• Back

인생의 투쟁. 하나님의 인도. 신앙.

그의 이 땅의 사명을 이해하지 못하고, 퇴보할 위험 가운데 있는 이웃사람에게 그의 이 땅의 사명을 알려주는 일은 긴급하게 해야 할 이웃사랑이다. 그런 사람들은 혼을 형성하는 일에 주의를 기울이지 않는다. 그러므로 그 자신이 이 땅에서 사는 실제적인 목적을 알기 전에는, 그에게 어떤 영향도 미칠 수 없다. 그러므로 이웃사람을 깨우쳐줄 수 있는 모든 기회를 활용해야 한다. 왜냐면 그들의 혼이 가장 큰 위험에 처해 있기 때문이다.

사람이 믿기를 원한다면, 그는 전적으로 하나님의 인도를 신뢰해야 한다. 하나님이 무심코 허락하는 일은 아무것도 없고, 혼의 더 높은 성장을 위해 사람이 짊어지게 하는 일이다. 그가 이제 하나님이 그에게 보낸 모든 사건에 복종하는 한, 모든 사건이 그에게 유용하게 될 것이다. 인간에게 가해지는 시험이 그를 흔들리게 하거나, 믿음을 강하게 만들 것이다. 그러나 이런 시험은, 이 땅의 삶이 끝날 때, 헛된 인생의 투쟁을 하지 않게 되려면, 그가 통과해야만 하는 인생의 투쟁이다.

인간에게 단지 끊임없는 투쟁이었던 삶만이 혼에게 영적인 성장을 이루게 한다. 그러므로 축복은 영원 속에서 비로소 알아볼 수 있게 될 것이다. 그러나 그러면 사람이 이 땅에서 어떤 사랑의 인도를 받았고, 그가 그런 길로 가야만 했고, 그런 길이 그가 영적 성장을 이룰 수 있기 위해, 유일하게 옳은 길이었음이 드러나게 될 것이다.

사람이 얼마나 자주 불평하고, 원망하는가! 그는 염려가 없는, 쉬운 삶을 소원한다. 그는 이런 소원이 얼마나 어리석은 소원인지를 알지 못하고, 그런 소원의 성취가 얼마나 자주 혼을 위태롭게 할 수 있는 지를 모른다. 그러므로 모든 것을 믿음으로 신뢰하는 가운데 아버지의 손에서 받아야 한다. 왜냐면 믿음이 강한 사람일수록, 더 빠르게 불행을 하나님 아버지께 아뢰고, 하나님이 그를 도와주실 것이라는 더 큰 확신을 갖기 때문이다.

그러나 하나님은 사람들이 단지 자신의 사랑과 긍휼을 믿기를 요구한다. 그는 도움이 필요해서 자신에게 오는 모든 사람에게 자신의 사랑과 긍휼을 베풀 것이다. 그러므로 믿음이 강하고, 외부에서 오는 모든 유혹을 견딘다면, 이 땅의 과정을 성공적으로 마치게 될 것이다. 혼이 자신의 육체의 겉형체를 벗어나게 되면, 혼은 환호하며 기뻐하게 될 것이다. 혼은 이제 올바르게 사용한 이 땅의 삶의 열매를 거둘 수 있게 될 것이다.

이 땅의 이런 싸움은 이제 끝이 난다. 그럴지라도 존재는 저세상에서 아무런 일을 하지 않고 지내지 않게 된다. 왜냐면 수많은 혼들의 구원이 다시 열심히 일하는 것에 달려 있기 때문이다. 이일은 다시 하나의 싸움이고, 존재가 다시 싸워야만 한다. 다시 말해 저세상에서 혼들을 아직 억압하는 세력들에 대항하여 싸워야 한다. 이런 혼들은 모든 저항을 이기기 위해 그들의 모든 의지를 드리지 않은 혼들이고, 그들의 투쟁은 계속된다. 저세상에서 아직 싸우는 혼에게 엄청난 힘이 제공된다. 이로써 혼이 저항을 최종적으로 극복하고 평화를 찾게 한다._>아멘

Strijden in het leven – Goddelijke leiding – Geloof

Het gebod van de naastenliefde is een dringend gebod om de medemens zijn aardse taak bekend te maken, voor zover hij deze nog niet goed begrepen heeft en in het gevaar verkeert om achteruit te gaan in zijn ontwikkeling. Zo’n mens heeft geen aandacht voor de ontwikkeling van de ziel en er kan daarom geen invloed op hem uitgeoefend worden, voordat hij zijn eigenlijke aardse doel kent. Elke gelegenheid moet daarom benut worden om de medemensen opheldering te geven, want hun zielen verkeren in grote nood.

De mens moet het volste vertrouwen in de goddelijke leiding hebben, zodra hij gelovig wil zijn. Niets wordt ongewild door God toegelaten, maar is bestemd voor de opwaartse ontwikkeling van de ziel van de mens die het moet dragen en wanneer hij zich nu berustend in alles schikt wat God hem stuurt, zal elke gebeurtenis nuttig voor hem zijn. De beproevingen die de mens opgelegd worden, zullen hem of aan het wankelen brengen of hem sterken in het geloof. Want ze behoren tot de strijd van het leven, die doorstaan moet worden als het leven niet vergeefs geleid mag zijn aan het einde van het aardse leven.

Enkel een leven, dat een voortdurende strijd was voor de mens, brengt de ziel de geestelijke vooruitgang en derhalve zal de zegen pas in de eeuwigheid herkenbaar zijn. Maar dan zal ook duidelijk worden, welke liefdevolle leiding de mens op aarde ten deel viel en dat hij deze weg moest gaan. Dat het de enige weg was om een geestelijke vooruitgang op te kunnen tekenen.

Hoe vaak moppert en klaagt de mens en wenst hij zich een zorgeloos leven en een gemakkelijke leefwijze? En hij weet niet, hoe dwaas zulke wensen juist zijn, hoe vaak de vervulling hiervan de ziel in gevaar kan brengen. Daarom moet alles in gelovig vertrouwen uit de hand van de Vader in ontvangst genomen worden. Want hoe geloviger de mens is, des te eerder legt hij zijn rampspoed aan de Vader in de hemel voor en des te overtuigder is hij ervan, dat God hem helpt. Maar God eist alleen maar van de mens dat hij in Zijn liefde gelooft en op Zijn barmhartigheid vertrouwt. En Hij zal iedereen, die in zo’n nood tot Hem komt, Zijn liefde en barmhartigheid doen toekomen.

En als het geloof dus sterk is en standhoudt tegen alle verleidingen die van buiten komen, dan zal de gang over de aarde met succes afgelegd worden en de ziel zal jubelen en juichen als zij vrijkomt uit haar lichamelijke omhulsel en nu de vruchten van een goed gebruikt aards leven oogsten kan.

Het strijden is nu wel op aarde ten einde gekomen, maar evenwel is het wezen in het hiernamaals niet werkeloos, want van ijverige werkzaamheid hangt weer de redding van talloze zielen af. En zo is dit weer een strijd, die het wezen nu nogmaals uit moet vechten en wel met deze krachten, die de zielen, die op aarde niet hun hele wil aangewend hebben om alle weerstanden de baas te worden, in het hiernamaals nog kwellen. Hun worstelen gaat nog verder en de nog strijdende zielen in het hiernamaals worden door enorme krachten bijgestaan, opdat de weerstanden overwonnen zullen worden en de ziel vrede vindt.

Amen