• Back

믿음 없음... 장애물...

사람들에게 믿음이 없는 가운데 계속 머무는 일보다 더 견딜 수 없게 하는 일은 없습니다. 그들에게 영적인 활동을 할 수 있는 힘이 부족할 뿐만 아니라 영적 지식을 얻기 위해 노력할 기회도 전혀 없습니다. 순전히 세상적인 것들에 만 관심이 있고, 이 땅의 삶의 진정한 목적인 사명에 대한 믿음이 없다면, 어떻게 이런 사람들이 이런 노력을 하게 할 수 있겠습니까?

단지 만질 수 있고, 볼 수 있고, 그들의 이성으로 설명할 수 있는 모든 것만이 이 사람들에게 영향을 미칩니다. 그러나 그 밖의 모든 것인, 즉 내면의 삶과 영적인 생각 및 가능한 죽음 후에 지속되는 삶에 그들은 무관심하고, 이를 환상으로 거부하기 때문에 남아 있는 모든 것은 세상의 쾌락과 모든 종류의 욕망과 악으로 가득한 극도로 공허한 삶이고, 따라서 그들 안에서 더 이상 생각을 하지 않습니다. 그러나 이제 모든 생명이 있는 존재는 하나님의 지혜로운 결정에 따라 존재의 혼이 새로운 형체를 위해 성장할 때까지 한 형체 안에서 육신을 입고 머물게 합니다.

모든 가장 작은 생물이 삶의 과제인 것이 절대적인 필요에 따라 이 땅의 가장 높은 생명체인 사람의 과제여야만 합니다. 이 땅의 일 만으로는 이런 정해진 성장 정도에 도달하는 데 결코 충분하지 않습니다. 이 땅의 일은 단지 짧은 시간 후에 사라지는 육체에게 도움이 되고, 그러나 이 몸 안에서 거하는 혼에게는 도움이 되지 않습니다. 혼이 가장 적게라도 영적인 양분을 제공받지 못한다면, 사람이 혼을 돕기 위해 애쓰지 않는다면, 자신에게 짐을 지우는 겉형체인 물질과 물질의 사슬로부터 벗어나려고 하지 않는다면, 혼이 어떻게 더 높은 성장의 정도로 발전할 수 있겠습니까?

이런 노력을 하지 않는 사람의 혼은 낮은 수준에 머물러 있고, 동시에 이 땅에서 그에게 도움이 오지 않으면, 그는 저 세상에서 말할 수 없게 고통스러운 운명을 견뎌야만 합니다. 그 모든 일은 단지 사람이 이 땅의 삶에서 그가 하는 모든 일에 대해 스스로 책임을 져야만 한다는 믿음이 없기 때문입니다. 사람에게 자유의지가 주어 졌기 때문에 그가 원하는 일을 행하거나 또는 행하지 않는 일은 사람에게 달려 있습니다. 그러나 그런 사실을 깨닫지 못하고, 활용하지 않은 이 땅의 삶은 절대로 사라져 무(無)가 되지 않습니다. 오히려 혼은 이 땅의 죽음 후에 가장 큰 불의를 깨닫고 쓸모 없게 보낸 과거의 생애를 쓰라리게 후회하고, 고된 싸움과 투쟁으로 한 단계 한 단계 성장해 나가려고 시도할 것입니다. 그러나 당신들이 영원한 신성에 대한 깨달음을 얻게 되었을 때 비로소 이런 일이 일어납니다.

그러므로 여러분은 믿음이 필요한 것을 아십시오. 지혜와 이성으로 창조물을 깨달으려는 의지로 믿음을 결코 대체할 수 없다는 것을 아십시오. 구주에 대한 가장 긴밀한 사랑과 함께 어린 자녀와 같은 믿음이 당신들 영원한 행복으로 이끌 수 있습니다. 그러나 이 것이 없이는 당신이 세상의 한 가운데에서 살지라도 당신은 죽은 피조물로 머물게 됩니다. 당신은 영적으로 가난하고, 확고한 믿음이 주는 축복을 결코 받을 수 없습니다. 그러나 당신 자신이 자유의지로 빛을 원하고 이 빛을 믿음으로 받아들일 때까지 당신은 어두움 속에서 살 것입니다. 이 빛을 믿음으로 받아들이면, 당신은 비로소 당신이 육체를 입게 된 사명을 성취할 수 있게 될 것입니다.

