• Terug

De zegen van ziekte en leed

Een toestand van lijden dwingt de mens vaak zijn gehele leven nader te overzien, en dat is zowel gunstig voor de ziel en heel vaak ook voor het lichaam, omdat de mens in het besef van zijn vaak verkeerd denken en handelen een verandering van zijn wezen nastreeft die ook een gunstige uitwerking op het lichaam kan hebben in dit opzicht, dat een beschaafde levenswandel aanzienlijk kan bijdragen tot handhaving van een gezond lichaam of tot genezing van een ziek lichaam.

Vaak moet het lichaam door ziekte en zwakte worden getroffen om de mens te laten beseffen dat zijn levenswandel geheel tegen Gods orde inging. Want alle waarschuwingen en vermaningen die God de mens laat toekomen, bewerken niet wat ziekte vaak tot stand brengt. De mens is nu in zekere zin gedwongen zich van de wereld en haar vreugden af te wenden en hij ziet het aardse leven in een heel ander licht.

Hij ziet de broosheid en hulpeloosheid van het lichaam en het gevoel van de eigen zwakheid, het onvermogen zich uit deze toestand te bevrijden en dat brengt hem onwillekeurig op hogere geestelijke gedachten. Hij zal zich nu veel eerder met vraagstukken bezighouden waar een gezond mens helemaal niet aan denkt. En zulke gedachten kunnen de aanleiding geven tot verandering, als hij er zich niet tegen verzet. Dan kunnen de geestelijke wezens hun arbeid aan de ziel van zo'n mens beginnen doordat ze deze steeds meer beïnvloeden, opdat hij vragen stelt die hem door de geestelijke wezens door heldere gedachten beantwoord worden. Hij wordt dan meer en meer in een geestelijke atmosfeer geleid die hem weldadig aandoet en hem minder oppervlakkig maakt.

Het zou een zeer lange tijd nodig hebben gehad eer hij in het aards gewoel tot hetzelfde inzicht gekomen was. Die tijd zou voor de ziel nutteloos voorbij zijn gegaan. Maar zo kan soms een korte tijd al voldoende zijn om hem aanzienlijk verder te brengen. Daarom mag leed de mens niet ongelukkig maken, maar moet het zelfs als een bewijs van liefde van de eeuwige Godheid worden beschouwd. Dit zal die mens ook spoedig inzien die door dat leed de juiste weg genomen heeft en hierop nu verder kan gaan om ijverig te werken aan het heil van zijn ziel.

Amen

Bênçãos da doença e do sofrimento....

O estado de sofrimento obriga muitas vezes o ser humano a olhar mais de perto para toda a sua vida terrena, o que é benéfico tanto para a alma como muitas vezes para o corpo, porque o ser humano, ao reconhecer os seus pensamentos e acções muitas vezes errados, esforça-se por uma mudança da sua natureza que também pode ser benéfica para o corpo, na medida em que um modo de vida mais contido contribuirá consideravelmente para a manutenção de um corpo saudável ou para a recuperação de um corpo doente. O corpo muitas vezes tem que ser afligido por doença ou enfermidade para que a pessoa perceba que seu modo de vida é completamente contra a ordem de Deus..... Para todas as admoestações e advertências que o Senhor envia ao ser humano, não se trata de provocar o que a doença frequentemente provoca. O ser humano é obrigado a afastar-se do mundo e dos seus prazeres, e ele vê a vida terrena sob uma luz completamente diferente. Ele vê a fragilidade e a impotência do corpo, e o sentimento de sua própria fraqueza, a incapacidade de se libertar desse estado, o direciona involuntariamente para os pensamentos espirituais. Agora ele terá muito mais probabilidade de se preocupar com problemas que estão completamente distantes de uma pessoa saudável, e tais pensamentos podem dar origem à transformação se ele não resistir a eles e assim os seres espirituais podem começar seu trabalho na alma de tal pessoa, influenciando-o cada vez mais para que ele faça perguntas que são respondidas pelos seres espirituais através de pensamentos brilhantes, e agora ele é gradualmente guiado para uma atmosfera espiritual que lhe convém e o interioriza. Antes que ele tivesse alcançado a mesma realização no equipamento do mundo, teria demorado muito tempo, que teria passado inutilmente para a alma.... Mas, desta forma, um curto período de tempo pode, por vezes, ser suficiente e levá-lo consideravelmente mais longe. E assim o sofrimento não deve fazer o ser humano infeliz, mas deve também ser considerado como prova do amor eterno da Deidade, que o ser humano logo perceberá quem entrou no caminho certo através deste sofrimento e pode agora continuar a caminhar nele em diligente trabalho para a salvação da sua alma....

Amém