• Back

다시 육신을 입는 가르침의 오류 (윤회설의 오류). 공의.

너희가 빛을 받기 원하면, 너희에게 밝은 빛이 주어질 것이다. 혼란스러운 시대에 사람들의 생각이 혼란해지고 있고, 생각하는 능력은 약해지고, 사람들은 영적인 진리를 더 이상 진리로 깨달을 수 없다. 그러므로 항상 지속적으로 영적인 진리를 공급하는 일이 필요하고, 구하는 사람에게 영적인 지식을 전해주기 위해, 영적인 지식을 받아들일 수 있는 사람이 필요하다. 이런 가르침을 전하는 일은 아주 여러 가지 방식으로 이루어질 수 있다. 이미 가지고 있는 지식을 보완할 수 있다. 그리고 사람들이 지금까지 잘못된 생각 가운데 있다면, 가르침이 전적으로 새로운 지식을 제공할 수 있고, 잘못된 가르침을 수정하면서, 사람들 사이에서 지금까지 아직 선명하지 못한 분야를 설명해줄 수 있다.

그러나 하나님을 위하는 세력이 하나님의 영을 받는 그릇으로써 진리를 전하면서 하나님을 섬길 자세를 천명한 사람에게 영적인 생각을 전해주는 일이 항상 선행조건이다. 영적인 가르침이 전해지기 전에 요구되는 순수한 진리를 받기 위해 진심으로 기도를 통해 구한다면, 선행조건을 갖춘 것이다. 모든 선한 영의 세력은 이 땅의 육신을 입은 존재들이 하나님과 하나가 되게 하는, 단지 한가지 목표를 가지고 있다. 즉 이 목표를 위해 존재에게 도움을 주는 일이다. 영적으로 하나가 되는 일은 단지 빛의 상태에서 가능하다. 즉 단지 사랑 삶의 결과인 깨달음의 상태에서 가능하다.

이런 상태에 도달하도록, 사람들에게 이 땅의 삶이 주어졌고, 그들은 삶 가운데 육신을 입을 당시 아주 적게 성장한 상태를, 자신의 의지에 따라, 더 성장하게 하거나 또는 오히려 더 후퇴하게 할 수 있는 자신의 능력을 키울 수 있다. 그의 인생의 과정은 그에게 성장을 할 수 있는 기회를 충분하게 준다. 이런 성장이 크거나 또는 적게 발달된 이성에 의존하는 것이 아니라, 단지 선을 향한 의지에 달려 있고, 하나님께 대한 자세에 달려 있다. 즉 사랑의 역사에 달려 있고, 선한 사역을 통해 하나님과 연결되기 위해 추구하는 일에 달려 있다.

단지 이를 통해서 사람은 이 땅에서 이미 빛의 상태에 들어갈 수 있는 아주 높은 영적인 성장에 도달할 수 있다. 즉 그가 깨달음에 도달할 수 있게 된다. 그러면 하나님께 가까워지는 일이 이미 일어나고, 이런 상태가 사람의 혼이 죽은 후에 빛의 나라에 갈 수 있게 하는 상태이다. 빛의 나라는 혼이 그리스도의 구원 사역에 참여할 수 있는 영역이고, 혼이 사랑을 가르치고, 구속을 위해 일하면서, 지혜와 빛으로 다시 다른 혼에게 도움을 줄 수 있는 영역이다. 단지 선한 의지를 가지고, 진실된 기도로 아버지와 연결을 이루는 사람이 이런 수준의 온전함에 쉽게 도달할 수 있다.

사람들이 서로 다른 관찰력을 가지고 있고, 크게 또는 적게 이성이 발달되어 있는 일은 절대로 선을 향한 의지에 결정적인 영향을 미치지 않는다. 왜냐면 사람 안의 영의 불씨가 사랑을 통해 깨어나기 때문이다. 그러나 사랑은 심장에서 태어나고, 이성적인 능력이 다른 사람들보다 훨씬 뒤진 사람 안에서도 사랑은 아주 활동적이 될 수 있다. 이 땅에서 사는 동안에는 빛과 진리에 대한 깨달음이 특별하게 나타나지 않는다 할지라도, 혼이 영계에 들어갈 때에 빛으로 충만해질 수 있다. 다시 말해 깨달음이 번개와 같이 그에게 임할 수 있고, 이제 이런 넘치는 지식이 그가 영계에서 열심히 사랑을 행할 수 있게 한다.