아멘

Ongeloof - Hindernis

Niets is zo schadelijk voor de mensen als een voortdurende volharding in ongeloof. Niet alleen ontbreekt hun de kracht om geestelijk werkzaam te zijn, maar ook is hun de mogelijkheid ontnomen überhaupt geestelijk inzicht na te streven. Hoe zou in deze mensen ook dit streven gewekt moeten worden, wanneer ze zich met louter aardse dingen bezighouden en wanneer ze geen enkel geloof hebben in een opdracht die de eigenlijke bedoeling van hun leven op aarde is.

Slechts al wat vatbaar, zichtbaar en met hun verstand te verklaren is, heeft enigerlei invloed op deze mensen. Maar al het andere, het innerlijke leven, geestelijk gedachtegoed en een mogelijk verder leven na de dood, wijzen ze alleen maar onverschillig af als fantasieën. En zo blijft er voor hen nog slechts een uiterst leeg leven over, dat helemaal gevuld wordt met werelds genot, met allerlei soorten begeertes en gebreken en dat bijgevolg geen verdere gedachten in hen laat opkomen.

Nu is door Gods wijs raadsbesluit echter elk levend wezen zo lang in een vorm belichaamd, totdat de ziel van het wezen rijp is voor een nieuwe vorm, voor een verdere ontwikkeling in een ander omhulsel. Wat de levenstaak van elk klein schepseltje is, moet noodgedwongen ook de opgave zijn van het hoogste levende wezen op aarde, de mens. En de aardse werkzaamheid kan nooit volstaan om deze ene bepaalde graad van rijpheid te garanderen. Deze aardse werkzaamheid is slechts nuttig voor het lichaam, dat in de korte tijd op aarde vergaat, maar niet voor de ziel, die in dit lichaam woont.

Hoe zal de ziel zich ooit tot een hogere rijpheid kunnen ontwikkelen, wanneer haar niet de minste geestelijke voeding geboden wordt, wanneer de mens zich niet inspant haar bij te staan om zich te bevrijden uit het omhulsel dat haar belast, uit de materie en haar ketenen? De ziel van een mens die dit doel niet nastreeft, blijft dan ook op een lage trede. Ze lijdt onuitsprekelijk wanneer nog tijdens het leven op aarde haar geen hulp tegemoet komt en ze heeft in het hiernamaals een uiterst zwaar lot te dragen.

En dit allemaal alleen maar omdat de mens niet gelooft dat hij zichzelf moet verantwoorden voor alles wat hij tijdens het leven op aarde doet of nalaat te doen. Het is aan de mens overgelaten te doen of te laten wat hij wil, aangezien hem de vrije wil werd gegeven. Maar nooit lost zo’n niet herkend en ongebruikt aards leven dan op in het niets. De ziel zal na het aardse heengaan veeleer de onrechtvaardigheid in haar volle omvang inzien en de nutteloos verlopen levenstijd bitter berouwen en in een moeizame strijd en gevecht één trede na de andere proberen op te klimmen, wanneer ze tenminste eerst kennis van de eeuwige Godheid heeft verkregen.

En zo weten jullie dat het geloof nodig is en nooit ofte nimmer te vervangen is door wijsheid en de verstandelijke intentie de schepping te kennen. Alleen een kinderlijk geloof, verbonden met de innigste liefde voor de Heiland, kan jullie naar de eeuwige zaligheid leiden. Maar zonder dit geloof en deze liefde blijven jullie dode schepselen, ook al bewegen jullie je te midden van de bedrijvigheid van de wereld. In de geest zijn jullie arm en jullie kunnen nooit deelachtig worden aan de zegeningen die een vast geloof jullie kan geven, maar jullie zullen in het donker wandelen, totdat jullie uit vrije wil naar licht verlangen en het gelovig aannemen. Dan zullen jullie pas het doel van jullie belichaming kunnen vervullen.

Amen