• Terug

Intelligenties

Er zwermen onophoudelijk geestelijk indrukwekkende stoffelijke intelligenties, die een buitengewoon snel bevattingsvermogen bezitten en elke geestelijke stroming waarnemen en die deze op de beste manier ten volle benutten. In deze intelligenties is eveneens een kracht aanwezig, die in de nieuwe vorming van wezens tot uitdrukking komt. Het is zoals een geheime missie, die al deze wezens aangrijpt, zodat ze aan de vorming van wezens moeten meewerken om zogenaamde verbindingen tot stand te brengen tussen geestelijke kracht en stoffelijke belichaming. 

Al deze intelligenties hebben dit ene gemeen, dat ze zich zonder tegenstand bij iedere vorm aansluiten om deze vorm langzamerhand volledig te doordringen en zo tot geestelijk opgewekte lichamen te vormen, van wie het de bedoeling en het doel is om voortdurend uit zichzelf de kleinste levende wezens voort te brengen en zo dus het heelal met talloze schepselen te bevolken.

Als de mensen nu aan dit gebeuren twijfelen, dan zal voor hen welke verdere verklaring dan ook onaannemelijk lijken, want uiteindelijk is niets in het heelal zo eenvoudig in zijn ontstaan, dat de mens dit met zijn bevattingsvermogen zou kunnen begrijpen en de schepping heeft immers zo velerlei onverklaarbare verschijnselen te laten zien, dat de mens als zodanig te gering is om een waarheidsgetrouw helder beeld te krijgen en alle moeite zou tevergeefs zijn, wanneer de geest in hem, hem niet zulke wonderen zou onthullen.

Wat blijft er nu voor de mens over, dan te geloven of de wapens neer te leggen? Als hij zich tegen het geloof verzet, dan blijft er alleen maar die ene oplossing mogelijk, namelijk de grenzen van de aardse kennis daar te trekken, waar zien en horen eindigen. Hij zal dan alleen ook geen enkele drijfveer hebben om zichzelf, dat wil zeggen zijn ziel, op een hoger doel voor te bereiden. Hij blijft met zijn gedachten op aarde en doorgrondt alleen maar het voor hem vatbare, maar hij blijft ver weg van een geestelijke opwekking.

En toch is de mens drager van ontelbare intelligenties en hij wordt door hen veel meer in beslag genomen dan het lijkt. Want ofschoon de mens ook weigert geestelijke kracht te erkennen, ofschoon hij ook met het volle bewustzijn een bovenaards werkzaam zijn ontkent, zal hij toch niet kunnen verhinderen, dat ook zijn eigen gedachten afdwalen in de oneindigheid, omdat juist deze zich in hem bevindende intelligenties hem daartoe aansporen, omdat het eigenlijke leven in hem de uitwerkingen van juist deze intelligenties zijn.

Op basis van dit feit vinden veel mensen pas voldoening, wanneer hun denken zich vergeestelijkt. Wat niets in het aardse leven tot stand brengt, de mensen innerlijke vrede te geven, kunnen deze wezens in hoge mate bewerkstelligen, zodra ze de mens ertoe kunnen brengen om zijn gedachten naar boven te richten. De kracht van deze intelligenties gaat soms zo ver, dat de omgeving van de mens eveneens van hen doordrongen raakt. In het bijzonder dan, wanneer elke weerstand in de mens gebroken is en hij bereidwillig aan de sterke drang toegeeft. Dan valt er voor eeuwig niet meer te vrezen voor een achteruitgang, want al het geestelijke streeft naar de geest van God. De ziel vindt de weg naar het eeuwige licht, naar de eeuwige Godheid, terug.

Amen

Intelligenzen....

Durch das Weltall schwirren unaufhörlich geistig beeindruckte stoffliche Intelligenzen, die eine ungemein rasche Auffassungsgabe besitzen und jede geistige Strömung wahrnehmen und im besten Sinne für sich ausnützen. Diesen Intelligenzen wohnt gleichfalls eine Kraft inne, die in Neubildungen von Wesen zum Ausdruck kommt.... Es ist wie eine geheime Sendung, die alle diese Wesenheiten erfaßt, daß sie sich bei der Neubildung von Wesen betätigen müssen, um sogenannte Bindungen herzustellen zwischen geistiger Kraft und stofflicher Verkörperung. Allen diesen Intelligenzen ist das eine gemein, daß sie ohne Widerstand sich jeder Form zugesellen, um sie nach und nach völlig zu durchdringen und so zu geistig belebten Körpern zu gestalten, deren Sinn und Zweck ist, fortlaufend aus sich die winzigsten Lebewesen zu erzeugen und so also das All mit ungezählten Kreaturen zu beleben. Setzen nun die Menschen diesem Vorgang Zweifel entgegen, so wird ihnen auch jede weitere Erklärung unannehmbar erscheinen, denn letzten Endes ist nichts im Weltall so einfach in seiner Entstehung, daß der Mensch mit seinem Fassungsvermögen dies verstehen könnte, und doch hat die Schöpfung so vielerlei unerklärliche Erscheinungen aufzuweisen, daß der Mensch als solcher zu klein ist, um sich ein klares, der Wahrheit entsprechendes Bild von ihr zu machen, und alle Mühe wäre vergeblich, wenn der Geist in ihm nicht solche Wunder entschleierte. Was bleibt nun dem Menschen übrig, als zu glauben oder die Waffen strecken zu müssen.... Widersetzet er sich dem Glauben, so bleibt nur die eine Lösung, die Grenzen des irdischen Wissens dort zu setzen, wo Sehen und Hören ein Ende hat. Nur wird er dann auch keinen Trieb haben, sich selbst, d.h. seine Seele.... für ein höheres Ziel vorzubereiten; er bleibt mit seinen Gedanken auf der Erde und ergründet nur das für ihn Faßbare, bleibt aber einem geistigen Erleben völlig fern. Und doch ist der Mensch Träger unzähliger Intelligenzen und wird von ihnen weit mehr mit Beschlag belegt, als dies den Anschein hat. Denn ob der Mensch sich auch weigert, geistige Kraft anzuerkennen, ob er auch mit vollem Bewußtsein ein überirdisches Wirken ablehnt.... er wird doch nicht verhindern können, daß auch seine eigenen Gedanken abschweifen in die Unendlichkeit, weil ebendie in ihm sich bergenden Intelligenzen ihn dazu antreiben.... weil das eigentliche Leben in ihm Auswirkungen ebenjener Intelligenzen sind. Aus dieser Tatsache heraus finden so viele Menschen ihre Befriedigung erst dann, wenn ihr Denken sich vergeistigt. Was nichts im irdischen Leben zustande bringt.... dem Menschen einen inneren Frieden zu geben.... das können jene Wesen in hohem Maße bewirken, sowie sie den Menschen bestimmen können, seinen Gedanken die Richtung nach oben zu geben.... Die Kraft dieser Intelligenzen geht mitunter so weit, daß die Umgebung des Menschen von ihnen ebenfalls durchdrungen wird, besonders dann, wenn jeglicher Widerstand im Menschen gebrochen ist und er willig dem starken Drängen nachgibt. Dann ist auf ewig kein Rückgang zu fürchten, denn es strebt alles Geistige dem Gottesgeist zu.... es findet die Seele zurück zum ewigen Licht.... zur ewigen Gottheit....

Amen