• Back

환란에 대한 정보.

너희는 세상에 속한 것이 얼마나 허무한 것인지 곧 볼 수 있을 것이다. 왜냐면 너희는 자주 자연의 권세에 의한 파괴를 모든 종류의 불행한 일들과 재해를 갑작스럽게 많은 사람들이 죽는 소식을 들을 것이기 때문이다. 어는 누구도 자신에게 같은 운명이 닥칠지 알지 못한다. 어는 누구도 자신에게 마지막 순간이 다가올지 알지 못한다.

그러나 모두가 어떠한 것도 영원으로 가지고 갈 수 없음을 안다. 그러므로 그는 자신의 세상적인 추구를 모든 종류의 세상 재물을 뒤쫗는 일을 줄여야 한다. 왜냐면 죽음의 순간이 다가 오면, 그는 모든 것을 남겨 둬야 하기 때문이다. 그러면 너희는 항상 또 다시 재산과 재물이 가치가 없게 되는 예측할 수 없는 사건들을 통해 갑작스러운 죽음의 소식과 모든 종류의 운명적인 일을 통해 이를 기억할 수 있을 것이다.

그러나 너희에게 너희 자신의 죽음을 생각하라는 경고를 해줘야 하는 이 모든 일은 영원한 신성이 긍휼히 여긴다는 증거이다. 이는 항상 혼의 구원을 지원하기 원하는 그리고 너희가 스스로 결정하게 너희의 삶의 변화를 이루게 너희를 돕기 원하는 그의 사랑의 모든 증거이다.

왜냐면 너희가 세상을 위해 하는 일은 너희가 단지 너희의 이 땅의 사람을 위해 행하는 일은 너희에게 단지 세상의 재물을 주기 때문이다. 그러나 너희가 너희 혼에게 영적인 재물을 제공하면, 너희는 항상 영적인 재물을 가질 것이고 만약에 너희가 기대하지 않게 갑작스럽게 이 땅의 삶을 떠나면, 이 재물을 영원에 까지 뒤따른다.

왜냐면 영적인 재물은 쇠하지 않고 너희에게서 빼앗을 수 없으며 이 재물은 한때 저세상에서 너희를 행복하게 해줄 것이기 때문이다. 그러나 너희에게 아주 자주 모든 세상적인 것의 허무함을 분명하게 보여줄지라도 너희는 절대로 너희 자신에게 이런 운명을 적용해보지 않고 지금까지 살던 대로 계속 산다.

시간은 종말을 향해 더욱 다가 간다. 항상 각 개인을 위한 그리고 모든 사람을 위한 제한이 정해져 있고 그 스스로 이 제한을 바꿀 수 없고 바로 내일이 그의 종말의 날이 될 수 있다. 왜냐면 각 사람의 생명은 하나님에게 달려 있기 때문이다. 사람들은 항상 이를 생각해야 하고 만약에 그들에게 이 날이 알려지면 어떻게 행했을 것인지 생각한 대로 살아야 한다.

사람들은 매일 이 땅을 떠날 준비되어 있어야 한다. 그들은 자신의 영적인 재물을 계속하여 증가시키고 세상 갈망을 항상 뒤로 해야 한다. 그들은 현재만을 의식하는 것이 아니라 영원을 의식하며 살아야 한다. 왜냐면 그들은 절대로 미래의 계획을 확실하게 할 수 없기 때문이다.

그러므로 그들은 빠르게 죽은 것을 더 많이 고려하고 그냥 살면서 세상적인 물질을 추구하거나 갈망하지 않고 영원을 위해 합당하게 준비해야 한다. 왜냐면 물질은 헛되고 혼에게 어떤 유익도 주지 못하기 때문이다. 그러나 단지 혼은 남는다. 혼은 소멸될 수 없다. 혼의 운명이 좋게 되게 하기 위해 너희 사람들은 이 땅에서 혼에게 축복을 주는 일을 행해야만 한다.

사람은 항상 사랑을 행해야 한다. 그러면 그는 진실로 자신의 육체를 위해 돌보는 것보다 자신의 혼을 위해 잘 돌보는 것이다. 왜냐면 그는 먼저 자신의 혼을 생각하면, 육체도 유지될 것이기 때문이다. 그러나 사람이 이 땅에서 자신에게 정해진 바를 생각하지 않으면, 항상 끔찍스럽게 사람 앞에 놓여 있는 죽음을 혼과 육체는 두려워할 필요 없다. 그러나 먼저 혼을 돌보는 사람은 죽음에 대한 두려움이 없다.

