• Back

언어.

아주 오래전부터 사람의 언어는 생각을 표현하는 형식이다. 사람은 언어를 사용하여 자신의 생각의 결과를 이웃 사람에게 전달한다. 지혜로운 창조주는 사람들에게 그들을 서로 연결시켜야 하는 수단을 주었고, 동시에 이런 수단을 통해 이웃 사람이 모든 영적인 체험에 참여할 수 있도록 모든 생각한 것을 표현할 수 있는 가능성을 주었다. 그의 성장이 어느 특정한 단계에 이르기까지 그에게 이런 은사가 제공되지 않는다. 그러나 동시에 그의 생각하는 능력이 아직 발달되지 않았다. 때문에 표현할 수 있는 은사와 생각하는 능력이 서로 보완할 때, 즉 사람이 생각하는 것을 언어로 단순하고 선명하게 표현할 수 있을 때, 올바른 가치를 갖게 될 것이다.

사람이 서로 소통하기 위해 언어를 사용해야만 하는 일은 하나님의 뜻이다. 왜냐하면 이로써 사람에게 이웃 사람에게 영향을 미치고, 그에게 생각한 것을 선명하게 설명할 기회를 줘야하기 때문이다. 이로써 모든 사람이 그들 자신이 아직 스스로 깨우치지 못한 생각을 전달받으면서 생각한 것의 축복에 도달해야 하기 때문이다. 그러나 생각은 결국 각 사람들에게 자유이다. 이런 생각의 내용이 언어를 통해 이웃사람에게 전달이 되면, 그에 상응하는 좋은 영향이나 나쁜 영향을 이웃 사람에게 미칠 수 있다.

따라서 언어가 이 땅의 삶에서 얼마나 중요한 요소인지, 사람들에게 제공되는 모든 것이 얼마나 언어를 통해서만 이해할 수 있는 지, 언어가 없이 사람들이 얼마나 훨씬 더 단조롭게 하는지, 이해할 수 있을 것이다. 언어를 통한 소통이 없이는 모든 사람이 단지 자신을 위한 삶을 살게 될 것이다. 왜냐하면 이웃 사람들에게 자신의 느낌을 알릴 가능성이 없기 때문이다. 그러면 사람들에게 표현이 전달되지 못할 것이고 그들의 공동체는 훨씬 더 위험해질 것이다. 왜냐하면 모든 사람이 다르게 생각할 수 있는 능력이 있다는 것을 알지 못한 채 자신의 생각에만 전념하기 때문이다.

이런 일은 사람이 항상 어떤 생각을 하고 있고, 이 생각이 언어를 사용해 이웃 사람에게 향하기를 원하지 않는다면, 즉 상대방에게 다시 생각을 하도록 자극하고, 항상 새로운 생각을 하지 않는다면, 무수한 생각이 다시 사라질 것이라고 생각할 때, 더욱 이해하기가 쉬워진다.

그러므로 언어는 아무리 높이 평가해도 충분하지 않은 하나님의 선물이다. 왜냐하면 언어는 우선 영적으로 구하는 사람이 활발한 영적 교류를 할 수 있게 하고, 영적으로 활발한 사람이 훨씬 더 쉽게 성장할 수 있게 해주기 때문이다. 왜냐하면 그에게 모든 측면에서 다양한 종류의 정기적인 가르침을 줄 수 있기 때문이다. 다른 한편으로 언어를 통해 그에게 전달된 영적인 재물을 신실하게 받아들이고, 이런 하나님의 지원이 없이는 비교할 수 없게 어렵게 될, 그러므로 인간이 그러한 생각을 전달받을 가능성이 없이 그의 혼이 성숙 상태에 도달해야 한다면, 특별하게 오랜 시간이 걸릴, 높은 곳에 도달하게 하는 것은 단지 그의 의지이다. 왜냐하면 하나님의 사랑과 지혜는 영원으로부터 단지 이 땅의 존재들의 성장을 가능한 한 쉽게 만들어 주기 위한 염려를 했기 때문이다. 그러므로 서로 위로 향하는 길을 쉽게 만들어 주기 위해, 언어를 사용할 수 있는 은혜를 이 땅의 존재에게 제공했다.

