• Back

영원의 개념. 빛의 상태. 구원을 받지 못한 상태.

사람이 아직 이 땅에 거하는 동안에는 그는 영원의 개념을 이해할 수 없다. 그러나 죽음의 순간에 그의 혼은 자유롭게 된다. 그는 이제 이해할 수 없는 것을 이해하게 된다. 그에게 공간과 시간의 법칙이 없고, 신체의 제한이 없다. 모든 것이 과거, 현재, 미래를 포함하고 있는 끝이 없는 바다와 같다. 영은 어떤 족쇄도 없고, 시간과 공간의 주인이 된다. 그가 머무르고자 하는 곳이 어디든, 그가 생각하는 곳이 현실이 된다. 혼이 빛의 영역으로 올라갈 수 있는 정도의 성숙에 도달했다면, 그가 밝고, 빛이고, 선명한 영역에 머무르는 일을 어떤 것도 방해하지 못한다.

혼은 이 땅에서 자신이 갈망할 만하게 보였던 모든 것을 뒤로하고, 하나님의 빛의 발산에 참여한다. 혼은 하나님의 사랑의 물 속에 빠지고, 하늘의 무리들의 합창을 듣는다. 혼은 영원한 생명의 문을 통해, 이 땅의 나라와는 다른 나라인 빛의 나라로 들어간다. 혼은 빛을 향하고, 영적으로 온전한 존재와의 연합을 추구하고, 이를 통해 자신의 행복의 상태를 증가시킨다. 그러므로 하나님을 기쁘게 하는 방식으로 이 땅의 삶을 살았고, 이제는 영원한 나라로 다시 부름을 받은 혼에게 영원 가운데 삶은 이 땅에서 존재하는 가장 아름다운 삶보다 천 배나 더 갈망할 만하다.

하나님은 인간이 이 땅에서 어느 정도 성숙할 수 있는지 알고, 그의 혼이 위협을 받거나, 인간이 자신의 요구 사항을 충족하면, 그를 자신에게 부른다. 사람은 항상 하나님의 사랑이 사람의 삶을 언제 마치게 할지를 항상 하나님께 맡겨야 하고, 하나님이 혼을 감싸고 있는 사슬로부터 구원할 때, 항상 하나님께 감사해야 한다. 사람은 항상 혼에게 심장으로 가까이에 있는 사람이 죽음으로 인한, 어려운 이 땅의 고난을 주는 하나님의 뜻에 조용히 순복해야 한다. 사람이 죽은 사람을 사랑한다면, 단지 빛의 상태만을 생각하고, 이 혼이 이 땅의 과정을 보내고, 최종적으로 마쳤다는 것을 기뻐하고 환호해야 한다.

모든 기도는 혼의 성숙에 도달하는 위한 기도가 되야 한다. 왜냐하면 혼의 성숙이 모든 이 땅의 고난과 고통을 보상하는 저세상 부러워할 만한 상태에 도달하기 위한 전제 조건이기 때문이다. 그러나 혼의 성숙함이 부족한 사람들은 후회를 하게 될 것이다. 왜냐하면 그들은 저세상에서 여전히 힘든 학교를 거처야만 하고, 자주 가장 민감한 정화의 길을 이제 비로소 가야만 하기 때문이다.

삶의 투쟁은, 빛의 영역으로 들어갈 수 있기 위한 상태에 도달하기 위해, 이제 혼을 기다리고 있는 고통에 비할 때, 쉽다고 할 수 있다. 혼이 모든 사슬을 풀고, 아무런 짐이 없이 자신을 높은 곳으로 올라갈 수 있게 할 때까지, 말할 수 없는 노력이 아직 이뤄져야만 한다. 왜냐면 아직 혼에 달라붙어 있는 모든 순수하지 못한 것들이 마치 사슬처럼 땅에 묶기 때문이다. 혼이 순수하지 못한 것을 갈망하고, 친척들의 고난과 고통에 동참하여, 혼이 높은 곳으로 가는 일에 방해를 받는다. 비록 혼이 빛을 갈망할지라도, 혼은 아직 빛의 전달자이고, 빛을 주는 사람이 될 성숙함을 가지고 있지 않다. 저세상의 이런 과정은 이제 혼 자신이 또한 긴 시간으로 느끼는 긴 과정이다. 왜냐면 시간과 공간의 법칙으로부터 전적으로 자유롭지 못하고, 그러므로 혼이 또한 “영원” 이라는 개념을 아직 상상할 수 없기 때문이다.

