• Back

집행 유예 종료. 심한 고통.

은혜의 시간이 곧 지나가고, 인류의 생각은 바뀌지 않을 것이다. 사람들은 점점 더 사랑이 없어지고, 점점 더 깊숙이 사탄의 그물로 들어가, 서로를 죽이고, 사랑이 전혀 없게 된다. 하나님은 모든 수단을 사용하여 이런 영적으로 저조한 상태를 벗어나게 하려고 한다. 하나님은 그들이 물질을 벗어나도록 하기 위해 그들로부터 이 땅의 재물을 취하고, 모든 종류의 환난을 통해 생각하게 만들려고 시도한다. 하나님은 그들이 도움을 구해야 할 위치에 처하게 한다. 그러나 모든 치료의 수단이 실패하고, 영의 상태가 해결되지 않는다.

하나님의 징계의 막대기가 사람들을 때리게 될 날이 멀리에 있지 않다. 왜냐면 은혜의 시간이 끝나가고 있기 때문이다. 그러므로 이 땅은 아직 말할 수 없이 무거운 고통을 견뎌야만 한다. 왜냐하면 이런 고난은 자취 없이 사람을 지나치지 않고, 혼에게 구원을 주는 은혜이기 때문이다. 그러나 인간의 의지에 강요할 수 없다. 고난이 사람이 올바른 길을 찾지 못하게 하면, 더 이상 그를 구원할 수 없다. 그는 심판의 날에 주님의 능력을 느끼는 자들에게 속하게 된다. 다시 말해 그는 적합하지 못하다는 판정을 받게 된다.

사람들은 이런 결정이 의미하는 것을 이해할 수 없다. 그들은 그들의 혼이 수십만 년에 걸쳐 말할 수 없는 고통을 다시 견뎌야 한다는 것을 상상할 수 없다. 그러나 이를 아는 하나님은 그들이 이런 운명에 처하지 않도록 어떤 일도 시도하지 않고 남겨두지 않는다. 그러나 하나님은 사람의 의지를 강제로 선한 쪽으로 바꿀 수 없다. 그러나 다가오는 고난은 아주 커서, 모든 사람 안에 모든 사랑을 완전히 사라지지 않았다면, 이웃 사람을 도우려는 자연적인 느낌이 깨어나게 할 것이다. 그가 아무리 적을지라도 사랑을 행할 수 있다면, 그는 이런 위험 앞에 깨어나고, 사랑을 행할 것이다.

그러나 그럴지라도 이런 고난 가운데서도 도우려고 하지 않는 사람에게는, 그 안에 모든 사랑의 불씨를 꺼버린 사람에게는 더 이상 성장할 가능성이 없다. 그들은 하나님으로부터 너무 멀리 떨어져 있어, 하나님의 사랑이 발산되는 영역의 밖에 있다. 이런 일은 영적인 입자들이 다시 가장 굳은 물질로 굳어지는 것과 같은 의미이다. 이 땅의 과정이 이제 묶임을 받는 가장 큰 고통 속에서 다시 시작이 된다. 이 전에 말할 수 없는 고통이 이 땅에 닥친다면, 이런 일은 아직 하나님의 긍휼의 역사이다. 왜냐하면 하나님이 혼들에게 이 땅의 과정을 다시 한번 가는, 상상할 수 없는 고통을 피하게 해주기를 원하기 때문이다. 그러나 이런 긍휼의 역사가 긍휼의 역사로 인식되지 못하고, 고난이 오히려 하나님을 더 많이 거부하게 만드는 원인이 된다. 왜냐면 사람들이 눈이 먼 가운데 영적인 연관 관계를 깨닫지 못하기 때문이다.

그러나 그에 대한 설명이 충분히 주어진다. 그러므로 주님은 선지자들을 일깨우고, 선지자들이 모든 것을 이전에 예고하게 한다. 하나님은 알려주지 않고, 이 때가 임하게 하지 않는다. 하나님은 끊임없이 사람들을 훈계하고, 사람들에게 이 땅의 삶의 의미와 목적을 알려 준다. 그러나 사람들은 그들의 귀를 닫고, 하나님의 은혜의 선물을 주저하지 않고 거부한다. 그러므로 이런 사람들에게는 더 이상 구원이 없다. 그들이 마지막 훈계와 경고를 듣지 않으면, 그들이 무저갱으로부터 멀어지게 할 방법이 없다.

영적으로 저조한 상태가 다가오는 고난의 원인이고, 하나님 편에서 고난을 멈추기 전에, 먼저 영적으로 저조한 상태를 해결해야만 한다는 것에 그들이 단지 주의를 기울이게 할 수 있다. 은혜의 마지막 시간이 시작될 때, 이 땅에 가장 고통스러운 삶의 시간이 시작될 때, 훈계와 경고를 기억하는 사람은 하나님의 부름을 통해 마지막 순간에 자신의 최악의 상황을 피할 수 있게 될 것이다. 그는 영원에 영원한 기간 동안에 걸쳐 완전하게 무기력 한 가운데 상상할 수 없는 고통의 상태를 견뎌야 하는 정죄를 받는 사람들 중의 하나가 되지 않을 것이다.