아멘

Spraak

Gedurende ondenkbare tijden is de spraak van de mens de uitdrukkingsvorm van zijn denken en de mens bedient zich hiervan om het resultaat van zijn denken aan de medemensen door te geven. De wijze Schepper heeft hun het middel in handen gegeven, dat de mensen met elkaar verbinden moet. En Hij heeft hun tegelijkertijd een mogelijkheid gegeven om door dit middel alle activiteiten van de gedachten te formuleren om de medemensen deel te laten nemen aan elke geestelijke beleving.

In een bepaald stadium van zijn ontwikkeling is deze gave hem weliswaar niet ter beschikking gesteld. Maar het denkvermogen was in dezelfde tijd nog niet ontwikkeld en daarom zullen beiden pas de juiste waarde hebben, wanneer het elkaar onderling aanvult. Dat wil zeggen, wanneer de spraak eenvoudig en helder uitdrukken kan wat de mens in de gedachten beweegt.

Dat de mens zich van de spraak moet bedienen om elkaar wederzijds te begrijpen, is Gods wil, want er moet hem daardoor de gelegenheid geboden worden om op de medemensen in te werken en hem zijn geestelijke activiteit duidelijk te maken. En de geestelijke activiteit zou alle mensen daardoor tot zegen moeten zijn, doordat hun iets gegeven kan worden, wat de eigen gedachten nog niet in zich opgewekt hebben. Want de mensen zijn weer vrij in hun denken. Hun gedachten kunnen goed en ook slecht zijn en dus ook een overeenkomstig goede of slechte uitwerking op de medemensen hebben, als dit gedachtengoed door de spraak van deze mens overgedragen wordt.

En het zal dus begrijpelijk zijn, hoe juist de spraak een belangrijke factor in het bestaan op aarde is. Hoe alles wat de mensen geboden wordt, voor hen pas door de spraak begrijpelijk wordt. En hoe zonder de spraak het gehele leven de mensen veel eentoniger zou beroeren en hoe zonder het overdragen via de spraak iedereen zijn leven alleen voor zichzelf zou leven, omdat er geen mogelijkheid was om de andere mensen van de eigen opvattingen in kennis te stellen. Er zouden geen uitlatingen naar de mensen gedaan worden en de omgang onder elkaar zou veel meer een gevaar vormen, want iedereen houdt zich uitsluitend met zijn eigen gedachten bezig, zonder te weten, dat elk mens in staat is om anders te denken.

Dit valt pas goed te begrijpen, wanneer men bedenkt, dat de mens voortdurend één of andere gedachte uitwerkt en dat dus talloze gedachten weer in het niets zouden verdwijnen, als ze zich niet door de spraak de weg naar de medemensen zouden kunnen banen en dus daar weer tot geestelijke werkzaamheid aan zouden sporen en steeds nieuwe gedachten ter wereld zouden brengen.

En daarom is de spraak als geschenk van God niet hoog genoeg te waarderen, want ze maakt in de eerste plaats voor degenen die geestelijk zoeken een levendige geestelijke uitwisseling mogelijk. En dit is er aanleiding toe, dat de geestelijk actieve mens zich aanzienlijk gemakkelijker omhoog kan worstelen, want er kan hem van alle kanten op velerlei manieren een regelmatig onderricht geboden worden en het is alleen weer de wil van de mens om dat, wat hem door de spraak aan geestelijk goed overgedragen wordt gelovig op te nemen en zo tot de hoogte te geraken, wat hem zonder deze goddelijke gunst onvergelijkelijk veel zwaarder zou vallen en er dus buitengewoon veel meer tijd nodig zou zijn, als de mens de staat van rijpheid van zijn ziel zonder zo’n mogelijkheid om de gedachten door te geven, zou moeten bereiken.

Want de goddelijke liefde en wijsheid hebben sinds eeuwigheid alleen maar het doel om de weg omhoog voor de wezens op aarde zo gemakkelijk mogelijk te maken. En Hij gaf hun daarom deze genade om de spraak te mogen gebruiken om voor elkaar de weg naar boven gemakkelijker te maken.

Amen