• Back

초감각적인 개념.

초감각적인 모든 것을 향한 무의식적인 편견이 자주 이 땅의 삶을 맹목적으로 살게 하는 원인이다. 왜냐하면 이해할 수 있는 일은 항상 특정 깨달음이 비로소 길을 밝힐 수 있고, 그러나 이런 깨달음은 다시 연구를 통해서 비로소 얻을 수 있기 때문이다. 이 세상 밖의 모든 일은 단지 초감각이라고 불리는 힘의 사용으로 다시 연구할 수 있다. 그러므로 초감각을 무시해서는 안되고, 초감각적인 세력의 역사를 인정해야만 한다.

이 땅의 생명을 밝게 볼 수 있기 위해서는 의식적으로 초감각적인 세력과 연결을 구해야만 한다. 이를 위해 특정한 헌신을 요구된다. 그러나 동시에 영적인 존재와 연결되려는 인간의 의지가 또한 요구된다. 하지만 이런 추구는 세상적인 것을 소유하기 원하는 것과 공통점이 없다. 초감각적인 것을 헤아려보려는 사람은 이 땅의 이익을 기대하거나 목표로 삼지 않고, 단지 유일하게 자신의 혼을 생각할 것이다. 그는 더 나아가 그런 세력에게 자신을 맡기고, 이로써 그런 세력들이 지식을 가지고 있고, 따라서 그들로부터 어떤 가르침을 받아들이기 원한다는 것을 인정하게 될 것이다.

그는 이런 세력들이 우월하다는 것을 느끼고, 그들에게 자신을 종속시킬 것이다. 이제 저세상의 세력들도 이런 자원하는 이 땅의 자녀에게 모든 영향력을 행사할 수 있다. 따라서 이런 세력에 자신을 의탁하는 사람은 영적인 관점에서 큰 이점을 가져야만 한다. 왜냐하면 그는 어느 정도 모든 지식의 원천에 있고, 어떤 것들이 아직 그에게 설명할 수 없는 것처럼 보일지라도, 그는 모든 초 감각적인 것을 인정하고, 영적인 진리들을 가장 깊게 이해하기 때문이다.

단지 너무 자주 초감각적 개념에 대한 잘못된 개념과 옳은 개념이 혼합된다. 그러므로 옳은 것을 받아들이려는 의지를 가진 사람이 단지 올바르게 이해를 할 수 있게 되는 이유이다. 이런 사람에게 진리를 향한 의지가 존재하고, 이에 따라 사람 안의 영도 활동한다. 만약 이 영이 이제 세상에 묶여 존재하는 것들 밖에 존재하는 것을 알려주면, 사람은 또한 그런 가르침을 진리로 깨닫고, 이제 훨씬 더 빠르게 저세상의 영의 세력의 역사를 이해하게 되고, 그에게는 더 이상 초자연적인 것처럼 보이지 않고 자연적인 것처럼 보인다.

초감각적인 존재가 이제 그에게 그가 이전에는 이해할 수 없었던 모든 것을 설명한다. 그는 이제 진리 안에 있음을 느낀다. 왜냐하면 그가 그런 세력에 자신을 의탁하기 때문이다. 이제 비로소 그에게 모든 것이 의미 있게 보이고, 초감각적 세력에 대한 편견의 상태는 초감각적 세력을 전적으로 긍정하는 상태로 넘어간다. 그는 이제 자신이 넘어설 자격이 없다고 믿었던, 또는 그가 존재한다는 것을 단순히 인정하기를 원하지 않는 한계를 넘어선다. 그러므로 그는 이전에 자신의 생각하는 능력이 영접하기를 원하지 않았던 다른 세계로 들어간다. 그는 이제 이런 세계의 모든 곳을 돌아다닌다. 그는 자신에게 낯설고, 탐험심이 그를 자극하고, 이 땅의 삶을 즐겁게 하는 새로운 영역을 항상 또 다시 만나게 된다.

