• Terug

God en natuur - Bewust werken aan de voltooiing

Mijn kind, ontvang wat de Heer in liefde voor jou gereedhoudt. Het hele leven bouwt zich op uit een reeks gebeurtenissen die door de goddelijke wijsheid wetmatig samengevoegd zijn en die jullie met het eenvoudige woord ‘natuur’ aanduiden. Elke ontwikkelingsfase is als het ware een gebeurtenis aan de wetmatige afwikkeling waarvan jullie de Schepper moeten erkennen. De gehele regelmatigheid ervan moet aan een wil onderhevig zijn. Juist het leven in de natuur getuigt van goddelijke inwerking. Alles wat rondom jullie geschapen werd, is een wonder. Het is een gebeuren dat jullie voortdurend naar boven wijst en dat jullie evenwel slechts zonder werking aan jullie voorbij laten gaan, aangezien jullie mensen op aarde het begrip ontbreekt voor zulke wonderen vanwege de steeds wederkerende regelmatigheid ervan.

Alleen de goddelijke wil wekt alles tot leven en beschikt dat deze wonderen zich onophoudelijk in de wereld voltrekken. Maar de mens die dagelijks voor deze wonderen zou moeten beven en in eerbied naar de Schepper van dit alles zou moeten opkijken, zoekt voor alles een verklaring die beter overeenkomt met zijn leven en zijn denken en kiest voor het woord ‘God’ het woord ‘natuur’. De betekenis is echter dezelfde, behalve dat hij met dit woord het eeuwig zich in het heelal herhalende erkent, maar niet het ingrijpen van een hogere macht in het lot van elk wezen en dat tussen dit wezen, hoe klein het ook is, en deze hogere macht een verbinding gecreëerd kan worden door de eigen wil.

Dit alles waarderen ze niet, ofschoon ze het werken in de natuur voortdurend moeten volgen en erkennen. Op deze manier is ook de veelsoortigheid in het geloof te verklaren. Het persoonlijke ingrijpen, het te hulp komen van Gods liefde ten gevolge van een innig gebed, het waarschuwen van ongelovige kinderen van de aarde, dit alles willen ze niet zien. Voor hen is alleen geloofwaardig wat ze dagelijks zien en bijgevolg niet kunnen ontkennen. Want ze kunnen niet aanvaarden dat er een hogere wil ten grondslag ligt aan het dagelijkse gebeuren en de wetmatige herhaling van alle natuurlijke fenomenen, dat toch alles omwille van een bepaald doel zo ingericht werd en dat dit doel enkel weer slechts de voltooiing van elk afzonderlijk wezen is. Zo aanvaardt de mens steeds alleen wat hij ziet en kan begrijpen, maar waar het geloof hem over ontbrekende kennis heen moet helpen, daar wijst hij af.

In de natuur valt er evenwel met regelmatige afstanden een worden en vergaan te observeren. Precies hetzelfde heeft de mens te verwachten. Ligt nu de gedachte niet eerder voor de hand dat het goddelijke Wezen, aan wie al het gebeuren in de natuur ondergeschikt is, de mens net zo onder Zijn hoede heeft en dat zijn worden, zijn ontwikkeling eveneens aan Zijn wil onderhevig is? En als de mens nu door een goddelijke wil geleid wordt, waarom volhardt hij dan in de opvatting dat een verbinding met deze goddelijkheid voor hem onmogelijk is?

Pas daar, waar hij deze verbinding bewust zoekt is een streven naar volmaaktheid denkbaar. Bewust aan zichzelf werken om opwaarts te geraken, dat is het eigenlijke doel van het aardse bestaan. En juist dit besef missen de kinderen op aarde. Daarom wijzen ze ook zo gemakkelijk af wat hun door de hemel geboden wordt, het Woord van God. Daarom is het voor hen zo moeilijk iets te aanvaarden wat van het alledaagse afwijkt en toch zo gemakkelijk te geloven is wanneer ze zich maar eenmaal voor ogen zouden willen houden dat geen enkel afzonderlijk wezen bekwaam is zich van begin tot einde volgens zijn eigen wil een leven op te bouwen. Het zal altijd weer onderworpen zijn aan de slagen van het noodlot. Het zal altijd het ingrijpen van een hogere macht gewaarworden, ook wanneer het dit probeert te ontkennen.

