• Terug

De zorg voor het lichamelijke welzijn

Aan de wereld met haar eisen wordt meestal tegemoet gekomen en er doen zich zo veel gelegenheden voor waarin de mens verreweg meer bezorgd is om dat wat vergankelijk en volledig waardeloos is aan het einde van de dag. En toch zou de werkzaamheid van de mensen voortdurend alleen maar het zielenheil moeten gelden en zou de strijd om de dagelijkse behoeften hem alleen maar in de kleinste mate moeten bedrukken, maar niet als het belangrijkste van het leven op aarde worden beschouwd. Want het is veel gemakkelijker om op aarde te voldoen aan de eisen van het lichaam dan aan die van de ziel voor de eeuwigheid. Het gaat er in het leven op aarde toch om het grootste probleem op te lossen, het gaat om de bevrijding van de ziel uit haar duizenden jaren lange gevangenhouding in de materie, het gaat om de definitieve terugkeer naar God, de dragende Kracht van al het licht, terwijl het lichaam slechts voor een korte tijd zijn uiterlijke instandhouding vergt en aan dit verlangen met gemak kan worden voldaan met het juiste besef en de juiste instelling tegenover God.

Als de mens de school van de geest op de juiste manier voltooit, dan is hem de garantie gegeven goed voorbereid op de eeuwigheid de scheiding van de ziel van het lichaam te kunnen verwachten, want hij heeft dan de tijd op aarde benut zoals het zijn opdracht was en uit eigen beweging heeft hij aan de vervolmaking van zijn ziel gewerkt. Het lichaam echter, dat God hem voor zijn aardse opdracht gegeven heeft, ontvangt eveneens de goedheid en liefde van de hemelse Vader en verzorgt hem met alles wat voor het leven noodzakelijk is. En zo is de zorg hierom volledig ongegrond. Het leven op aarde zal ook veel gemakkelijker te verdragen zijn als men voortdurend de toestand van de ziel in aanmerking neemt. Deze kan echter alleen maar dan overvloedig bedacht worden als aan alle wereldse interesses weinig aandacht besteed wordt. Beide zo tegenover elkaar staande problemen laten zich niet tegelijkertijd oplossen. Aan de wereld met al haar eisen kan niet gelijktijdig genoegdoening worden gegeven, als de arbeid aan de ziel om de toestand van volkomenheid te verkrijgen, voort moet gaan. Slechts één is volkomen mogelijk en daarom moet de mens een beslissing nemen en kan hij steeds alleen maar naar één zijde volledig werkzaam zijn.

De mensen denken er zo weinig aan dat ze toch al het aardse op moeten geven als het uur van de dood nadert. Dat ze zich toch in de tijd op aarde een andere schat, die onvergankelijk is, kunnen verzamelen. Die hen, bij de aanblik van de dood, niet afgenomen worden kan en die de dood, het scheiden van de wereld, tot een pijnloos, bevrijdend binnengaan in de eeuwigheid kan vormen. Dit alleen al zou hen moeten aansporen zich gedurende het leven van hun lichaam onvermoeibaar over te geven aan de eigenlijke werkzaamheid en alle aardse verlangens te verstikken. Zij zouden gedachten aan aardse verzorging ver van zich moeten houden, maar ieder uur voor de verlossing van de ziel uit haar omhulling zou hun als belangrijk voor moeten komen. Wie al te zeer bezig is met de zorg voor zijn lichamelijke welzijn heeft alleen maar te verwachten dat dit door een onzichtbare macht verslechterd wordt. Dat zowel de lichamelijke toestand als ook het bezit van aardse goederen blootgesteld wordt aan bedenkelijke schokken. Hij heeft te verwachten dat hem zowel het ene als ook het andere afgenomen wordt om ook hem op de eigenlijke opdracht van het leven op aarde te wijzen en hem de vergankelijkheid van al het aardse voor ogen te houden.

Terwijl aan de andere kant een om het heil van de ziel bezorgd, bedrijvig mensenkind in de behoeften van het dagelijkse leven altijd wordt voorzien, als door de Vader Zelf aan de kinderen aangeboden, opdat zij van de zorg hiervoor bevrijd zijn en zich ongestoord aan hun geestelijke arbeid kunnen wijden. Wat de mens bereidwillig opgeeft, dat zal hem in ruime mate toegestuurd worden, want de Heer weet alles. Hij kent ook de behoeften van het mensenkind en wil hem het leven draaglijk maken als het alleen maar streeft naar het enige wat belangrijk is. Maar alle inspanningen die de verbetering van het aardse leven gelden, zijn nutteloos en kunnen daarom ook niet de goedkeuring van de hemelse Vader wegdragen. Integendeel, ze hinderen de mens bij de vervulling van de opdracht die het eigenlijke doel van zijn belichaming op aarde is.

