• Back

저세상의 친구가 주는 계시.

날이 지면 사람은 휴식을 취한다. 그의 생각은 더 빠르게 영의 영역으로 배회한다. 저세상의 친구들이 이 땅의 사랑하는 사람들을 돕기 위해, 생각에 자극해주고, 영의 영역으로 인도하기 위해 이 시간을 기다린다. 이런 일이 활발하게 시작되고, 열심히 영적인 일이 이뤄진다. 이 땅의 모든 혼에게 도우미와 영적인 지원자가 있다. 그들은 혼을 위한 과제를 수행할 기회를 놓치지 않는다. 사랑이 그들을 끊임없이 영적인 일을 하도록 이끈다. 저세상의 큰 고통을 덜어주기 위해 성숙한 상태가 되도록 지원하려는 열망이 그들을 지속적으로 활동하게 한다. 사람은 이제 사랑하는 고인을 생각하는 가운데 머물거나 죽음 후의 삶에 대한 질문을 통해 이런 존재의 영적인 영향력을 느낀다.

사람이 그러한 생각에 더 열중할수록 영적 친구들이 그에게 더 쉽게 영향을 미칠 수 있다. 이런 내면의 숙고하는 시간은 말할 수 없을 정도로 유익하다. 왜냐하면 그러면 사람이 무의식적으로 저 세상과 연결을 이루기 때문이다. 그러나 저세상의 존재들도 사람들에게 자신을 알리려는 욕구가 있다. 그들은 여전히 자신을 표현하고 싶은 욕구를 가지고 있지만 더 이상 이 땅에서 살던 때 했던 방식으로 할 수 없다. 그럴지라도 사랑하는 사람들과 소통하려는 충동을 잃은 것은 아니다. 고인을 향한 생각이 그를 이 땅 가까이로 이끌면, 저세상의 존재는 행복하게 된다. 이제 저세상의 존재와 사람이 생각으로 연결이 이뤄지고, 사람의 의지가 그를 회상하는 동안에는 중단되지 않는다.

저세상의 존재가 이제 완전하다면, 그의 힘은 이 땅의 사람에게 큰 영향을 미치기에 충분하다. 그러므로 생각으로 그에게 역사할 수 있다. 그러나 저세상의 불완전한 존재들은 그들 편에서 어떻게 든 자신을 표현하고자 하는 소원을 가지고 있다. 그러나 그들의 힘은 그들의 소원대로 이 땅의 존재들과 연결을 이루고 소통하기에 충분하지 않다. 소통하는 일이 단지 온전한 영적 존재의 도움으로 하나의 조건 아래 이뤄질 수 있다. 이 조건은 이런 개입이 이 땅의 사람에게 유익이 된다는 조건이다. 그러나 서로를 향한 존재들의 사랑이 그들 서로를 돕게 하고, 이로써 모든 혼의 소원이 충족된다.

그러므로 너의 주변에는 항상 자신을 표현하기를 원하는 존재들이 있다. 그들은 소통할 수 있도록 도움받기를 기다리고 있다. 왜냐하면 존재들이 이를 통해 부분적으로 자신의 축복을 약속받기 때문이다. 그들은 어떤 기회도 사용하지 않고 놔두지 않고, 항상 너의 주위에 머문다. 왜냐하면 그들이 너의 영적인 활동을 통해 저 세상에서 이 땅으로의 연결에 대한 볼 수 있는 증거를 찾은 일이 그들에게 무한히 위로가 되기 때문이다. 그러므로 사랑이 충만한 너의 보호자의 허용아래 한 친구가 너에게 말하길 원하고, 네가 스스로 그를 깨달을 수 있도록 그가 스스로 너에게 설명하기를 원한다:

이것이 제가 당신에게 주는 인사말입니다. "나는 이것이 진리인지 또는 단지 하는 말인지 모릅니다." (Ne verum an dostitium). 하나님이 당신과 함께 하고, 당신이 해야 할 일을 위해 당신을 강하게 해주길 기원합니다. 이 땅에서 독신이 된 일이 저를 어떤 가난에 빠지게 했습니다. 왜냐하면 어떤 사랑의 기도도 저에게 도달하지 않기 때문입니다. 그러므로 저는 당신의 생각이 저에게 머물 때, 이런 일을 벌어들이기 위해 아무 일도 하지 않은 저는 이를 특별한 행복으로 느낍니다. 저는 이 땅에 있는 동안에도 이를 느꼈고, 따라서 이 땅의 문이 닫혔을 때 큰 위험에 빠졌습니다. 저는 이제 사용하지 않은 이 땅의 시간을 후회하면서 기억합니다. 저는 당신의 일과, 당신이 추구하는 것과 당신의 사랑을 보고, 같은 방식으로 이 땅에서 활동할 수 있기를 원합니다.

이 땅의 짐은 저에게서 제거되었지만, 저는 시간이 지나도 하나님의 사랑의 기적을 제 때에 이해하지 못한 짐을 계속하여 짊어지고 있습니다. 제가 어디에서 하나님의 사랑을 느껴야 할지, 연구하고, 고민하고, 의심에 빠졌습니다. 제가 하나님의 사랑을 느껴야만 했던 곳에서 제 자신을 증명하지 못했고, 감사가 충만한 심장으로 은혜의 선물을 받지 않았습니다. 저에게 마감일이 주어졌지만, 저는 이를 지나가게 했습니다. 오, 자주 당신의 생각으로 저를 찾아주세요. 저를 당신의 가까이로 불러주세요. 이로써 제가 영원한 신성을 섬기는 법을 배우게 해주세요. 그리고 이제 저의 과제를 올바르게 수행하게 해주세요. 그러므로 저는 당신에게 감사할 수밖에 없고, 다시한번 부릅니다: 순수한 진리가 서서히 생명을 사용합니다. (Verita table just vitum).

