• Terug

Begrijpen en afscheiden van de gedachten volgens de wil van God – Verschrikkingen van de dood

Alle gedachten die jou toevloeien, zijn door jouw wil gegrepen. De juiste, aan God toegenegen wil, scheidt altijd af wat niet bedoeld is om op te schrijven. Daarom worden alleen zulke bekendmakingen door jou ontvangen, die geheel overeenstemmen met de wil van God, maar deels alleen maar voor jou bestemd zijn en deels als zuivere leer voor de mensheid gegeven zijn. Hoe ijveriger en meer toegewijd jij jouw arbeid, die de mensheid tot zegen strekken moet, vervult, des te meer zul je waardig worden de genade te ontvangen.

Want bij God hebben alle gebeurtenissen steeds hun wijze bedoeling. Hij werkt er onafgebroken aan om de nog blinde mensenkinderen de ogen te openen, want de liefde van de Heer voor Zijn schepselen is grenzeloos. Wie zich aan deze liefde toevertrouwt, staat onder voortdurende bescherming en wordt door Hem zorgzaam begeleid.

Het leven biedt de mensenkinderen de meest veelsoortige afwisselingen, die er alleen maar toe bijdragen dat ze de Schepper vergeten. Ze zouden hun dagen op aarde graag in zorgeloosheid door willen brengen en niet hoeven te vrezen voor het einde van hun lichaam. En zo is hun streven steeds alleen maar op aardse goederen gericht en de gedachten aan de dood wijzen ze graag ver terug. Nu is dat eerste echter schadelijk voor de ziel. Maar met het toenemen van de leeftijd zal de dood hen een gedachte van verschrikking of van onbehagen opleveren. En dit past niet in de goddelijke ordening.

Degene die op aarde aan zijn ziel denkt, zal door de dood geen schrik aangejaagd worden, want hij ziet daarin dan alleen maar de bevrijding van de ziel en de ingang tot de eeuwige vrede. De zorg van de Schepper is nu enkel en alleen om het voor het mensenkind begrijpelijk te maken dat de aardse werkzaamheid slechts voor het kleinste deel de instandhouding van de goddelijke schepping geldt en dat het werk aan de ziel de belangrijkste taak voor de mensen op aarde is. Alles wat tot de instandhouding en voor het welzijn van het lichaam dient, zal vroeger of later een offer aan de vergankelijkheid worden, maar wat de mens voor zijn zielenheil doet, is onvergankelijk, zoals de ziel als zodanig onvergankelijk is.

De ziel kan nooit vergaan, maar het is voor haar van het grootste belang in welke toestand, dat wil zeggen in welke lichttoestand ze het hiernamaals binnen gaat, omdat de huidige lichttoestand doorslaggevend is of de ziel lijdt of hemelse zaligheid geniet. Het is onnoemelijk kwellend voor de ziel om naar het licht te verlangen en het licht door eigen schuld te moeten ontberen. En het zal de ziel weer mateloos gelukkig maken als haar de ingang tot de lichtregio’s verleend wordt en de nabijheid van de hemelse Vader dus haar deel wordt.

Amen

Agarrando y desechando los pensamientos en la voluntad de Dios.... Terror de la muerte....

Todos los pensamientos que fluyen hacia ti son tomados por tu voluntad. Siempre se descarta la voluntad justa, entregada a Dios, que no está destinado a ser escrito. Por lo tanto, solo recibirás anuncios que corresponden completamente a la voluntad de Dios, pero en parte solo destinado a ti, en parte dados como pura enseñanza para la humanidad. Cuanto más diligente y devotamente hagas tu trabajo, que es traer bendiciones a la humanidad, más digno serás de recibir la gracia. Porque todo lo que acontece con Dios tiene siempre su sentido sabio.... Él obra constantemente para abrir los ojos de los niños de la tierra, aún ciegos, porque el amor del Señor por Sus criaturas es ilimitado, Cualquiera que se encomienda a este amor está en constante cuidado por Él.

La vida ofrece las más diversas distracciones a los hijos terrenales, pero éstas sólo contribuyen a que se olviden del Creador. Les gustaría pasar sus días en la tierra sin preocupaciones y no tener que temer el fin de su cuerpo.... Por lo que su esfuerzo se dirige siempre hacia los bienes terrenales y les gusta alejar de sí mismos el pensamiento de la muerte. Ahora, sin embargo, lo primero es dañar el alma; pero a medida que envejecen, la muerte se convierte para ellos en un pensamiento de horror o incomodidad.... Y esto no está en el orden divino. La muerte no asustará a nadie que piense en su alma durante la vida terrenal, porque entonces sólo ve en ella la liberación del alma y la entrada a la paz eterna.

La única preocupación del Creador ahora es hacer comprender al niño terrenal que la actividad terrenal sólo contribuye por la más mínima parte para la conservación de la creación divina y que el trabajo sobre el alma es la tarea más importante del ser humano en la tierra. Todo lo que sirve al cuerpo para el mantenimiento y el bienestar, tarde o temprano será víctima de la transitoriedad, pero lo que el hombre hace por la salvación de su alma es imperecedero, así como el alma misma como tal es imperecedera. El alma nunca puede perecer, pero es de mayor importancia para ella en qué condición, es decir, en qué estado de luz, entra en el más allá, porque el respectivo estado de luz es decisivo en cuanto a si el alma sufre o disfruta de la felicidad celestial. Es indescriptiblemente doloroso para el alma permanecer en el deseo de luz y tener que prescindir de la luz por culpa propia. Y el alma, a su vez, será inmensamente feliz cuando se le conceda la entrada en las regiones de luz y la cercanía del Padre celestial sea, por tanto, su parte.... amén