왜냐하면 그가 비로소 이 땅의 삶의 의미를 이해할 수 있게 되기 때문이다. 그는 이제 비로소 자신의 과제를 알게 되고, 이런 모든 지식이 그에게 삶에 대한 열정을 더 해준다. 왜냐하면 이제 초감각적 것들이 더 이상 그의 감각이 느끼는 것과 분리된 상태가 아니기 때문이다. 이 땅의 밖의 생명과 영적인 연합과 이런 연합을 인정하는 일이 사람들이 가장 다양한 문제에 의식적으로 몰두할 수 있게 해준다. 반면에 이전에는 대부분의 사람들이 전혀 접촉하지 못한, 이런 모든 문제가 실제 사람의 심장 안에 떠오르면, 해결할 수 없는 것으로 머물거나, 해결할 수 없는 것으로 무시되었다. 왜냐하면 사람은 자신에게 중요하지 않은 것에 대해 생각하지 않기 때문이다.

그러므로 편견을 가지고 그의 눈에 보이지 않거나, 손으로 잡을 수 없는 것을 부인하는 사람은 전혀 감동을 받지 않고, 무지한 가운데 머물게 될 것이다. 그는 자신이 모든 깨달음을 얻는 길을 스스로 막는다. 왜냐하면 모든 깨달음은 영적인 힘이 없이는 찾을 수 없기 때문이다. 그러나 영의 힘은 사람들에게 보이지 않고 형체가 없는 것이다. 영의 힘은 이 땅의 법칙과는 무관하다. 영의 힘은 인간의 감각으로 느낄 수 없지만 심장으로는 언제든지 받을 수 있다. 그러므로 영의 힘은 절대로 감각을 통해 헤아려 볼 수 없다. 영의 힘은 초자연적이고, 이 땅보다 큰 무한한 세계에 속한 것이다.

영의 힘은 하나님으로부터 나와, 존재하는 모든 것을 통해 흐르는 생명의 흐름이고, 모든 하나님의 창조물에게 공급이 된다. 이 땅은 단지 전체 창조물의 일부이다. 그러므로 인간은 이 땅이 동시에 목적과 목표가 될 수 없고, 이 땅에 거주하는 존재의 목표가 초 감각적이고, 감각으로는 파악할 수 없는 다른 세계여야만 함을 이해할 수 있게 되어야만 한다.

아멘

Begrip van het bovennatuurlijke

De onbewuste toestand van vooringenomenheid tegen al het bovennatuurlijke is vaak de oorzaak van blind door het aardse leven gaan. Want begrijpelijkerwijs kan steeds pas een zekere kennis de weg verlichten. Maar deze kennis moet eerst weer door onderzoek verkregen worden. Maar alles wat buiten de aarde ligt, moet weer met gebruikmaking van deze krachten, die bovennatuurlijk genoemd worden, onderzocht worden. Deze krachten mogen dus niet uitgeschakeld worden, maar het werkzaam zijn van zulke krachten moet erkend worden.

De verbinding met zulke krachten moet nagestreefd worden om in het aardse leven helderziend te worden. En dat vereist een zekere toewijding. Maar het vereist tevens ook de wil van de mens om zich met het geestelijke te verbinden. Want dit streven heeft niets gemeen met het willen hebben van aards bezit. Degene, die bovennatuurlijke dingen probeert te doorgronden, zal geen aards voordeel verwachten of op het oog hebben, maar enkel en alleen aan zijn ziel denken. Hij zal zichzelf bovendien aan deze krachten toevertrouwen en daardoor erkennen, dat deze wetend zijn en dus elke lering van hen aan willen nemen. Hij zal de superioriteit van deze krachten opmerken en zichzelf aan hen onderwerpen. En nu kunnen de krachten in het hiernamaals hun gehele invloed op een zo’n bereidwillig mensenkind uitoefenen.