Amen

Cuidados com o bem-estar físico....

O mundo com as suas exigências é na sua maioria satisfeito, e surgem tantas oportunidades em que o ser humano está muito mais preocupado com o que é transitório e completamente inútil no final dos dias. E, no entanto, a atividade das pessoas só deve continuar a aplicar-se à salvação da alma e a luta pelas necessidades diárias só deve oprimi-lo em menor grau, mas não deve ser considerada como a coisa mais importante na vida terrena. Pois é muito mais fácil satisfazer as exigências do corpo na Terra do que as da alma para a eternidade. Afinal, o maior problema tem de ser resolvido na vida terrena, diz respeito à libertação da alma da matéria que a manteve cativa durante milhares de anos, diz respeito ao retorno final a Deus, portador de toda a luz, enquanto que o corpo só exige a sua manutenção externa por um curto período de tempo e este desejo pode ser facilmente realizado com o conhecimento certo e a atitude certa para com Deus. Se o ser humano completar a escola do espírito da maneira correta, é-lhe garantido estar bem preparado para a eternidade para esperar a separação da alma do corpo, pois então terá usado o tempo na Terra como era sua tarefa e trabalhado na perfeição de sua alma por si mesmo. No entanto, o corpo que Deus lhe deu para a sua tarefa terrena também é mantido pela bondade e amor do Pai celestial e lhe provê tudo o que é necessário para a vida. E assim a preocupação com isso é completamente infundada, a vida na Terra também será muito mais fácil de suportar, considerando constantemente o estado da alma. Mas isto só pode ser considerado extensivamente se for dada pouca atenção a todos os interesses mundanos. Não é possível resolver os dois problemas opostos ao mesmo tempo.... O mundo com todas as suas exigências não pode ser satisfeito ao mesmo tempo se o trabalho sobre a alma for progredir para alcançar o estado de perfeição. Apenas um é completamente possível e, portanto, o ser humano deve decidir e só pode ser plenamente ativo de um lado. As pessoas pensam tão pouco no facto de que devem desistir de tudo o que é terreno quando a hora da morte se aproxima.... mas que podem recolher outro tesouro durante o seu tempo na terra, que é a eterna.... que não lhes pode ser tirado em face da morte e que pode moldar a morte.... a separação do mundo para uma entrada sem dor e libertada na eternidade.... Só isso deveria ser um incentivo para que eles se dedicassem mais diligentemente à atividade real durante sua vida corporal e para abafar todo desejo terreno, o pensamento da provisão terrena deveria estar tão distante deles, mas cada hora deveria parecer-lhes importante para a redenção da alma de sua concha. Qualquer pessoa que esteja demasiado preocupada com o seu bem-estar físico só pode esperar que seja reduzido por um poder invisível.... que tanto o estado do seu corpo como a posse de bens terrenos sejam sujeitos a choques alarmantes.... ele tem de esperar que um, assim como o outro, lhe seja tirado, a fim de o apontar para a tarefa real da vida terrena e de o tornar consciente da transitoriedade de todas as coisas terrenas. Enquanto que, inversamente, uma criança terrestre ativa, preocupada com a salvação de sua alma, sempre receberá as necessidades da vida diária, assim como o próprio Pai ordenou aos filhos, para que eles fiquem aliviados de se preocuparem com eles e possam prosseguir seu trabalho espiritual sem serem perturbados. O que o ser humano de bom grado abdica será dado a ele em abundância, pois o Senhor sabe de tudo.... Ele também conhece as necessidades da criança terrena e quer tornar a vida suportável para ela se ela só se esforçar por aquilo que só por si é importante.... No entanto, todos os esforços para melhorar a vida terrena são inúteis e, portanto, também não conseguem encontrar a aprovação do Pai celestial.... pelo contrário, impedem o ser humano de cumprir a tarefa que é o verdadeiro objectivo da sua encarnação na Terra....

Amém