아멘

Einde van de tijd van genade - Zwaarste leed

De tijd van genade is spoedig voorbij en het denken van de mensen verandert niet. De mensen worden steeds liefdelozer en steeds dieper raken ze in de vangnetten van de satan verstrikt, zodat ze elkaar wederzijds kwellen en zonder enige liefde zijn. En God wendt elk middel aan om ze aan dit lage geestelijke niveau te onttrekken. Hij ontneemt hun aardse goederen om ze los te maken van de materie en Hij probeert ze door tegenspoed van allerlei aard tot nadenken aan te zetten. Hij brengt ze in situaties waarin ze zoekend naar hulp zich tot Hem moeten wenden. Maar elk middel mislukt en de geestelijke toestand wordt niet opgeheven.

En de tijd is niet meer ver dat Gods tuchtroede de mensen zal treffen. Want de tijd van genade gaat zijn einde tegemoet. En daarom moet de aarde nog onnoemelijk zwaar leed verdragen, want dit leed is een genade, zodra het niet aan de mens voorbij gaat zonder sporen na te laten en de ziel redding brengt.

Maar de wil van de mens kan niet worden gedwongen. En als het leed hem niet de juiste weg laat vinden, is er geen redding meer voor hem, en behoort hij bij diegenen die op de dag van het oordeel de macht van de Heer te voelen krijgen en dus ondeugdelijk worden bevonden. En wat dit oordeel betekent, kunnen de mensen niet begrijpen. Ze kunnen het zich niet voorstellen dat hun ziel weer door duizenden eeuwen heen een toestand in onnoemelijke kwelling moeten verdragen. Maar God die daarvan op de hoogte is, laat niets onbeproefd om hun dit lot te besparen. Hij kan de wil van de mens echter niet met geweld op het goede richten.

Maar de komende nood zal zo groot zijn, dat in ieder mens het natuurlijke gevoel wordt gewekt de medemens te helpen, als hij zich niet volledig van elke liefde heeft ontdaan. Is hij nog tot liefde in staat, al is het in de geringste mate, dan zal hij bij het zien van deze nood wakker worden en ook liefdevol werkzaam zijn. Echter in degene die aan deze nood nog voorbij gaat, zonder bereid te zijn om te helpen, is elke liefdevonk gedoofd en de mogelijkheid van een vooruitgang is er voor hem niet meer. Ze staan zo ver van God af, dat ze buiten de uitstraling van Gods Liefde staan, wat dus hetzelfde betekent als dat de geestelijke substantie weer wordt verhard tot de meest vaste materie. En dan begint het aardse bestaan opnieuw in de grootste kwelling van het gebonden zijn.

Wanneer nu tevoren dit onuitsprekelijke leed over de aarde komt, dan is dit nog een daad van de barmhartigheid van God, omdat Hij de zielen het onvoorstelbare leed van een herhaalde weg over de aarde graag wil besparen. Maar het wordt niet als zodanig herkend. Veel meer is het leed een aanleiding om God nog sterker af te wijzen, omdat de mensen in hun blindheid de geestelijke samenhang niet inzien. Maar daar wordt voldoende opheldering over gegeven, daarom wekt de Heer profeten op en laat hen alles tevoren aankondigen. Hij laat de tijd niet zonder aanwijzingen dichterbij komen.

Hij laat de mensen voortdurend vermaningen toekomen en ze over de zin en het doel van het aardse leven in kennis stellen. Maar ze sluiten hun oren en wijzen de goddelijke genadegave zonder bedenken af. En daarom is er voor deze mensen geen redding meer, geen weg die hen van de afgrond weghoudt, wanneer ze aan de laatste vermaningen en waarschuwingen geen gehoor geven. Ze kunnen er steeds alleen maar opmerkzaam op worden gemaakt, dat het geestelijk lage niveau de oorzaak is van het komende leed en dat deze eerst moet worden opgeheven, voordat van de kant van God aan het leed paal en perk kan worden gesteld.

Wie aan deze vermaningen en waarschuwingen denkt wanneer de laatste tijd van genade aanbreekt, de tijd van het meest smartelijke leven op aarde, die zal door het aanroepen van God nog op het laatste moment het ergste van zich af kunnen wenden. Hij zal niet tot diegenen behoren die gedoemd zijn eeuwigheden lang de toestand van algehele hulpeloosheid en onvoorstelbare kwellingen te verdragen.

Amen