• Back

예정론의 오류.

예정론의 오류에 단호하게 대처해서, 사람들이 잘못된 생각으로 빠져들게 하고, 거짓으로 인도하는 것을 막아야 한다. 예정론에 대해 심사 숙고해보지 않고, 믿음의 가르침으로 제공된 예정론을 영접하는 사람들에게 실제로 위험이 된다.

이 가르침은 인간의 모든 욕구를 죽이고, 높이 성장하는 일을 막고, 이로 인해 인간은 행하지 않게 되고, 자신을 조종하는 세력에 자신을 위탁해서 끌려 다니게 하고, 눈에 띄게 하는 일 없이 빈둥거리는 일에서 벗어나지 못하게 한다. 왜냐하면 하나님의 자신을 사로잡고 있고, 이런 상태가 하나님을 기쁘게 할 것이라고 믿기 때문이다.

이렇게 믿는 일은 하나님의 끝없는 사랑과 긍휼에 대한 믿음이 부족한 것을 나타낸다. 이는 영원하신 하나님을 인간의 기준으로 평가하는 일이다. 왜냐하면 하나님의 사랑이 인간의 가치의 여부에 따라 달라지는 것으로 여기기 때문이다.

하나님의 긍휼은 모든 사람에게 유효한 것으로 단지 본인들이 하나님의 긍휼을 원하기 만하면 받을 수 있다. 그러나 인간의 의지로 이 은혜를 거절하면, 하나님의 사랑은 역사할 수 없다. 그럴지라도 하나님은 이런 은혜에 대적하는 의지가 바뀌기를 원한다. 하나님은 인간들에게 하나님의 은혜가 전달되게 해주는, 하나님을 찾으려는 의지를 기뻐한다. 그러므로 하나님의 사랑 안에 들어오지 않고 있는 혼들에 대한 아버지의 염려와 사랑은 계속된다.

사람이 하나님의 은혜를 막을 수도 없고, 촉진할 수도 없고, 하나님이 맘대로 준다고 영접하는 일은 아주 잘못이다. 하나님의 사랑을 인간적으로 제한해서 영접하는 일은 잘못이다. 다시 말해 하나님의 인간에 대한 호감에 따라 하나님의 사랑을 제한한다고 영접하는 일은 잘못이다.

그렇다면 인간은 참으로 불쌍한 피조물이다. 왜냐하면 성장하지 못한 부족한 인간은, 즉 자기의 의지가 하나님을 대적하는 이에게는 하나님의 은혜에서 제외되야만 하기 때문이다. 하나님을 향한 인간의 의지가 하나님을 기쁘게 함으로 하나님이 큰 은혜를 부어주게 한다. 하나님을 대적하는 의지를 자기 안에 가진 사람에게는 하나님의 은혜가 절대로 그에게 임하지 않는다.

인간은 실제 하나님을 대적하면서도, 그러나 그럴지라도 그의 혼은 하나님을 갈망할 수 있다. 그러면 지하의 세력들이 강하게 발동하여, 그가 하나님을 대적하도록 부추긴다. 이때에 하나님의 은혜가 그를 도와, 어두움의 세력을 이기게 한다. 하나님의 은혜가 그 사람의 깊은 속에서 하나님을 향한 갈망이 있는 사람을 도와 역사한 것이다.

자신의 의지가 없이 또는 자기 의지와는 반대로, 하나님의 은혜가 주어지는 사람이 있다면, 그는 심판을 받은 존재가 될 것이다. 왜냐면 그가 은혜의 공급으로 성장해야만 하기 때문이고, 이러한 성장은 자유의지로 한 것이 아니고, 그러므로 절대로 온전하게 되도록 인도할 수 없기 때문이다.

아멘

De leer van de voorbeschikking

De leer van de voorbeschikking moet zeer beslist worden weerlegd, willen de mensen niet in een verkeerd denken worden gedrongen en volledig op een dwaalspoor gebracht. Ze is een echt gevaar voor de mensen, die aannemen wat hun als geloofsstelling wordt aangeboden, zonder daar ernstig over na te denken. Deze leer verstikt alle aandrift in de mens; het streven opwaarts te klimmen wordt daardoor tegengegaan. De mens wordt passief en hij geeft zich helemaal over aan het doen en laten van de krachten, die nu macht over hem hebben. De mens doet niets om die kennelijke passiviteit op te heffen, want zijn veronderstelling is, dat de genade Gods hem vastpakt, als Hem dit welgevallig is. Deze veronderstelling is een bewijs, dat hem het geloof mankeert aan Gods oneindige Liefde en Barmhartigheid. Het is een beoordelen van de Eeuwige Godheid naar menselijke maatstaf, want de Liefde Gods wordt afhankelijk gemaakt van de waarde of waardeloosheid van de mens.

De Barmhartigheid Gods pakt alle mensen vast, als ze zich tenminste willen laten vastpakken. Alleen waar de menselijke wil weerstand biedt, is de goddelijke Liefde zonder uitwerking. Ze is echter onophoudelijk erop bedacht, deze wil te veranderen, naar Zich Zelf toe. Wel vindt God Zijn welgevallen bij de mensen, die naar Hem verlangen, wier wil dus het geven van de genade mogelijk maakt. Maar Zijn bezorgdheid en liefde geldt onafgebroken degenen, die zich nog niet door Zijn Liefde willen laten vastpakken. Maar het zou totaal verkeerd zijn, aan te nemen, dat Gods genade willekeurig wordt uitgedeeld, dat dus het ontvangen ervan van de kant van de mens noch verhinderd noch bevorderd kan worden. Het zou helemaal verkeerd zijn, het geven van de goddelijke Liefde menselijk beperkt te veronderstellen, ze dus afhankelijk te willen maken van Gods welbehagen in de mens. De mens zou dan een beklagenswaardig schepsel zijn, want hij is in een staat van onvolmaakte rijpheid, die een welbehagen van God uit zou moeten sluiten. Hij is nog zondig, dat wil zeggen, zijn wil gaat nog tegen God in. Pas de wil, die op God is gericht, wekt Gods welgevallen en het zet God aan, de mens Zijn genade in overvloed te doen toekomen. Maar nooit zal God de genade overdragen op de mens, die nog de van God afgekeerde wil in zich draagt. Wel kan de mens openlijk God tegenstand bieden, maar zijn ziel kan toch naar God verlangen, dan zijn de krachten der onderwereld in sterke mate bezig, om hem in opstand te doen komen tegen God en dan zal de goddelijke genade hem helpen, de overwinning op die krachten te behalen. Dit heeft de goddelijke genade wel tot stand gebracht, ze heeft de mens geholpen, wiens innerlijk naar God verlangde. Een mens, aan wie zonder of tegen diens wil goddelijke genade zou kunnen toevloeien, zou een geoordeeld wezen zijn, want hij zou dan door het geven van genade rijp móeten worden. Maar zo’n rijp worden schakelt de vrije wil uit en zou derhalve nooit tot volmaaktheid kunnen leiden.

Amen