그러므로 덜 발달된 이성의 사고능력을 가진 사람이 자신의 혼을 성장하게 하는 일에 불리할 거라는 생각은 잘못된 생각이다. 이 땅에서 더 높은 성장을 이루도록, 모든 혼들에게 한번은 성장된 육체의 능력을 활용할 기회를 줘야만 한다는 생각은 틀린 생각이다. 사람들에게 영적인 지식을 전하기 위해, 이를 통해 사람들이 더 증가된 사랑의 삶을 살도록 자극하기 위해, 이웃사람들을 섬기는 일에 특별한 이성의 능력을 사용한다면, 이런 혼은 이 땅에서 더 축복되게 역사할 수 있다.

그러나 마찬가지로 사람은 어떤 특별한 자극이 없이 사랑을 최고로 발전시킬 수 있다. 이런 사람은 이의를 제기할 수 없게, 최고의 성장을 이룰 것이다. 그러나 그의 생각은 전적으로 복잡하지 않을 수 있고, 어떤 높은 지혜를 나타낼 필요가 없다. 그럴지라도 그의 말과 행동은 선한 영의 세력의 인도를 받고, 선한 영적인 세력이 그의 이해할 수 있는 능력에 맞게 그를 돕고, 하나님과 하나가 되기 위해 그가 계속하여 더 많은 사랑을 행하도록 자극한다. 왜냐면 사랑이 첫째이기 때문이다. 사랑으로부터 비로소 지혜가 나온다. 그가 영의 나라에 간다면, 지혜는 혼의 소유가 된다.

그러나 이 땅에 한번 육신을 입는 일을 통해 사랑이 전적으로 발달될 수 있다. 왜냐면 사람은 어떤 삶의 형편 가운데서도, 어떤 삶의 운명 가운데서도, 어떤 육신적인, 영적인 상태에서도 사랑을 행할 수 있기 때문이고, 단지 사랑이 사람 안의 영의 불씨에 불을 지펴, 최고의 화염이 되게 하는 선행 조건이기 때문이다. 이런 일을 생각이 원시적인 사람도 그가 선하려는 의지를 갖는다면, 이룰 수 있다. 그러나 선과 악을 깨닫는 깨달음은 사람 안에 있다. 왜냐면 선과 악의 두 가지 세력은 혼을 얻기 위하여 싸우고, 사람의 생각은 양쪽 영의 세력의 영향을 받고, 사람 자신이 자유 의지로 선택하는 쪽의 세력이 승리한다.

그가 그의 의지를 어떻게 결정하느냐는, 어느 정도인 그의 믿음에 달려 있고, 하나님과 그리스도의 구속의 사역에 대한 그의 자세와 이에 대한 깨달음에 달려있다. 예수 그리스도는 스스로 선한 의지를 가질 능력이 없는 연약한 자를 위해 십자가 위에서 죽었다. 그러나 어느 누구도 자신이 강한 것처럼 생각하지 말라. 비록 그가 높은 영적인 능력을 나타내 보일 수 있을지라도, 그는 이 땅에 사는 동안 빛의 존재로 까지 성장하기 위해, 강한 의지를 구매한 예수 그리스도의 구속 사역의 은혜가 필요하다. 예수 그리스도는 선한 의지를 가진 모든 사람이 구원에 이를 수 있도록 댓가를 지불했다. (1944년 8월 13일)

