영적인 존재들이 굳은 형체 안에서 묶임을 받고 있는 동안에는 심판 받은 물질이라고 말할 수 있고, 심판 가운데 있는 혼이라고 말할 수 있다. 왜냐면 그들은 그들이 능력으로 생성되게 한분의 결정에 의해 묶임을 받았기 때문이다. 그러므로 심판을 받은 물질은 끝없이 긴 기간 동안 아직 근본적인 변화나 또는 분해를 체험하지 못한, 그러므로 어떤 생명을 보여주지 못하는 모든 것이라 할 수 있다. 왜냐면 그 안에서 묶임을 받은 영적인 존재들은 전적으로 힘이 없고, 스스로 자신을 자유롭게 만들 수 없는 끔찍한 고통을 당하기 때문이다. 이는 긍휼히 여길 만한 상태이다. 이는 존재에게 영원히 지속되는, 존재가 빛을 추구하면, 다시 말해 그에게 제공되는 지원을 더 이상 거부하지 않는다면, 비로소 개선이 되는, 지옥이라고 할 수 있는 상태이다.
(1947년 6월 14일) 존재가 가장 깊은 어두움 가운데 거하기 때문에, 존재는 말할 수 없게 고통스러운 환경에 있다. 물질이 존재를 포로로 가두고 있다. 존재가 하나님을 대항하며 저항하는 가운데 오래 머물수록, 묶임을 받은 상태에서 더 오래 머물고, 항상 무능력하다. 왜냐면 하나님으로부터 멀리 떨어져 있는 존재에게 하나님의 사랑의 힘이 부족하고, 부족한 하나님의 사랑의 힘이 지속적으로 굳어지는 결과를 가져오기 때문이다. 이로써 비록 영적인 존재에게 하나님께 가까이 다가 갈 가능성이 주어졌지만, 자유의지로 떠났던 영적인 존재들이 하나님께 다시 돌아가야 한다면, 그들의 감옥생활이 오래갈수록 견딜만하게 되지 않고 오히려 심해진다.
하나님이 영적인 존재에게 자신의 사랑의 힘을 거두면, 물질로 굳어진 상태가 된다. 존재가 한때 하나님의 세력으로부터 나왔기 때문에, 모든 신적인 것은 복된 것이기 때문에, 그러나 축복되지 못한 것은 고통스러운 상태이기 때문에, 하나님으로부터 멀리 떨어진 것을 지옥이라 할 수 있다. 왜냐면 비록 하나님으로부터 가장 멀리 떨어진 가운데 그에게 자신이 "나”라는 자기의식이 없지만, 그러나 이런 고통을 느끼는 이런 상태는, 전적으로 원래의 상태와 반대의 상태이고, 하나님으로부터 생성되어 나온 존재들에게 정해진 것과 반대의 상태이기 때문이다. 그러나 그에게 깨달음이 부족하다. 왜냐면 이런 부족한 깨달음은 존재가 처해있는, 하나님으로부터 멀어진 결과로써, 피할 수 없기 때문이다.
결과적으로 자신의 상태가 변화되는 일과 그의 형편이 나아지는 일은 끝없이 긴 기간의 문제이고, 이 기간은 묶임을 받은 영적인 존재에게 영원한 기간이다. 존재가 자신의 의지를 통해 스스로 변화를 이루어야 한다면, 절대로 변화가 일어나지 않을 것이다. 왜냐면 그의 의지는 극단적으로 연약해졌기 때문에, 하나님 긍휼이 그에게 도움이 주지 않으면, 원동력이 없기 때문이다. 이런 일은 피할 수 없게 일어난다. 그러나 하나님에게 저항하는 영적인 존재들이 그들의 저항을 포기하게 만드는데, 하나님이 얼마나 긴 시간이 필요한 지는 이 땅의 너희 사람들은 측량할 수 없다. 그러나 하나님의 긍휼이 어떠한 자신의 피조물도 전적으로 타락하게 놔두지 않는다. 왜냐면 그들은 하나님의 사랑으로 생성되었고, 하나님의 사랑은 절대로 중단되지 않기 때문이다.
물질적인 창조물들은 항상 하나님의 사랑을 증거하고, 그의 가장 깊은 긍휼을 표현한다. 그러나 하나님께 지은 큰 죄에 대한 형벌을 요구하는, 죄짐을 치르게 하는 하나님의 공의를 증거한다. 영원한 시간이라는 개념이 다시 사용된다. 왜냐면 사람 자신이 사는 동안에 어떠한 창조물이 사라져서, 분해되거나, 변화되는 것을 확인해볼 수 없기 때문이다. 이런 창조물은 지옥의 심판을 받은 영적인 존재들을 자신 안에 담고 있는 창조물이다.
그러나 가장 굳은 물질로 된 창조물도 그 안에 묶임을 받은 영적인 존재들이 자유롭게 해주는 부서지는 시점이 온다. 언젠가 하나님의 긍휼이 그의 분노보다 더 크게 된다. 언젠가 영적인 존재들이 다시 성장하는 과정에 들어선다. 하나님의 공의가 속죄를 행하였기 때문에, 언젠가 지옥의 고통이 줄어든다. 그러면 하나님의 사랑이 다시 역사한다. 이 사랑은 가장 깊이 타락한 존재들을 다시 끌어 올린다. 왜냐면 하나님의 사랑이 모든 것을 비추고, 영원한 멸망을 허용하지 않기 때문이다. 하나님의 사랑이 그로부터 지속적인 분리되는 일은 없다. 왜냐면 하나님이 자신의 피조물들을 갈망하고, 그들이 하나님께 속하여 있기 때문에, 모든 영원에 영원까지 속하여 머물기 때문에, 그들을 버려두지 않고, 그들을 행복하게 하기 위한 시도를 하기 때문이다.
