• Terug

Antroposofen - Gedicht

Zacht klinken de woorden van de Heiland in je oor. Word zoals kinderen en Ik wil jullie Mijn zegen geven. En als jullie geloof schenken aan Mijn woorden, zal de kracht jullie nooit meer ontbreken. Wijs alles af wat jullie geloof aan het wankelen zou kunnen brengen. Want alleen waar het licht schijnt dat uit de ware deemoed geboren is, daar zal ook Mijn geest ingang vinden, maar niet in grotten die met stenen muren omgeven zijn. Dat zijn de harten die hun hele wijsheid putten uit een kunstmatig geconstrueerd en moeizaam samengebracht menselijk bouwwerk, uit eindeloos vele geschriften van mensen die wel de waarheid zoeken, maar afkerig zijn van het kinderlijke geloof.

Ze creëerden een leer die God als een wezen voorstelt dat buitengewoon moeilijk te bereiken en moeizaam te verwerven is. Ze leven in het geloof dat het in de wereld steeds alleen maar voor die mens is voorbestemd om de waarheid en het inzicht te naderen, die zich zelf door lang moeizaam geestelijk, dat wil zeggen verstandelijk werk een weten eigen maakt dat wederom op dezelfde wijze verworven werd, maar nooit het zuivere liefdeswerk, de deemoed en de onvoorwaardelijke overgave aan de wil van God als grondslag heeft. Alleen hierop kan een waar weten opgebouwd en verworven worden. Al het andere dat zijn oorsprong ook in een gelijksoortige manier van werken heeft, voert immers met de tijd van de eigenlijke waarheid af en ten slotte komt daar een bouwwerk uit voort dat niet meer is, wat met Mijn leer overeenkomt.

Ontvlucht alles wat in tijden van geestelijke arrogantie ontstaat. Dit kan nooit ofte nimmer met de volle waarheid overeenstemmen. Jullie zullen het Woord van God slechts daar zuiver in ontvangst nemen waar jullie de leiding van jullie Geest volledig aan de Heer overlaten. Jullie zullen wel worstelen, onophoudelijk worstelen, maar niet om louter verstandelijke kennis, maar veeleer om de voltooiing van jullie zelf, om de voltooiing van jullie ziel, die jullie enkel kunnen bereiken, wanneer jullie je inspannen eerst je hart te ontwikkelen door je te oefenen in de liefde, de deemoed en de zachtmoedigheid en wanneer jullie niet in de laatste plaats de genade van de Heer afsmeken en in dank aannemen.

Want zonder deze genade is jullie worstelen vergeefs. Jullie zijn dan gelijk aan een koude, levenloze massa die de levenwekkende adem van de goddelijke genade niet voelt en die zonder deze niet tot het levenswarme uitrijpen van zichzelf kan komen. Jullie bergen wel een bepaalde geest, maar die kan jullie niet het ware leven overdragen, dat de Heer alleen belooft aan degenen die in Hem blijven. Daarom is er geen enkel gevaar zo groot als dat van de arrogantie. Want ze sluit alles uit wat voorwaarde is voor de enige ware kennis. En het worstelen van deze zielen zal zo lang vergeefs zijn, totdat ook zij zich meer en meer aan de goddelijke genade overgeven, totdat ze de dode weg herkend hebben die hun zielen gegaan zijn.

Het ware licht, het ware leven, wordt alleen maar aan diegene gegeven,

Die als kind de weg naar de Vader vindt,

Die alleen maar overwint wat hem tegenstand biedt.

Maar jullie allen die zonder Gods genadebron zoeken, zullen het doel niet bereiken.

Jullie geest zal pas dan licht en helder zijn, wanneer deze wereld zich voor jullie ziel ontsluit,

Wanneer jullie geheel als kinderen om de genade van de Vader vragen.

Dan herkennen jullie de Geest van de Liefde die jullie leidt

En jullie zullen Hem eeuwig loven, die deze lof toekomt.

Amen

Antroposofi? - Poesia

Le Parole del Salvatore ti suonano dolcemente nell’orecchio. Diventate come i bambini, ed Io vi voglio dare la Mia Benedizione, e se date fede alle Mie Parole, non vi mancherà mai la Forza. Respingete da voi tutto ciò che potesse scuotere questa vostra fede, perché solo dove splende la Luce, che è nata da vera umiltà, là anche il Mio Spirito troverà l’accesso, ma non in caverne che sono circondate da muri di pietra, che sono i cuori, che attingono tutta la loro sapienza da un’opera umana costruita artisticamente e messa insieme faticosamente, gli infinitamente tanti scritti per i cercatori della Verità, ad uomini avversi alla fede infantile, che si sono creati un insegnamento, che rappresenta Dio come un Essere oltremodo difficile da raggiungere, faticosamente da conquistare, che vivono nella fede che nel mondo fosse solo eletto quell’ uomo di venire vicino alla Verità ed alla conoscenza, che si appropria un sapere in un faticoso lavoro spirituale, cioè d’intelletto, che è stato nuovamente conquistato proprio in quel modo, ma non ha mai per fondamento un puro lavoro d’amore, l’umiltà ed incondizionata dedizione nella Volontà di Dio. Solo su questo può essere edificato e conquistato un vero sapere. Tutto il resto, anche se ha la sua origine nello stesso modo, devia comunque con il tempo dalla reale Verità, ed infine ne sorge una formazione, che non è più ciò che corrisponde alla Mia Dottrina. Fuggite tutto ciò che sorge nei tempi di arroganza spirituale, questo non può mai e poi mai coincidere con la piena Verità, riceverete la Parola di Dio sempre solo puramente là, dove affidate la Guida del vostro spirito totalmente al Signore. Dovete ben lottare, inarrestabilmente lottare, ma non per la semplice conoscenza intellettuale, ma piuttosto per il perfezionamento di voi stessi, per poter raggiungere il perfezionamento della vostra anima, che potete raggiungere soltanto quando vi adoperate per formare dapprima il vostro cuore, mentre vi esercitate nell’amore, nell’umiltà, nella mansuetudine, e se infine supplicate la Grazia del Signore l’accogliete grati, perché senza questa Grazia il vostro lottare è invano; allora siete pari ad una massa fredda, senza vita, che non sente il Soffio vivificante della Grazia divina e senza questa non potete giungere alla maturazione calda di vita di voi stessi. Ospitate bensì un certo spirito, ma questo non vi può trasmettere la vera Vita, che solo il Signore promette a coloro che rimangono con Lui. Perciò non vi è nessun pericolo così grande che l’arroganza, perché esclude tutto ciò che è precondizione per l’unica vera conoscenza. Ed il lottare di queste anime sarà invano finché anche loro non si affidano sempre di più alla Grazia divina, finché non hanno riconosciuta la via morta, che le loro anime hanno percorsa finora. La vera Luce, la vera Vita, viene data solamente a colui, che come figlio trova il Padre, che vince solo ciò che gli si mette contro. Ma voi tutti che cercate la Fonte di Grazia senza Dio, non raggiungerete la meta. Il vostro spirito sarà luminoso e chiaro solamente, quando quel mondo si dischiude alla vostra anima, quando chiedete del tutto secondo il modo di figli la Grazia del Padre, allora riconoscete lo Spirito dell’Amore che vi guida, e loderete eternamente Colui, al Quale spetta questa lode.

Amen