인류는 그의 영적인 성장에서 아주 뒤쳐져 있다. 인류는 성장할 수 있는 기회들에 주의를 기울이지 않는다. 이는 깨닫지 못할 수 없는, 사람의 자유의지에 원인이 있고, 인간 자신이 이에 대해 스스로 책임을 져야만 하는 차가워지는 일이다. 결과적으로 자신의 잘못으로 일어난 일에 대해 사람은 어떤 호의를 기대할 수 없다. 호의를 베푸는 일은, 만약에 그가 자신의 잘못으로, 잊어버림으로, 하지 않았거나 또는 게을리한 성장을, 여러 차례 맘대로 다시 이 땅에 육신을 입고, 시도할 수 있는 일이라고 할 수 있다. 왜냐면 그가 그리스도의 죽음을 통해, 인간의 의지를 강하게 지배하고 있는 대적자의 권세를 빼앗은 구속사역으로 인해 모든 삶의 형편 가운데 할 수 있었지만, 자신의 자유의지를 올바른 방법으로 사용하지 않았기 때문이다.

그러므로 온전하지 못한 혼이 다시 한번 이 땅의 삶을 살게 하는 일을 하나님의 공의에 근거를 둘 수 없다. 왜냐면 사람이 그에게 은혜가 주어졌음에도 불구하고 실패했다면, 선한 의지를 가진 사람이 그의 인생을 통해 도달할 수 있던 같은 성장 정도에 도달하기 위해, 그가 마음대로 여러 차례 육신을 입는 일을 요구를 할 수 없고, 대신에 그는 영계에서 자신의 잘못된 의지에 대한 공의로운 보상으로, 더욱 어려운 성장과정을 거쳐야만 하기 때문이다. 사람들은 실제 여러 가지 깨달음과, 여러 가지 지식과, 여러 가지 능력을 가지고 있다. 이런 사실이 자주 사람들이 혼의 성장이 이러한 능력에 따라 이뤄진다는 잘못된 관점에 도달하게 한다. 단지 사랑의 행함이 가장 중요하다는 것을 고려하지 않은 것이다. 즉 단지 사랑으로 행하는 역사가 높이 성장하도록 돕는 것을 고려 하지 않은 것이다. 그러나 사랑은 모든 사람이 행할 수 있다. 왜냐면 사랑을 행하기 위해 단지 사람의 의지가 필요하기 때문이다. 이 의지는 심장의 원동력이고, 어떤 특정한 지식의 정도나 특별히 발달된 이성의 능력과는 아무 연관이 없다. 사랑이 식음으로 지식이 줄어드는 일은 이해할 수 있는 일이고, 이에 논쟁의 여지가 없고, 그러므로 어두운 영적인 상태가 특별하게 나타난다. 왜냐면 이런 상태는 사랑이 없는 결과이기 때문이다. 그러므로 혼은 이런 상태에 대한 책임을 져야만 한다. (1944년 8월 14일)

만약에 혼이 영과 하나가 되었을 때, 다시 말해 혼이 사랑을 행하고. 이를 통해 자신 안에 영의 불씨를 생명으로 깨어나게 하고, 이제 지속적으로 사랑을 행할 때, 다시 말해 지속적으로 사랑을 행하도록 혼을 자극할 때, 비로소 사람이 높은 성장을 이루었다고 말할 수 있다. 결과적으로 사랑의 행함이 없이는 성장이 중단된 상태이거나 또는 확실하게 사랑이 없는 경우에는 퇴보를 의미한다. 그러나 모든 사람에게 같은 분량의 은혜가 주어지고, 모든 사람에게 혼의 성장을 위해 같은 기회들이 주어진다. 그가 이 기회들을 사용하지 않는다면, 그는 은혜에 주의를 기울이지 않는 것이고, 이 은혜는 그에게 역사할 수 없다. 그러면 그는 하나님의 공의에 따라 이 결과를 자신이 짊어져야만 한다. 다시 말해 그는 영계에서 스스로 자기 자신의 잘못으로, 자기가 벌어들인 만큼 처하게 된 상태를 해결해야만 한다.

