• Back

거만. 심장의 예리함과 결합한 믿음.

말할 수 없는 비참함이 사람들의 불신앙을 불러일으킨다. 하늘의 아버지가 자신의 긍휼로, 사람들이 믿기 쉽게 해주는 하나님의 역사의 명백한 증거를 통해 비참함을 해결하기를 원할지라도, 그들의 가치관을 가진 사람들에게 헛된 일을 시작하는 것이다. 주님은 아주 다른 방식으로 모든 사람의 삶에 나타나, 항상 또다시 계속해서 그들에게 자신과 어린 자녀의 관계를 맺을 기회를 준다. 그리고 만약 사람들이 그들의 심장이 더 많이 말하게 하고, 이성이 그들에게 조언하는 것을 덜 듣기를 원하면, 그런 일은 진정으로 인류에게 더 좋았을 것이고, 지금보다 훨씬 더 깊은 믿음을 갖게 되었을 것이다.

모든 것을 이성으로 설명하고, 분석해보려고 하는 사람을 가르칠 수 없다. 믿음이 없는 이성은 아무것도 아닌 것으로 평가해야만 한다. 유일하게 믿음이 하늘에 계신 아버지를 기쁘게 할 것이다. 그러나 믿음을 가진 날카로운 이성은 모든 기대를 뛰어넘는 유익을 인간에게 준다. 왜냐하면 이제 비로소 올바른 빛이 그에게 비추기 때문이다. 그가 이제 비로소 모든 지혜의 근원에 서고, 그의 심장은 지금 그에게 풍부한 깨달음을 주기 때문이다. 이 깨달음이 이제 그에게 풍성한 영적 재물을 제공하고 그의 심장은 많은 깨달음을 얻게 된다. 깊은 믿음과 뗄 수 없게 하나가 된 날카로운 이성을 그가 이제 얼마나 성공적으로 사용할 수 있느냐! 그러므로 지혜의 샘에서 끊임없이 기를 수 있게 되어야만 하게 될 것이다. 왜냐하면 인류가 샘을 통해 자신을 쾌활하게 할 수 있도록, 샘이 마르지 않을 것이기 때문이다. 그리고 인류가 모든 것을 거부하지 않고, 인류에게 제공된 활기차게 하고 강하게 하는 것을 귀하게 여기는 동안에는 이 샘이 마르지 않을 것이기 때문이다.

가장 큰 실수이자 하나님의 질서를 어기는 가장 심각한 잘못은 사람들의 자만심이다. 왜냐하면 그런 사람들에게 진실로 쉽게 손을 댈 수 없기 때문이다. 작지만 자신을 크게 느끼는 사람도 진리성의 가치를 측량할 수 없다. 진리에 목마르지 않은 사람에게 영적인 계시로써 진리를 제공한다면, 그는 절대로 판단할 수 없고, 거짓과 진실을 구별할 수 없을 것이다. 자신과 자신의 명성을 우선하여 생각하기를 원하는 사람은 진리를 헤아려보려는 생각이 전혀 없다. 오히려 진리는 그에게 훨씬 더 불편하다. 왜냐하면 진리는 우선 자신을 깨닫도록 요구하고, 그가 자신이 올라간 높은 단상에서 내려와야만 하기 때문이다.

그러므로 진리를 가장 높은 덕으로 존중하는 사람이 빛 안에 설 수 있다. 왜냐하면 순수한 진리는 진리를 갈망하는 사람만이 받아들일 수 있고, 심장의 가장 깊은 겸손으로 받아들일 수 있기 때문이다. 거만은 하나님의 은혜에 가까이 가지 않는다. 그러나 겸손하게 사는 사람은 항상 영원히 하나님의 은혜 안에 있다. 그러므로 사람은 먼저 자신을 깨달아야 하고, 이 깨달음이 자신이 아무것도 아님을 분명하게 보여줘야만 한다. 그러면 사람은 겸손하게 자신의 창조주에게 절할 것이고, 하나님의 은혜가 그가 올바른 빛 안에 서도록 돕는 일을 거부하지 않을 것이다.

아멘

Verwaandheid – Geloof gepaard gaande met de scherpte van het verstand

Het ongeloof van de mensen brengt onuitsprekelijke ellende teweeg. En ofschoon de hemelse Vader in Zijn barmhartigheid ook de ellende zou willen beïnvloeden door duidelijke bewijzen van een goddelijk werkzaam zijn, die het voor de mensen gemakkelijker moet maken om te geloven, is het een vergeefse onderneming bij van door hun waarde doordrongen mensen.

De Heer komt op verschillende manieren in het leven van elk mens. Steeds weer wordt de mens de gelegenheid gegeven om een kinderlijke verhouding met Hem aan te gaan. En als de mensen hun harten meer zouden laten spreken en als ze minder zouden luisteren naar wat het verstand hun aanraadt, zou het er met de mensheid waarlijk beter voor staan en zouden ze veel dieper in het geloof staan, dan nu het geval is.

De mens, die probeert om alles verstandsmatig te verklaren en te analyseren, valt niet te onderrichten. Het verstand zonder geloof is waardeloos. Alleen het geloof zal de Vader in de hemel welgevallig zijn, maar geloof gepaard gaande met de scherpte van het verstand is boven alle verwachting nuttig voor de mens, want nu pas straalt voor hem het juiste licht. Nu pas staat hij bij de bron van alle wijsheid en zijn hart zal zich verruimen met kennis. Welk een overvloed van geestelijke goederen wordt hem nu geboden en hoe succesrijk kan hij nu de scherpte van zijn verstand gebruiken, dat onlosmakelijk met het diepe geloof verbonden is. Uit de bron van wijsheid moet daarom onophoudelijk te putten zijn, want een bron die geopend is, zodat de mensheid zich daaraan laven zal, zal niet opdrogen, tenzij ze alles verwerpt en de haar geboden verkwikking en versterking niet waardeert.

De grootste fout en ook het grootste vergrijp tegen de goddelijke ordening is de zelfverheerlijking van de mensen, want die zaak kan waarlijk niet gemakkelijk aangepakt worden. Wie klein is en zich verbeeld groot te zijn, verliest ook elk vermoeden van de waarde van de waarachtigheid. Wie voor zichzelf niet dorst naar de waarheid, zal ook nooit kunnen beoordelen en niet in staat zijn om de waarheid van de leugen te onderscheiden, als ze als geestelijk goed aan de mensen aangeboden wordt.

De zinnen van degene, die steeds in de eerste plaats zichzelf en zijn aanzien wil doen gelden, staan helemaal niet naar het doorgronden van de waarheid. Eerder nog is de waarheid ongemakkelijk voor hem, omdat ze in de eerste plaats een kennen van zichzelf vereist en de mens van de verhoging, die hij zelf beklommen heeft, af zou moeten dalen.

En zo kan alleen maar diegene, die de waarheid als de hoogste deugd acht, in het licht staan, want de zuivere waarheid kan immers alleen maar door een naar waarheid hongerend mens opgenomen worden en dit met de diepste deemoed van het hart. De zelfverheerlijking komt niet dichter bij de genade van God, maar degene, die in deemoed leeft, staat eeuwig en altijd in Gods genade. En dus moet de mens eerst zichzelf kennen en deze herkenning moet hem zijn eigen nietigheid voor ogen houden, dan zal de mens zich deemoedig buigen voor zijn Schepper, en de goddelijke genade, die hem erbij helpt om in het juiste licht te staan, zal hem niet onthouden worden.

Amen