빛 안으로 들어가는 사람은 자신이 이 땅에서 극복한 것을 단지 이 땅에 남겨둔다. 그는 진실로 남긴 것을 그리워하지 않는다. 그러나 혼의 성숙함이 부족한 상태로 이 땅을 떠나는 사람은 아직 이 땅 아주 가까이에 거하고, 그는 자신이 사랑하는 사람들과 연락을 취하려고 노력한다. 그는 이 땅의 사람들이 서로 떨어져서 고통받는 것처럼, 고통을 겪는다. 그러나 이런 간격은, 혼이 이 땅에서 이미 자신에게 빛과 은혜가 하나님의 사랑을 통해 흐르도록, 하나님의 뜻에 합당하게 시간을 사용하게 해달라고, 요청하고 간청하는 한, 아주 짧은 시간 내에 완전히 극복될 수 있다. 왜냐면 그들의 죽음은 영원한 영역으로 쉽게 미끄러져 들어가는 일이고, 그들은 기쁨으로 자원하여 높은 곳을 올라가는 일을 방해하는 모든 것을 이 땅에 남겨두기 때문이다._>아멘

Eeuwigheidsbegrip – Staat van licht – Niet-verloste staat

Het eeuwigheidsbegrip is onbegrijpelijk voor de mens, zolang hij nog op aarde verblijft. Maar op het moment van de dood komt zijn ziel vrij en dat onbegrijpelijke begrijpt hij nu. Er is geen wet van ruimte en tijd. Er is geen lichamelijke beperking. Alles is als een eindeloze zee, dat het verleden, het heden en de toekomst omvat. De geest is bevrijd van elke keten en ook baas over tijd en ruimte. Waar hij verblijven wil, daar kan hij zijn. Wat hij zich voorstelt, dat is voor hem aanwezig.

Niets belet hem zich in gebieden op te houden die helder en licht zijn, wanneer de ziel een rijpheidsgraad bereikt heeft, die een omhoog gaan in lichtgebieden toelaat. Ze laat alles achter, wat haar op aarde begerenswaardig leek. Ze neemt deel aan de lichtuitstraling uit God. Ze dompelt zich onder in de vloed van de goddelijke liefde. Ze hoort het koor van de hemelse heerscharen. Ze is door de poort van het eeuwige leven een lichtrijk binnen gegaan, dat een andere wereld is dan de aardse wereld. Ze wendt zich naar het licht. Ze zoekt de vereniging met geestelijk volmaakte wezens en verhoogt zo haar gelukzalige toestand. En zo is het leven in de eeuwigheid voor een ziel, die op een God welgevallige manier haar levenswandel afgelegd heeft en nu naar het eeuwige rijk weggeroepen wordt, meer dan duizendmaal begerenswaardiger dan zelfs het mooiste aardse bestaan.

God weet welke rijpheidsgraad de mens op aarde kan bereiken en roept hem tot Zich, wanneer er gevaar dreigt voor zijn ziel of wanneer de mens zijn verplichtingen nagekomen is. En steeds moeten de mensen het aan God overlaten, wanneer Zijn liefde het leven van een mens beëindigt. Steeds moeten de mensen God dankbaar zijn, als Hij een ziel verlost van haar uitwendige ketenen. Steeds moet een stille berusting in Gods wil de mens vervullen, die het grootste leed ten deel gevallen is door het heengaan van mensen, die hen nauw aan het hart lagen. Want als ze deze liefhebben, moeten ze enkel de lichttoestand in overweging nemen en jubelen en juichen, dat deze ziel de gang op aarde afgelegd en nu voorgoed beëindigd heeft.

En elk gebed moet alleen maar het verkrijgen van de rijpheid van de ziel betreffen, want dit is de voorwaarde voor een toestand in het hiernamaals, die benijdenswaardig is en voor al het aardse leed en kwellingen schadeloosstelt. Maar de mensen, die het aan de rijpheid van de ziel ontbreekt, zijn te betreuren, want ze zullen in het hiernamaals nog door een harde leerschool gaan en zullen de weg van de loutering nu pas afleggen en dat vaak op de gevoeligste manier. De levensstrijd is gemakkelijk te noemen, afgezet tegen het lijden, dat de ziel nu wacht, om deze toestand te bereiken, die toegang tot de lichtsferen geeft.

Er moeten zich nog onnoemelijke inspanningen getroost worden, tot de ziel zich van alle ketenen bevrijd heeft en zonder enig ballast naar de hoogte zweven kan. Want al het onreine, wat de ziel nog aankleeft, houdt haar als met ketenen aan de aarde vast. Ze verlangt ernaar. Ze neemt deel aan het leed en pijn van haar familieleden en wordt daardoor gehinderd in haar vlucht omhoog. En ofschoon ze ook naar het licht verlangt, heeft ze toch niet de rijpheid om lichtdrager en lichtgever te zijn en het is nu een lange gang in het hiernamaals, die ze ook als lange tijd ervaart, omdat de wet van tijd en ruimte nog niet volledig opgeheven is en dus ook het begrip “eeuwigheid” voor de ziel nog niet voor te stellen is.

Degene die door het licht opgenomen wordt, laat op aarde slechts achter, wat hij overwonnen heeft en hij verlangt er waarlijk niet naar terug. Maar wie de aarde met een gebrekkige rijpheid van de ziel verlaat, is nog heel erg in de nabijheid van de aarde en hij probeert in verbinding te komen met zijn geliefden. Hij lijdt, zoals de mensen op aarde onder de scheiding van elkaar lijden en toch is deze scheiding nog zo kort en het kan geheel overbrugd worden, als de ziel al op aarde vraagt en smeekt dat licht en genade haar door de liefde van God toe mogen stromen en dat de tijd overeenkomstig de goddelijke wil gebruikt werd. Want haar dood zal een gemakkelijk naar de naar de overkant, naar de eeuwige velden, zweven zijn en ze laat vol vreugde en graag alles op aarde achter, wat belemmerend voor de vlucht naar de hoogte is.

Amen