Bekendmaking van een vriend in het hiernamaals

Als de dag ten einde loopt, zorgt de mens voor rust en zijn gedachten zwerven veel meer in het geestelijke rijk rond. En de vrienden in het hiernamaals wachten op dit moment om dan hun geliefden op aarde hulp te verlenen, om de gedachten aan te sporen en naar geestelijke gebieden te leiden. En er begint een actieve werkzaamheid en ijverige geestelijke arbeid.

Elke ziel op aarde heeft haar begeleider en geestelijke steun. En deze laten geen gelegenheid onbenut om hun opdracht aan deze zielen te vervullen. De liefde drijft hen onophoudelijk tot geestelijke arbeid. Het verlangen om hun staat van rijpheid te bevorderen, om hen groot leed in het hiernamaals te besparen, laat hen vastberaden werkzaam zijn. En de mens wordt nu de geestelijke invloed van deze wezens gewaar door het vaker vertoeven van de gedachten bij geliefde overledenen of bij vragen, die het leven na de dood betreffen.

Hoe intensiever de mens zich aan zulke gedachten overgeeft, des te meer en gemakkelijker zijn die geestelijke vrienden in staat om op hem in te werken. Zulke momenten van zich naar binnen keren zijn onnoemelijk zegenrijk, want de mens brengt dan de verbinding met het hiernamaals tot stand, zij het dan ook onbewust.

Maar voor de wezens in het hiernamaals is er eveneens een behoefte om zich tegenover de mens te uiten. Ze hebben nog steeds het verlangen zich te uiten. Ze kunnen dit echter niet meer op de manier, zoals tijdens het leven op aarde. Toch is daarom de drang om zich tegenover hun geliefden uit te spreken, niet verloren gegaan. En waar nu een bereidwillige gedachte aan een overledene, deze overledene in de aardse nabijheid van de mens trekt, is het wezen in het hiernamaals gelukkig. En er vindt nu een verbinding via gedachten plaats tussen hem en de mens, die net zo lang ononderbroken blijft, zolang de wil van de mens aan de vriend in het hiernamaals denkt.

Als het wezen in het hiernamaals nu volmaakt is, dan volstaat zijn kracht begrijpelijkerwijs ook om grote invloed op de mensen op aarde uit te oefenen en dus via gedachten op hen in te kunnen werken. Maar minder volmaakte wezens in het hiernamaals hebben van hun kant wel het verlangen om zich op één of andere manier te uiten, maar hun kracht volstaat niet om een verbinding tot stand te brengen en zich aan de wezens op aarde zo kenbaar te maken, zoals het hun verlangen is. En dit kan enkel plaatsvinden met medewerking van volmaakte geestelijke wezens, onder voorwaarde dat zo’n overdracht van voordeel geacht wordt voor de aardse mens.

Maar de liefde van de wezens voor elkaar laat hen elkaar ook helpen, opdat het verlangen van elke ziel bevredigd wordt. En zo zijn er voortdurend wezens, die zich in jouw nabijheid willen uiten. En ze wachten op het voorrecht van een bekendmaking, omdat ze daar deels zelf zegen van verwachten. Ze laten geen gelegenheid onbenut en blijven ook altijd bij je in de buurt, omdat het voor hen eindeloos troostrijk is om het zichtbare bewijs van de verbinding van het hiernamaals naar de aarde door jouw geestelijke arbeid gevonden te hebben.

En zo wil, door de liefdevolle toelating van de zijde van jouw beschermers, een vriend zich bekendmaken en jou de verklaring zelf geven, opdat jij hem herkent: Dit is mijn groet, die ik jou overbreng – Ne verum an dostitium – God is met je en sterkt je voor de opdracht, die je vervullen moet. Ongehuwd zijn op aarde heeft mij in een zekere armoede laten komen, want mij volgt geen liefdevol gebed. Ik ervaar het daarom als een bijzondere weldaad, wanneer jouw gedachten bij mij zijn, voor wie ik niets gedaan heb, om deze te verdienen. Dit ervaarde ik nog op aarde en daarom was ik in grote nood, toen de poorten van de aarde gesloten werden.

Nu denk ik in berouw aan de onbenutte tijd op aarde. Ik zie jouw arbeid, jouw streven en jouw liefde en ik had graag op dezelfde manier nog op aarde werkzaam willen zijn. De aardse last is van mij afgenomen, maar ik draag steeds de last, dat ik niet tijdig het wonder van de goddelijke liefde begrepen heb, met mij mee. Dat ik onderzocht, piekerde en twijfelde, waar ik de liefde van God had moeten voelen. Dat ik de proef niet heb doorstaan en het genadegeschenk met een dankbaar hart aannam. Er was mij een termijn gegeven, maar ik liet deze voorbijgaan.

O, zoek mij vaak met jouw gedachten, en roep mij in jouw nabijheid, opdat ik de eeuwige Godheid leer dienen en mijn opdracht nu goed vervul. En zo ben ik in staat om jou alleen maar te bedanken en je opnieuw toe te roepen: Verita table just vitum.

Amen