• Terug

Het uittreden uit de moederkerk

De allergrootste dwaasheid in het leven wordt begaan, als de mensen zich afwenden van hun kerk, waar zij bij horen. Het is geen gemakkelijke situatie, waarin de geestelijken zich tegenwoordig bevinden. Zij doen hun uiterste best om hun schaapjes bij elkaar te houden, en toch zondert de één na de ander zich af en vindt vaak de weg niet meer terug.

Het is dan ontzettend moeilijk om op de zielen van die afvalligen in te werken, wat toch de opdracht van iedere geestelijke is en moet zijn. Nu legt God de gave van het onderricht in handen van door Hem zelf uitgekozen dienaren. Niet om de geestelijken uit hun ambt te verdringen, maar alleen om hen behulpzaam te zijn, opdat zij die zich buiten de kerk bevinden, ook de zegen van Zijn woord zullen verkrijgen. Maar wie luistert en neemt het woord aan?

Voor degene die vrijwillig de kerk heeft losgelaten, is het ontzaglijk moeilijk zich aan de geboden van God te onderwerpen.

Niet dat hij de mogelijkheid niet zou hebben de juiste weg te gaan.

Want als zijn hart hem ingeeft wat God welgevallig is en hij volgt die stem, dan zal hij heel spoedig een niveau bereiken dat hem veel hoger kan brengen. Maar meestal willen deze mensen, die hun moederkerk verlaten, van zuiver geestelijke dingen helemaal niets meer weten. Zij loochenen alles en bevinden zich daarom in een uiterst gevaarlijke toestand, doordat zij zichzelf aan kwade machten uitleveren. Zij hebben ieder houvast dat de kerk nog voor hen was, opgegeven. Zij zijn nu veel eerder geneigd geheel ongelovig te worden en al hun gedachten gelden alleen nog maar het materiële en de dag van vandaag. En dat zij niet geloven in een leven na de dood, is meestal ook de oorzaak dat zij het geloof, dat zij tot nog toe hadden, loslaten. Laat deze mensen eens in grote nood komen te verkeren, dan weten zij zich geen raad. Zij zoeken dan naar hun God en weten niet waar ze Hem moeten zoeken.

De geestelijkheid zal nooit meer in staat zijn de oude tucht te handhaven, want ze zijn de kracht kwijt geraakt die voor de verkondigers van Gods woord hun ambt lichter maakte. Want ook hun zelf ontbreekt vaak het ware diepe geloof.

Zij kunnen niet meer met heilige ijver opkomen voor hetgeen zij onderrichten. En zo verklaart het een het ander. Het woord van God moet levend worden in de verkondiger. Wie tot het volk spreekt moet van de ware liefde tot de Heiland doordrongen zijn, dan zal ieder woord dat uit zijn mond komt door God zelf gesproken zijn. Dan zal ook ieder woord tot de harten van de mensen doordringen, en steeds inniger zal de kleine kudde op aarde, die de Heiland navolgt en bereid is Hem te dienen, zich aaneensluiten. Maar wie de moederkerk verlaat loopt gevaar zich van de goddelijke genade te verwijderen, als hij niet uit vrije wil de goddelijke leer in zijn hart opneemt.

In de tegenwoordige tijd is een dergelijke worsteling in het hart van grote waarde, als jullie niet ten onder willen gaan. Waar een kleine gemeenschap samenkomt om Gods woord te horen, daar wordt ook in het hart van de mens de bodem gereedgemaakt. En als dan ook de liefde in de mens werkzaam is, dan wordt dat mensenkind spoedig de zegen van Gods woord gewaar, terwijl het nu ook bekwaam wordt steeds dieper tot de goddelijke leer door te dringen, waardoor hem ook het juiste inzicht in Gods woord gegeven wordt. En zo is de grondslag gelegd voor het geloof in een dergelijke gemeente. En staat deze gemeente ook voortdurend onder leiding van een trouwe herder die alleen God dient, dan zullen Gods woorden ook wortelen in de harten van de gelovigen en worden zij op de juiste weg naar boven geleid. Blijf daarom jullie moederkerk trouw en verlaat haar niet. Want iedere kerk kan jullie nog de basis geven waarop jullie je opwaarts kunnen ontwikkelen, als jullie niet alleen met de oren maar ook met het hart luisteren naar wat jullie hemelse Vader jullie laat verkondigen door Zijn dienaren. Waar jullie dus Gods woord horen - weet dan, dat de Heer zelf door Zijn dienaren tot jullie spreekt. Weet, dat iedereen die de Heer dient, ook bestemd is Zijn woord te verkondigen, opdat er eenmaal een rijke oogst zal zijn. En let op allen die werkzaam zijn in de wijngaard van de Heer.

Wie Zijn woord verkondigt, die heeft de opdracht van Hem en de kracht daarvoor. Luister naar hem en Gods zegen zal over jullie komen.