그는 매일 준비되어 있고 죽음이 그를 놀라게 하지 않고 죽음은 그에게는 단지 그가 확실하게 환영받을 자신의 거하는 장소를 바꾸는 일이 될 것이다.

아멘

Verwijzingen naar catastrofen

Het zal u spoedig duidelijk worden, hoe vergankelijk al datgene is, wat hoort bij de wereld. Want steeds vaker zult u horen over verwoestingen door natuurkrachten, over ongevallen en catastrofen van allerlei aard en over het plotselinge sterven van veel mensen. En niemand weet of en wanneer ook hem hetzelfde lot zal treffen. Niemand weet wanneer zijn laatste uur heeft geslagen.

Maar iedereen weet, dat hij niets met zich mee kan nemen naar de eeuwigheid. En daarom zou hij zijn aardse streven moeten verminderen, het najagen van aardse goederen van allerlei aard. Want hij moet alles achterlaten, wanneer het uur van de dood is gekomen. En steeds weer zult u daaraan worden herinnerd door onvoorziene voorvallen, waar have en goed waardeloos is geworden, door plotselinge sterfgevallen en slagen van het noodlot van allerlei aard.

Maar dit zijn allemaal tekenen van Barmhartigheid van de eeuwige Godheid, die u moeten aanmanen ook aan uw eigen dood te denken. Dit zijn allemaal tekenen van Haar Liefde, Die steeds alleen uw zielenheil wil bevorderen en u graag wil helpen u te bezinnen en uw leefwijze te veranderen.

Want wat u voor de wereld doet, wat u alleen voor uw aardse leven doet, verschaft u alleen vergankelijke goederen. Maar wat u uw ziel geeft aan geestelijk goed, levert u ook weer geestelijke goederen op. En dat zal u volgen in de eeuwigheid, ook wanneer u plotseling en onverwachts uit het aardse leven wordt weggeroepen. Want geestelijke goederen zijn onvergankelijk. Ze kunnen niet van u worden afgenomen en eens zullen ze u gelukkig maken in het rijk hierna.

Maar al wordt u ook nog zo vaak de vergankelijkheid van al het aardse voor ogen gehouden, u probeert nooit in gedachten zulke lotgevallen ook op uzelf toe te passen, maar u leeft verder zoals voorheen. En de tijd gaat steeds meer richting het einde. Zowel voor de enkeling, alsook voor alle mensen is een grens gesteld, die hij zelf nooit kan bepalen, maar die al de volgende dag voor hem van betekenis kan zijn, omdat het leven van ieder afzonderlijk in Gods Hand ligt.

En daaraan zouden de mensen steeds moeten denken. En ze zouden zo moeten leven, zoals ze zouden doen wanneer hun de dag bekend zou zijn. Ze moeten elke dag bereid zijn van de aarde heen te gaan. Ze moeten hun geestelijke voorraad voortdurend vergroten en aardse verlangens altijd achterstellen. Ze moeten leven in het bewustzijn van de eeuwigheid, niet alleen voor de dag van vandaag. Want plannen voor de toekomst kunnen ze nooit met zekerheid maken, dus houden ze liever rekening met een snel overlijden en bereiden ze zich daaraan beantwoordend voor op de eeuwigheid, dan zo maar raak te leven en alleen erg te verlangen en te streven naar aardse goederen, want deze zijn en blijven vergankelijk en leveren de ziel geen voordeel op.

Doch alleen de ziel blijft bestaan. Ze kan niet vergaan. En opdat haar een goed lot beschoren is, moet de mens haar op aarde doen toekomen wat haar tot gelukzaligheid strekt. De mens moet steeds alleen werken van liefde verrichten. Dan zorgt hij waarlijk beter voor zijn ziel, dan hij voor zijn lichaam kan zorgen. Want hiervoor zal ook worden gezorgd, zodra de mens eerst aan zijn ziel denkt. Maar ziel en lichaam hoeven geen vrees te hebben voor de dood, die anders steeds weer voor de mens ligt als een verschrikking, waarvoor hij bang is, zolang de mens op aarde niet aan zijn eigenlijke bestemming denkt.

Maar wie eerst voor de ziel zorgt, heeft geen vrees meer voor de dood. Hij is als het ware alle dagen voorbereid en de dood zal hem niet verrassen, maar voor hem alleen een wisseling van zijn verblijfplaats betekenen, die hij waarlijk zal verwelkomen.

Amen