• Back

고대의 현명한 사람들....

세상에서 가장 위대한 현명한 사람들이 고대에 있었다. 그럴지라도 그들에게 창조의 법칙은 후손들이 부지런히 생각하도록 격려하지만 그러나 해석할 수 없는 비밀로 기록된 것처럼, 일곱 개의 봉인이 된 닫혀진 책이었다. 그들의 지식이 아주 다양했을지라도 하나님으로부터 인간에 이르는 영원한 문제를 그들이 해결할 수 없었다. 신비라고 할 정도로 모든 것 위에 수수께끼 같은 덮개가 있었다.

현명한 소크라테스조차 자연에게 정해주는 어떤 힘의 영향을 받지 않고 스스로 작동하는 부인할 수없는 자연의 힘이 존재한다는 완전히 잘못된 결론을 내렸다. 이와 같은 신성한 사역과 이 신성을 의식적으로 섬길 수 있다는 것이 이 현자의 의견으로는 완전히 입증되지 않았기 때문에 거부해야만 했다. 왜냐하면 이 현자들의 세대에 존재하던 진리를 향한 갈망 보다 더 큰 갈망을 가진 시대가 없었기 때문이다. 그 당시에 하나님이 일정한 시간 간격으로 현자들 사이에 다음과 같이 말하는 사람들을 보내주었다: 이 세계에 살아 있고 존재하는 모든 것은 신의 역사를 증거하고, 이 신은 가장 작은 피조물에서 사람에 이르기까지 모든 생명 안에서 자신을 나타낸다.

반대자들이 진리를 전파하는 사람 안에 내재된 특별한 힘에 대해 너무 분명한 지식을 얻는다면 그런 지혜 앞에 반박할 수 없을 것이다. 이 힘은 사람들이 완전한 물질의 지배 아래 굴복할 위험에 처한 곳에 항상 역사했다 .

영적으로 깊이 눈이 멀어 영적인 밤이 사람들을 사로잡았을 때 마다, 빛의 광선이 다시 비쳤다. 주님은 때때로 사람의 심장 안으로 들어갈 수 있었다. 이렇게 모든 시대가 그리스도의 큰 구원 이전 뿐만아니라 이후에도 주님이 이 땅에 가까이에 함께 함을 느낄 수 있었다. 모든 시대에 단지 적은 수의 사람들이 주님의 음성을 들을 수 있을 정도로 주 하나님인 선생님에게 순복했다. 그러나 그들은 어느 시대이든지 항상 축복을 받았다.

이 땅의 자녀의 의지가 하나님이 전해주는 것을 받는 가운데 드러난 뜻에 순복할 자세를 갖는다면, 모든 시대의 이 땅의 사람들에게 영원한 창조의 진리가 제공되어야만 했다. 그러므로 이 땅은 옛날부터 도움을 받지 못한 것이 아니다. 깊은 심장으로 연구하는 사람들에게 밝은 영을 주었다. 그들은 항상 영원한 신성을 깨달았다. 그러나 그들이 이 진리를 가르침으로 전해줄 수 없고, 항상 또 다시 모든 사람이 스스로 깨달아야만 한다.

이렇게 모든 시대에 많은 존재들이 영적 성숙에 도달했다. 그들은 이제 계속하여 이 땅의 자녀들을 가르치고 그들에게 모든 자극을 해주고, 그들도 또한 영원히 불변하고 모든 것을 현명하게 다스리는 신성을 구하고, 연구한다. 아멘

Wijzen van de oudheid

De grootste wijzen van de wereld leefden in de oudheid en toch waren de wetten van de schepping voor hen een boek met zeven zegels. Het was gesloten zoals een geheimschrift dat het nageslacht tot vlijtig denken aanzette en dat toch niet ontcijferd kon worden. Hoe veelzijdig hun denken ook was, het eeuwige probleem van God tegenover de mens was voor hen onoplosbaar. Er lag een raadselachtige sluier over alles wat naar het mystieke neigde.

Zelfs de wijze Socrates concludeerde uit de aanwezigheid van onloochenbare natuurkrachten volledig verkeerd dat ze vanuit zichzelf werkten, zonder invloed van één of andere macht die ze bepaalde. Volgens de mening van deze wijzen was de goddelijke werkzaamheid als zodanig en een bewust kunnen dienen van deze goddelijkheid iets dat helemaal niet bewezen was en moest daarom beslist afgewezen worden. Want in geen enkel tijdperk was de drang naar de waarheid sterker dan juist in deze tijd van de wijzen.

Ook toen al wekte God mensen op die met bepaalde tussenpozen een sprankje licht brachten onder hun gelijken en die zich als volgt uitten: dat de wereld met alles wat leeft en bestaat van de werkzaamheid van een God getuigt en dat deze Godheid zich in alle leven uit, van het kleinste schepsel tot aan de mens. Tegen deze wijsheden konden de tegenstanders niet op, wanneer ze overduidelijk kennis verkregen van de buitengewone kracht die in de mensen woonde die de waarheid verkondigden. Deze kracht werd steeds aangewend waar de mensen gevaar liepen onderworpen te worden aan een totale overheersing van de materie.

In tijden van geestelijke blindheid, wanneer de geestelijke nacht de mensen omsloot, brak steeds weer een lichtstraal door en de Heer vond hier en daar ingang in de mensenharten. Zo was de aardse nabijheid van de Heer in elk tijdperk te bespeuren, zowel voor alsook na het grote verlossingswerk van Christus. Maar in alle tijden blijven er slechts weinigen de goddelijke Heer en Meester zo toegenegen dat ze in staat zijn de stem van de Heer te horen. Maar ze zijn te allen tijde gezegend.

Wanneer de wil van het mensenkind zo’n bereidheid opbrengt die zich uit in het ontvangen van goddelijke berichten, dan moesten de waarheden van de eeuwige schepping ook in alle tijden aan de mensen op aarde toegankelijk gemaakt worden. En derhalve bleef de aarde van oudsher niet zonder toebedeling. Het was altijd en eeuwig hetzelfde. Er werd helderheid van geest gegeven aan degenen die diep in hun hart zochten en de eeuwige Godheid werd door hen ook steeds erkend, hoewel deze waarheid niet als leer verder gegeven kon worden, maar steeds weer door elke mens zelf moest worden aanvaard.

Zo heeft altijd een aantal wezens de geestelijke rijpheid bereikt, die nu de mensenkinderen steeds weer doorlopend onderrichten en die aansporingen aan hen laten toekomen om ook van hun kant te zoeken en in het hart te vorsen naar de eeuwig onveranderlijke Godheid die alles wijselijk regeert.

Amen