Want heeft de mens het in de hand zich voor zulke noodlotslagen te behoeden? Wanneer jullie daar alleen maar over nadenken, zullen jullie moeten gaan twijfelen aan jullie overtuiging dat alleen jullie degenen zijn die jullie lot bepalen. Jullie zullen dan de eeuwige Godheid moeten erkennen, die jullie leven en lot in handen houdt. En dan zullen jullie ook moeten geloven. Dan is het voor jullie pas een zekerheid geworden dat jullie onderhevig zijn aan een goddelijke wil. Dan zullen jullie je ook als kinderen van deze Goddelijkheid voelen. Jullie zullen toevlucht nemen tot het gebed dat het kind met de Vader verbindt. En jullie zullen dan ook zelf de zegeningen van het gebed ervaren. En dan pas werken jullie bewust aan jullie voltooiing.

Amen

God and nature .... Consciously working at attaining perfection ....

My child, write down what the Lord in His love has prepared for you .... Life as a whole is based on a sequence of divinely devised lawful processes which you simply describe as nature .... each individual stage of development is, so to speak, a process of lawful course of action which should make you recognise the Creator, the whole regularity must be subject to a will .... and particularly life in nature testifies to divine influence .... Everything that was created around you .... is a miracle. It is a constantly upwards pointing event which you earthly human beings merely allow to bypass you ineffectively because, as a result of its ever repeating regularity, you lack all understanding for such miracles. Divine will alone animates everything and ordains that these miracles will continually take place in the world, yet the human being, who should tremble at the sight of these miracles and every day look up in reverence to the Creator of all of this, tries to find an explanation which is more appropriate to his life, to his thinking .... and uses the word ‘nature’ instead of ‘God’ .... yet the meaning is the same .... the only difference is that he acknowledges with this word what eternally repeats itself in the universe but not the intervention of a higher Power in the fate of every individual being .... and that a connection can be established between every, even the smallest, being and this higher Power by using its own will .... All this is not acknowledged by them even though they forever observe the events in nature and must acknowledge them .... This also explains the diversity in faith .... The personal intervention .... the help given by God’s love as a result of heartfelt prayer .... the cautioning of unbelieving earthly children .... all this they don’t want to see .... They only believe what they can see every day and therefore cannot deny .... for in daily occurrences and in the lawful repetitions of all natural events they cannot acknowledge that a higher will is at the bottom of it .... that everything has been arranged in this way for a specific purpose and that this purpose is once again merely the perfection of each individual being. Thus, the human being only ever recognises what he can see and touch, but where faith should help him overcome his lack of knowledge he rejects it. Nevertheless, in regular intervals a continuous growth and decay can be observed in nature .... and the human being can expect exactly the same .... Is the thought therefore not far more likely that the divine Being, Who is in charge of all events in nature, also takes care of the human being and that his growth, his development, is likewise subject to His will?.... And if the human being is guided by a divine will .... why does he then maintain his opinion that a connection with this Divinity is impossible for him?.... Only when he consciously looks for this connection will an aspiration towards perfection be conceivable .... Making a conscious effort in order to advance higher is the actual purpose of earthly existence .... and precisely this consciousness is lacking in the earthly children. For this reason they so easily reject the gift from Heaven .... the Word of God .... for this reason they find it so difficult to acknowledge something that deviates from daily events and yet is so easy to believe if only they would bear in mind that not a single being is capable of shaping its life from beginning to end of its own will .... it will, time after time, be subject to strokes of fate .... it will always sense the intervention of a higher Power, even if it tries to deny the same. For is any human being capable of protecting himself from such misfortunes? If only you would think about it, you would have to waver in your conviction that you are the sole master of your destiny .... in that case you must also acknowledge the eternal Deity, Who holds your life and fate in His hands .... and then you must also believe .... only then will you be certain that you are subject to divine will and also feel like children of this Deity .... You will take refuge in prayer .... which unites the child with the Father and also experience the blessings of prayer on yourselves .... and only then will you consciously work at attaining your perfection.

Amen