• Terug

Geleerden - Arm en rijk - Pond

Met goedkeuring van onze Heer en Heiland bereiden we je vandaag een boodschap, die je in staat moet stellen, ook tegenover geleerden te getuigen, dat jouw streven door God gewenst is en in Zijn welbehagen.

Sommige mensen worstelen met pijn en moeite om hun bestaan, en weer anderen krijgen het geluk in de schoot geworpen, en ze hebben weinig begrip voor de nood en het lijden van de anderen. Wanneer jullie nu menen, dat de Heer deze verlaten heeft, kijk dan wat beter en zie, dat daar, waar de mens moet vechten voor zijn dagelijks leven, veel sneller Zijn geboden worden nageleefd dan daar, waar de mensen een gemakkelijk lot beschoren is. En merk daardoor, dat de mens met zorgen veel eerder op gedachten is gericht, die tot zijn heil leiden, maar dat de mens, die onbekommerd door het leven gaat, iedere gedachte aan een rechtvaardiging voor de hemelse Vader onaangenaam is en hij deze snel afwijst, wanneer hij zijn innerlijk eenmaal invulling geeft.

Vergelijken jullie nu, hoe Christus ook Zijn lijden gewillig op Zich nam, uit liefde voor de mensheid, omdat hij daarmee voor de kinderen op aarde de levensweg wilde vergemakkelijken. Zo vloeit hieruit voort, met hoe weinig lijden de Heer jullie wilde opzadelen en hoe Hij Zijn best deed om deze last te verlichten, doordat Hij geduldig het leed van de mensheid op Zich nam. Door de grootsheid van Zijn Liefde is Hij in staat geweest het leed van andere wezens te dragen. En om Zich voor anderen op te offeren, heeft de Heer Zich aan het kruis laten slaan. Derhalve nemen allen, die op aarde hun leed dragen, berustend en verdraagzaam deel aan het verlossingswerk van Christus. Want alleen door leed bereikt de mens volmaaktheid. Door lijden worden duizenden en nog eens duizenden zielen gered voor het eeuwige rijk. Maar voor de ander, die niet belast is, zal weinig zegen voortvloeien uit zijn wandel op aarde. Want hij sluit zich af voor alle vermaningen, die op zijn hart toekomen, en blijft ver op deze achter.

Wanneer jullie nu vragen, waarom de Heer zo verschillend voor de Zijnen zorgt, waarom Hij de één in nood en treurnis rijp laat worden, maar de ander behoedt voor hartzeer en zorgen, dan zal de Heer Zelf daarop antwoorden: “Ik heb ieder het pond gegeven, opdat hij het te gelde maakt.” Zoals de mens zich instelt op God, zo zal hem gegeven worden.

“En is er iemand onder jullie, aan wiens hart Ik niet geklopt zou hebben? Is er iemand onder jullie, die Ik niet benaderd zou hebben, om door hem opgenomen te worden?”

De arme geeft van het weinige dat hij heeft, maar de rijke laat tevergeefs smeken, die tot hem komen. En zo wordt ook de Heer opgenomen door de arme, maar afgewezen door de rijke, zo vaak Hij toegang tot hem verlangt. En nu kiest de Heer uit, die Hem trouw heeft gediend, en blijft Hij verre van degenen, die in hardnekkigheid Zijn roepen niet wilden aanhoren. Binnenkort zullen jullie echter meemaken, hoe de Vader de Zijnen beschermt en aan hen Zijn liefde bekend maakt. Dan ontwaken ook jullie, die lang geaarzeld hebben, de Heer op te nemen in jullie hart. Want jullie is nog weinig tijd beschoren op aarde. (onderbreking)

Sabios - Pobres y ricos

En conformidad con nuestro Señor y Salvador preparamos hoy para ti una comunicación que te facilitará sostener, incluso ante sabios, que tus anhelos y esfuerzos complacen a Dios. Hay gran número de hombres que tienen que luchar mucho por su existencia, mientras que a otros la buena suerte les cae del cielo y son poco comprensivos con las aflicciones de los demás.

Si os parece que el Señor ha abandonado a estos últimos, entonces fijaos un poco mejor; porque el hombre que ha de luchar por el pan de cada día, cumple mucho más frecuentemente los mandamientos del Señor que aquellos a quienes les ha tocado en suerte una vida fácil. Observad que un hombre que se encuentra en apuros, dirige sus pensamientos mucho más fácilmente en la dirección que lleva a su salvación que aquel que vive una vida despreocupada, al cual todo pensamiento sobre una justificación ante el Padre celestial le resulta incómodo y lo rechaza nada más entra en su interior.

Si os fijáis ahora en la gran disposición de Cristo a aceptar su sufrimiento por Amor a la humanidad, porque quería facilitar así a los hijos del mundo el proceso de la vida, entonces resulta evidente lo poco que Él quería cargaros a vosotros y lo muy preocupado que estaba por aliviaros de esta carga. ¡Cargarse con los sufrimientos de otros seres! La grandeza de su Amor fue capaz de ello, ¡de sacrificarse para otros y de consentir que le clavasen en la cruz! Con lo que todos aquellos que, pacientes y devotos, soportan su destino en la Tierra, toman parte en la obra de Redención de Cristo; pues sólo a través del sufrimiento llega el hombre a la perfección y mediante el sufrimiento miles y miles de almas se salvan para el reino eterno. Pero poca bendición les traerá su existencia en la Tierra a los otros, a los que la buena suerte les cae del cielo, pues se cierran a todas advertencias dirigidas a su corazón; quedará muy atrás de los que sufren.

Si preguntáis ahora por qué el Señor trata a los suyos con tanta diferencia, por qué hace que uno madure colmado de apuros y aflicción y al otro le protege de penas y preocupaciones, el mismo Señor os contestará: «A cada uno le he dado una dote para que la emplee. Así como el hombre es ante Dios, así le será dado. ¿Acaso hay uno de entre vosotros a cuyo corazón no haya llamado? ¿Acaso hay alguno de entre vosotros a quién no me haya acercado para que me recibiera?».

El pobre da de lo poco que tiene; pero el rico desoye los ruegos de los que se acercan a él. De igual manera, cada vez que el Señor llama para entrar, es acogido por los pobres, pero rechazado por los ricos. Ahora el Señor escoge a aquel que le ha servido fielmente, mientras que a los que con tozudez han desatendido su llamada, les resultará lejano. Dentro de poco seréis testigos cómo el Padre protege a los suyos y les demuestra su amor; entonces también os despertaréis vosotros, los que durante tanto tiempo estuvisteis indecisos en aceptar al Señor en vuestro corazón. Porque os queda poco tiempo en esta Tierra.

Amén.