육신을 입는 큰 은혜를 자신의 혼의 구원을 위해 활용하지 못한 사람에게, 다시 한번 그가 이루지 못한 것을 다시 이루도록 같은 기회를 준다면, 이런 일은 어느 의미에서 불의한 일이 될 것이다. 이는 자신의 육체에 주의를 기울이지 않고, 세상의 기쁨을 지속적으로 피하고, 포기하면서, 그의 인생을 전적으로 활용한 사람들에 대해 어떤 의미에서 불의한 일이다. 깊은 지식은 절대적으로 필요하지 않지만 그러나 사랑의 행함은 필요하다. 그러므로 지식이 없는 사람도, 만약에 그가 단지 사랑을 행한다면, 높이 성장할 수 있다. 왜냐면 그가 이웃사람을 위해 그의 지식이 필요하다면, 또는 그가 영의 나라로 간다면, 지식이 그에게 주어지기 때문이다. 그러면 그가 영의 나라에서 빛의 전달자로서 사랑으로 역사할 수 있도록, 번개처럼 빠르게 이제 그에게 주어지는 그의 지식으로 그는 저 세상의 혼들을 행복하게 할 수 있다._>아멘

Weerlegging van de leer van de herbelichaming - Rechtvaardigheid

Een helder licht wordt u gegeven, als u de wil hebt het te laten stralen. Een tijd van chaos verwart ook het denken van de mensen, het denkvermogen wordt zwakker en ze kunnen geestelijke waarheden niet meer als zodanig herkennen, waarom een voortdurend toesturen ervan nodig is en dit mensen vraagt, die bereid zijn deze te ontvangen, waardoor geestelijk weten aan de zoekenden kan worden overgebracht. Zo’n onderrichting kan nu verschillende keren plaatsvinden. Ze kan een weten vervolledigen dat al aanwezig is, ze kan als een geheel nieuw weten worden aangeboden als de mens tevoren onjuiste gedachten had, maar ze kan ook als weerlegging van verkeerde leren een gebied duidelijk maken waarover nog onduidelijkheid heerst onder de mensen. Maar steeds is de voorwaarde, dat de op God gerichte krachten het geestelijke gedachtengoed aan de mens overbrengen, die als opnamevat van de goddelijke Geest zich bereid verklaart God te dienen door het verbreiden van de waarheid. En aan deze voorwaarde is voldaan, zodra innig gebed om het toesturen van de zuivere waarheid aan elk geestelijk onderricht voorafgaat.

Alle goede geestelijke krachten hebben maar één doel: het op de aarde belichaamde wezenlijke met God te verenigen, dat wil zeggen het daartoe behulpzaam te zijn. Maar een geestelijke vereniging bestaat alleen maar in de staat van licht, dat wil zeggen in de toestand van inzicht, dat het gevolg is van een leven in liefde. Om deze staat te bereiken is de mens het aardse leven gegeven, waarin hij zijn vermogens kan vormen, die bij het begin van zijn belichaming slechts zwak ontwikkeld zijn, maar die al naar gelang zijn wil een positieve of ook negatieve ontwikkeling kunnen doormaken. Zijn levensloop geeft hem volop gelegenheid tot deze ontwikkeling, maar ze hangt niet af van meer of minder ontwikkelde gaven van het verstand; slechts alleen van de wil tot het goede, van de instelling tegenover God en dus van het werkzaam zijn in liefde - het streven zich bij God aan te sluiten door goede werken. Slechts alleen daardoor kan de mens een zo hoge graad van geestelijke ontwikkeling bereiken, dat hij al op aarde in een stadium van licht binnengaat, dat wil zeggen dat hij inzicht verkrijgt. Dan heeft de aanpassing aan God al plaatsgevonden en deze toestand verzekert de ziel van de mens bij zijn sterven de toegang tot het lichtrijk, in sferen waar ze aan het verlossingswerk van Christus kan deelnemen, waar ze in staat is andere zielen weer wijsheid en licht te verschaffen, doordat ze liefde onderricht en dus verlossend bezig is. Deze graad van volmaaktheid kunnen dus de mensen gemakkelijk bereiken, die slechts de wil hebben het goede te doen en de verbinding met God tot stand brengen door innig gebed.

