳에 도달하기 위해 모든 의지를 사용한다면, 그는 언젠가 이 땅의 경로를 만족스러운 모습을 돌아볼 수 있게 될 것이고, 그는 빛 안에서 서고, 모든 고통에서 해방이 되는 목표를 달성하기 위해 자신이 희생한 것을 절대로 후회하지 않을 것이다.

산꼭대기에 서서 이 땅의 모든 짐에서 벗어난다고 느끼는 사람은, 그곳에서 주님과 창조주와 더 가까워졌다고 믿는 사람은, 이제 끝없는 영역을 바라보며, 모든 화려함과 아름다움을 볼 수 있는 사람은, 도달한 정상에서 주변에 존재하는 모든 것을 볼 수 있는 어떤 영적인 자유가 있는지 어느 정도 상상할 수 있게 될 것이고, 자신이 하나님의 은혜의 태양 빛 아래서, 얼마나 이 땅의 모든 어려움으로부터 자유로움을 느끼고, 말할 수 없는 행복을 누릴 수 있는 영적 자유를 어느 정도 상상할 수 있게 될 것이다. 오르기가 어려울지라도, 보상이 비교할 수 없을 정도로 영광스럽기 때문에 이 전에 겪었던 모든 고통과 희생보다 천 배나 더 크다.

아멘