Een zich zo aan deze krachten overgevend mensenkind moet dus in geestelijk opzicht ver in het voordeel zijn. Want hij vertoeft in zekere zin aan de bron van alle kennis. En ofschoon veel hem ook nog onverklaarbaar lijkt, laat hij toch al het bovennatuurlijke gelden en hij heeft het diepste begrip voor geestelijke waarheden.

Maar al te vaak vermengen de verkeerde en de goede opvattingen over het bovennatuurlijke zich. En dat is er de oorzaak van, dat alleen daar, waar men de wil heeft om datgene wat juist is te laten gelden, het juiste begrip te vinden is. Daar is de wil om de waarheid te vinden aanwezig en overeenkomstig daarmee is ook de geest in de mens werkzaam. En als deze geest hem nu wijst op hetgeen buiten het aardse bestaat, dan herkent de mens ook zulke aanwijzingen als waarheid en begrijpt nu ook veel eerder het werkzaam zijn van geestelijke krachten in het hiernamaals. En nu lijkt het niet meer bovennatuurlijk voor hem, maar natuurlijk.

Pas nu is het bovennatuurlijke voor hem de verklaring voor alles, wat tot nog toe onbegrijpelijk was. En hij voelt het, dat hij pas nu in de waarheid staat, omdat hij zich aan deze krachten overgeeft. Pas nu lijkt alles hem zinvol en de toestand van vooringenomenheid tegen het bovennatuurlijke maakt plaats voor de toestand van de meest volkomen instemming hiermee. Hij heeft nu een grens overschreden, waarvan hij geloofde, dat hij niet gerechtigd was om te overschrijden of waarvan hij eenvoudigweg niet wilde toegeven dat het bestond.

Hij is dus naar een ander rijk, dat zijn denkvermogen tot nog toe niet wilde bevatten, gegaan. Hij zwerft nu in alle richtingen door dit rijk. Hij gaat steeds weer naar nieuwe gebieden, die vreemd voor hem zijn en waarvan de bestudering hem bekoort. En dit laat hem vrolijk worden in zijn aardse leven. Want nu pas is de zin van het aardse leven begrijpelijk voor hem. Pas nu kent hij zijn opdracht en dit alles geeft hem een verhoogde levenslust, omdat het bovennatuurlijke nu niet meer gescheiden is van wat zijn gevoel begrijpt.

Pas de geestelijke verbondenheid met het leven buiten de aarde, het erkennen ervan, laat de mensen zich bewust verdiepen in de meest veelvoudige vraagstukken, terwijl van tevoren al deze vraagstukken onopgemerkt bleven of als onoplosbaar afgedaan werden, als ze echt in het hart van de mens opdoken, maar de mens meestal helemaal niet beroert, want hij verspilt zijn gedachten niet aan hetgeen hem onbelangrijk lijkt. En degene, die vooringenomen is tegen dat, wat voor hem niet tastbaar of zichtbaar is, zal daarom totaal niet onder de indruk zijn en onwetend blijven. Hij verspert voor zichzelf de weg tot elk besef, want het laatste is zonder geestelijke kracht niet te vinden.

Maar geestelijke kracht is iets, wat voor de mensen onzichtbaar en ongrijpbaar is. Geestelijke kracht is onafhankelijk van de aarde en haar wetten. Geestelijke kracht is met de zintuigen van de mens niet op te merken, maar altijd door het hart in ontvangst te nemen. Ze is dus nooit door peinzen te doorgronden. Ze is bovennatuurlijk. Ze behoort tot dat rijk, dat eindeloos is, dat meer is dan de aarde. De geestelijke kracht is de levensstroom, die alles wat bestaat, doorstroomt. Die van God uitgaat en naar alles, wat de schepping van God is, geleid wordt. En de aarde is slechts een deeltje van de totale schepping. Het moet dus begrijpelijk voor de mensen zijn, dat deze aarde geen doel en eindbestemming tegelijk kan zijn. Dat het doel van de wezens die de aarde bewonen veeleer een andere wereld moet zijn. Een wereld, die hun zinnen nog niet kunnen bevatten, die dus bovennatuurlijk is.

Amen