Amen

L’abbandono della chiesa madre

La più grande stoltezza viene commessa, quando gli uomini si ritirano dalla loro chiesa alla quale appartengono. Non è una situazione facile, nella quale si trovano oggi i pochi religiosi ancora compiacenti a Dio, loro fanno il possibile per tenere insieme le loro pecorelle, ma ciononostante una dopo l’altra si separa, e sovente non trova più la via del ritorno. Allora è incomparabilmente difficile agire sulle anime di tali infedeli, che è e dovrebbe essere il compito di ogni religioso. Ora, nel tempo della fine, Dio mette il Dono dell’insegnamento anche nelle mani di servi scelti da Lui Stesso, ma non per spingere i religiosi fuori dai loro ministeri, ma perché ciò che si trova al di fuori dalla chiesa, debba trovare pure la benedizione della Sua Parola. Ma chi ascolta ed accetta ancora la Sua Parola?

E’ indicibilmente difficile sottomettersi ai Comandamenti di Dio per colui che si è separato volontariamente dalla chiesa. Non che questo non avesse nessuna possibilità di percorrere la via giusta, perché se il suo cuore gli prescrive ciò che è compiacente a Dio, ed egli segue questa voce, allora raggiunge molto presto il gradino che lo può portare molto più in alto, ma questi uomini che si sono separati dalla loro chiesa madre, non vogliono quasi più sentire niente di cose puramente spirituali. Loro rinnegano tutto e perciò si trovano in una situazione estremamente pericolosa, mentre si consegnano da sé ai poteri cattivi, perché hanno rinunciato ad ogni sostegno che per loro era ancora la chiesa, ed ora tendono piuttosto a diventare totalmente senza fede, e tutto il loro orientamento dei pensieri è soltanto per la materia ed il presente, ma negano una continuazione della vita dopo la morte, e questo è anche quasi sempre il motivo, perché si sono separati dalla loro fede che hanno avuto finora. Lasciate che questi uomini capitino una volta in grande miseria, allora non sanno più cosa fare, allora cercano il loro Dio ma non sanno, dove Lo possono trovare. Nessun religioso sarà mai in grado di mantenere la vecchia disciplina, perché ha perduto la forza che sostiene gli annunciatori della Parola di Dio nel loro ministero, perché alla maggior parte di loro stessi manca sovente la vera, profonda fede, perciò non possono più rappresentare con santo fervore ciò che insegnano, e così una cosa spiega l’altra.

La Parola di Dio deve diventare viva nell’annunciatore che parla al popolo, dev’essere compenetrata da un vero amore per il Salvatore, soltanto allora ogni parola che fluisce dalla sua bocca, sarà detta da Dio Stesso, ed allora ogni Parola penetrerà anche nei cuori degli uomini ed il piccolo popolo sulla Terra che segue il Salvatore e che è pronto a servirLo, si unirà sempre di più.

Ma chi abbandona la chiesa madre, si allontanarsi dalla Grazia divina, se non combatte nella libera volontà per giungere nel cuore della Dottrina divina, perché questa è una Grazia straordinaria per ogni uomo. E nel tempo attuale un lottare nel cuore per la Dottrina divina è un grande valore, se non volete naufragare. Dove si riunisce una piccola comunità per sentire la Parola di Dio, là viene anche preparato il suolo nel cuore dell’uomo; e se poi nell’uomo è attivo anche l’amore, allora il figlio terreno percepirà anche presto la Benedizione della Parola di Dio, mentre ora diventa capace di penetrare sempre di più nella Dottrina divina, ed anche per dargli con questa la giusta comprensione per la Parola di Dio e se così è posto il fondamento per la fede in una tale comunità, e se questa comunità è anche continuamente sottoposta ad un fedele pastore che serve solo Dio, allora le Parola di Dio mettono presto radici nei cuori dei credenti in modo, che poi prendono anche la giusta via verso l’Alto.

Perciò restate fedeli alla vostra chiesa madre e non abbandonatela, perché ognuno può ancora darvi il fondamento sul quale potete svilupparvi verso l’Alto, ma solo allora, quando non ascoltate soltanto con le orecchie, ma anche con il cuore ciò che il Padre celeste vi fa giungere mediante i Suoi servi. Dove dunque sentite ancora la Parola di Dio, sappiate che il Signore Stesso vi parla attraverso costoro, sappiate che ognuno che serve il Signore con tutto il cuore, è anche eletto di annunciare la Sua Parola, affini ché un giorni ci sarò un grande raccolto e rispettate tutti gli operai nella Vigna del Signore. Chi annuncia la Sua Parola, ha anche da Lui l’Incarico e la Forza, ascoltate questi, e la Benedizione della Parola di Dio verrà sempre su di voi.

Amen