아멘
TranslatorZolang het geestelijke in de vaste vorm gebonden is, kan er van geoordeelde materie worden gesproken. Van de ziel, waarover is rechtgesproken, want ze is verbannen door het besluit van Hem, van Wie ze eens als kracht is uitgegaan. Geoordeelde materie is bijgevolg alles, wat in oneindig lange perioden nog geen wezenlijke verandering of oplossing heeft ondergaan. Wat dus in zekere zin nog geen leven verraadt, want het erin gekluisterde geestelijke is totaal krachteloos en lijdt ontzettende kwellingen, omdat het zichzelf niet kan bevrijden. En dit is een beklagenswaardige toestand. Het is een toestand, die als hel kan worden bestempeld, die voor het wezen eeuwig duurt en pas verbetert, wanneer het wezen op het licht aanstuurt, dat wil zeggen wanneer een hem aangeboden ondersteuning niet meer wordt afgewezen.
Het is de omgeving, die het wezen onuitsprekelijk kwelt. Want het bevindt zich in diepste duisternis. De materie houdt het gevangen. Het is gekluisterd en volhardt des te langer in zijn weerstand tegen God en wordt steeds krachtlozer, want de Kracht van Gods Liefde ontbreekt het wezen, dat zich verre van Hem houdt. En ontbrekende Kracht van Gods Liefde werkt zich uit in voortdurende verharding. En zo wordt het gevangenschap van het geestelijke niet verdraaglijker in de loop van de tijd, maar eerder aangescherpt. Al zal het wezen toch terugkeren naar God, van Wie het zich eens in vrije wil heeft verwijderd, ofschoon het de mogelijkheid was gegeven, naderbij Hem te komen.
Deze toestand van het verharden van de materie begint, wanneer God Zijn Kracht van Liefde aan het geestelijke onttrekt. En daar het wezen nu eenmaal zijn oorsprong vindt in de Kracht uit God - en al het goddelijke gelukzalig is, maar een toestand van smart onzalig is - zo kan dus het van God verwijderd zijn als hel worden beschouwd. Want het is totaal in strijd met de oertoestand en de bestemming van het van God uitgegane wezenlijke, hoewel het ook in de verste verwijdering van GOD het ik-bewustzijn ontbreekt, maar toch elke kwelling voelt. Maar het inzicht ontbreekt hem, want dit is het onvermijdelijke gevolg van het van God verwijderd zijn, waarin het wezenlijke zich bevindt. Bijgevolg is ook een verandering van zijn toestand - een verbetering van zijn situatie - een kwestie van eindeloos lange tijd. Het is een eeuwigheid voor het gekluisterde geestelijke en er zou nooit een verandering intreden als het wezen dit alleen teweeg zou moeten brengen door zijn wil. Want deze is tot op het uiterste verzwakt en ervaart geen impuls, wanneer hem niet van de kant van de goddelijke Barmhartigheid hulp wordt geboden. En dit gebeurt onvermijdelijk, maar welke tijden God nodig heeft om het Hem weerspannige geestelijke ertoe te brengen zijn weerstand op te geven, is door de mensen op deze aarde niet te beseffen. Maar helemaal laten vallen zal Gods Barmhartigheid geen van Zijn schepselen, want ze zijn uit Zijn Liefde voortgekomen. En de Liefde Gods houdt nooit op.
Materiële scheppingen zijn een voortdurend bewijs van Gods Liefde. Ze zijn een uitdrukking van Zijn diepste erbarmen en tegelijkertijd een teken van Zijn Rechtvaardigheid, evenals de grote schuld van het zondigen tegen God een straf eist, een uitboeten van de zondeschuld. En wederom kan het begrip “eeuwige tijden” van toepassing zijn, want een mens kan gedurende zijn levensduur geen vergaan of uiteenvallen of verandering van bepaalde scheppingen vaststellen. En deze zijn het, die het geestelijke, dat veroordeeld is tot de hel, in zich bevatten. En toch komt eens, ook voor het hardste materiële scheppingswerk, het tijdstip van het barsten, dat het in hem gekluisterde geestelijke wezen vrijgeeft.
Eens is de Barmhartigheid Gods groter dan Zijn toorn. En eens begint ook het geestelijke weer aan het positieve ontwikkelingsproces. Eens nemen de kwellingen van de hel af. Ze worden minder, als aan de Rechtvaardigheid Gods de verschuldigde boetedoening is volbracht. Dan treedt de Liefde Gods weer in werking en Ze heft het meest diep gevallene weer tot Zich op. Want de Liefde Gods straalt over alles. De Liefde Gods laat geen eeuwige verdoemenis toe. Voor de Liefde Gods bestaat er geen voortdurende scheiding van Hem. Want Hij verlangt naar Zijn schepselen en Hij zal ze niet opgeven, maar probeert hen gelukkig te maken, omdat ze van Hem zijn en zullen blijven tot in alle eeuwigheid.
Amen
Translator