Dat de mensen bevattingsvermogens hebben die verschillend zijn, dat ze meer of minder intelligent zijn, is totaal niet bepalend voor deze wil tot het goede. Want de liefde doet de geestvonk in de mens ontwaken. Maar de liefde wordt in het hart geboren en ze kan uitermate aktief zijn in een mens, wiens verstandelijk vermogen aanzienlijk onderdoet voor die van een ander mens. En zelfs waar het licht, het weten van de waarheid, niet bijzonder voor de dag komt gedurende het leven op aarde, kan de ziel bij het binnengaan in het rijk hierna omgeven zijn door licht. Dat wil zeggen, het inzicht kan bliksemsnel over haar komen en een overvloedig weten kan haar nu in staat stellen, ijverig in liefde werkzaam te zijn in het hiernamaals.

En daarom zijn de bedenkingen ongegrond, dat een minder ontwikkeld verstandelijk denken afbreuk zou kunnen doen aan het rijp worden van de ziel, dat dus iedere ziel eens de gelegenheid zou moeten worden geboden, gevorderde lichamelijke vermogens te benutten, om een grotere rijpheid te verkrijgen op aarde. Weliswaar kunnen zulke zielen op aarde uitermate zegenrijk werkzaam zijn, voor zover ze hun buitengewone verstandelijke vaardigheden in dienst stellen van de medemens, om aan hem geestelijk weten over te dragen en hem daardoor aan te sporen tot verhoogde werkzaamheid in liefde, maar evenzo kan een mens zonder speciale stimulering de liefde tot hoogste ontplooiing brengen en deze mens zal ontegenzeglijk de hoogste rijpheid bereiken. Maar zijn denken kan helemaal ongecompliceerd zijn, het hoeft geen grotere wijsheid te laten zien en toch wordt hij gestuurd in zijn denken en handelen door goede geestelijke krachten, die hem bedelen naar zijn bevattingsvermogen en hem voortdurend aansporen om meer werkzaam te zijn in liefde, om zijn vereniging met God te bereiken. Want de liefde is het eerste, uit haar wordt pas de wijsheid geboren en deze wijsheid is het aandeel van de ziel, zodra ze het geestelijke rijk binnengaat. Maar de liefde kan een eenmalige belichaming op aarde volledig tot ontplooiing brengen, omdat de liefde in elke situatie van het leven, in elk levenslot, in elke lichamelijke en geestelijke gesteldheid, beoefend kan worden, omdat dit alleen tot voorwaarde heeft, dat de goddelijke vonk in de mens wordt ontstoken en tot de hoogste vlam wordt aangewakkerd en dit kan de in zijn denken meest primitieve mens, als hij maar de wil heeft goed te zijn. Maar het inzicht in goed en kwaad heeft hij in zich, omdat beide krachten - goed en kwaad - om zijn ziel strijden en dus zijn denken door beide geestelijke krachten wordt beïnvloed en díe krachten de zege over hem behalen, naar welke zijn vrije wil zich toekeert.

Hoe echter zijn wil beslist, is tot op zekere hoogte afhankelijk van zijn geloof, van zijn instelling tegenover God en het verlossingswerk van Christus, als hij daarover kennis bezit. Jezus Christus stierf de dood aan het kruis voor de zwakken, die uit zichzelf niet in staat waren, de wil om goed te doen op te brengen. Maar niemand moet menen sterk te zijn. Ofschoon hij grote geestelijke vermogens kan bezitten, heeft hij toch de genade van het verlossingswerk nodig, de door Jezus Christus gekochte sterke wil, om zich tot lichtwezen te kunnen ontwikkelen gedurende zijn aardse leven. En daarom heeft Jezus Christus de genoegdoening verschaft, opdat allen zalig kunnen worden, die van goede wil zijn.

De mensheid is in haar geestelijke ontwikkeling wel erg achtergebleven en ze schenkt helemaal geen aandacht aan mogelijkheden om vooruit te gaan. Dit is een onmiskenbaar verkoelingsproces, die echter zijn oorzaak heeft in de vrije wil van de mens en waarvoor hij zich ook moet verantwoorden. Bijgevolg kan de mens voor iets, wat door eigen schuld heeft plaatsgevonden, geen gunst verwachten. Maar het zou een gunst zijn, wanneer hij de door eigen schuld verzuimde of veronachtzaamde ontwikkeling naar believen in zou kunnen halen in een hernieuwde belichaming op aarde. Want hij heeft zijn vrije wil niet op de juiste wijze gebruikt, waartoe hij echter in elke levenssituatie in staat was, door het verlossingswerk van Christus, Die de overmacht van Zijn tegenstander op de wil van de mensen heeft gebroken, door Zijn dood aan het kruis. Er is daarom voor een hernieuwde levenswandel op aarde van een onvolmaakte ziel geen reden, die op goddelijke rechtvaardigheid zou kunnen berusten, want als de mens heeft gefaald, ondanks het toesturen van genaden, kan hij niet naar believen aanspraak maken op een herhaling van een belichaming op aarde, om tot dezelfde graad van rijpheid te komen, die een mens met goede wil gedurende zijn leven op aarde kan bereiken, maar moet hij de veruit moeilijkere weg omhoog in het hiernamaals afleggen, als een rechtvaardige compensatie voor zijn verkeerde wil.

De mensen hebben wel verschillende inzichten, verschillend weten en verschillende aardse capaciteiten. En dit doet hen vaak tot de verkeerde opvatting komen, dat het rijp worden van de ziel zich voltrekt in overeenstemming met deze capaciteiten. Maar er wordt dan buiten beschouwing gelaten, dat alleen het aktief zijn in liefde doorslaggevend is, dus alleen het werkzaam zijn in liefde de positieve ontwikkeling bevordert. Maar liefde kan ieder mens beoefenen, want daartoe is alleen maar de wil van de mens nodig. Dit is een drang in het hart, die in geen enkel verband staat met een bepaalde graad van kennis of een bijzonder ontwikkelde verstandelijke werkzaamheid. Dat de verkoeling van de liefde begrijpelijkerwijs ook een beperkt weten tot gevolg heeft, is onbetwistbaar en daarom openbaart zich ook in het bijzonder de duistere geestelijke toestand, omdat die het bevolg is van liefdeloosheid, waarvoor de ziel zich daarom moet verantwoorden. Van een hogere ontwikkeling kan pas dan worden gesproken, wanneer de ziel zich met de Geest heeft verbonden, wanneer ze dus de liefde beoefent en daardoor de Geestvonk in zich tot leven wekt, die nu voortdurend blijft werken, dat wil zeggen de ziel aanspoort tot het voortdurend werkzaam zijn in liefde. Bijgevolg is zonder het werkzaam zijn in liefde een stilstand in de ontwikkeling te zien, of zelfs bij duidelijke liefdeloosheid een achteruitgang. Maar ieder mens staat dezelfde mate van genade ter beschikking en hem zijn dezelfde gelegenheden gegeven voor het rijp worden van zijn ziel. Benut hij nu deze niet en schenkt hij ook geen aandacht aan de genaden, zodat ze bij hem niet werkzaam kunnen worden, dan moet hij ook volgens goddelijke rechtvaardigheid de gevolgen op zich nemen, dat wil zeggen hij moet in het hiernamaals zelf met de toestand klaarkomen, waarin hij uit eigen schuld, dus verdiend, is terechtgekomen.

Het zou dan in zekere zin een onrechtvaardigheid zijn, wanneer diegene, die geen gebruik heeft gemaakt van de grote genade van de belichaming ten behoeve van het heil van zijn ziel, nog een keer dezelfde gelegenheid zou worden geboden, in te halen, wat hij heeft verzuimd. Dit zou een onrechtvaardigheid zijn tegenover diegenen, die hun leven op aarde helemaal benutten, terwijl ze niet op hun lichaam letten, onder afzien en voortdurende onthouding van de vreugden van de wereld. Niet het diepere weten is beslist nodig, maar het werkzaam zijn in liefde. En daarom kan ook de meest onwetende mens zich positief ontwikkelen, als hij maar werkzaam is in liefde, want het weten wordt hem toegestuurd, zodra hij het nodig heeft voor zijn medemensen, of hij het geestelijke rijk binnengaat. Want dan kan hij de zielen in het hiernamaals gelukkig maken met zijn weten, dat nu bliksemsnel aan hem wordt overgedragen, opdat hij als lichtdrager in liefde weer werkzaam kan zijn in het geestelijke rijk.

Amen