• Indietro

Perché dobbiamo espiare per il peccato di Adamo?

Tutte le vostre domande diventano inutili, appena vi viene offerta la pura Verità; perché questa è così facile da comprendere se soltanto vi viene presentata nel giusto modo. Voi sapete che la caduta da Me si svolse nello stato della più chiara conoscenza. Quindi, tutti gli esseri erano anche ugualmente responsabili per la loro caduta; non erano costretti dalla volontà dell’avversario di ribellarsi contro di Me, ma quel “rifiuto della Mia Forza d’Amore” era la faccenda di ogni singolo essere.

Era la libera volontà che li fece cadere nel peccato, que quindi al momento della caduta non era ancora sotto l’influenza del Mio avversario, che, siccome aveva il diritto di autodeterminazione, poteva ancora decidere liberamente e quindi si decise consapevolmente a favore dell’avversario. Ma ora questo aveva il potere sul suo seguito, e Io gli tolsi questo potere, facendo sorgere la Creazione per dare alla Forza divenuta incapace all’attività a causa della caduta un altro modo di agire. Così l’avversario non aveva guadagnato niente dal suo seguito, ed egli poteva far valere il suo potere solamente quando l’essere aveva di nuovo ottenuto la consapevolezza dell’io nello stadio come uomo. E dovevo lasciargli questo diritto, per cui egli ora poteva anche provare di sedurre questi esseri.

E anche lo fece con ogni astuzia e inganno, egli riuscì a rubare ai primi uomini la fede nella Mia Parola, che prometteva loro la Vita eterna a condizione di ubbidire al Mio facile Comandamento. In quell’uomo (Adamo) ora era incarnato uno spirito estremamente forte, la cui caduta l’avversario ottenne di nuovo con facilità. Che cosa ora era più ovvia se non che nessuno spirito che avesse dovuto capitare nelle stesse arti di seduzione del Mio avversario gli avrebbe potuto resistere?

Non si tratta del fatto che i discendenti dovessero pagare per il peccato dei primi uomini, ma si tratta del fatto che Io – se il primo uomo, per amore di Me, avesse posto una resistenza a queste tentazioni – avrei fatto la stessa cosa per Misericordia che più tardi fece l’Uomo Gesù: che compì l’Opera di Redenzione per Amore, che Mi sarei accontentato della forza di resistenza di quel singolo uomo che si diede a Me e avrebbe reso di nuovo possibile l’Irradiazione di parte Mia. E per la sua volontà d’amore, Io avrei scritto la colpa nella sabbia, e a tutti sarebbe servito il cammino sulla Terra come uomo solo per sviluppare all’ardore supremo l’amore verso di Me.

Ma così l’avversario aveva dimostrato il suo potere sui primi uomini e quindi non si era neppure lasciato prendere dalla mano il diritto di impiegare ora con ogni uomo le sue arti di seduzione, che Io non gli posso neanche strappare, come conseguenza del fatto che gli esseri una volte lo avevano seguito volontariamente nell’abisso. Non potete dunque dire che questi uomini devono ora espiare per i peccati dei loro antenati, ma ogni uomo è sempre stato libero di mettersi alla prova nelle tentazioni, e anche riceverà da Me la forza per questo, perché benedico questa volontà e non lascerò mai un tale uomo al mio avversario.

Ma i primi uomini potevano aiutare i loro discendenti a un percorso terreno più facile, ma dato che fallirono, ora non era neanche possibile di proteggere quelli dagli tentazioni dell’avversario, a meno che non Mi abbiano chiesto che Io Stesso potessi accordare loro protezione, e allora anche il loro cammino terreno era più facile, ciò che era anche il caso di quegli spiriti primordiali che erano accessibili agli insegnamenti del Mondo della Luce e sui quali il Mio avversario non aveva più il pieno potere.

Il fatto che quegli uomini abbiano sempre avuto un cammino terreno più facile, che non siano caduti vittima delle seduzioni del Mio avversario, che egli non li abbia tenuti completamente nel suo potere, è un segno che Io ho aiutato e aiuto ancora ogni anima che inizia la vita terrena meno gravata e la cui volontà è già resa a Me, che dunque non ricompenso indifferentemente le anime con Grazia e Forza, affinché loro completino il loro cammino di rimpatrio.

Ma devo sempre dire che i primi uomini, con il loro fallimento, hanno ostacolato l’intero cammino di rimpatrio, che sarebbe stato molto più facile da percorrere se lo spirito più forte caduto una volta si fosse difeso e avesse adempiuto al Mio facile Comandamento, se avesse creduto di più alle Mie Parole che gli promettevano la Vita eterna e avrebbe spezzato con la sua resistenza il potere che l’avversario dunque non avrebbe più potuto applicare al suo seguito, perché questa vittoria avrebbe avuto effetto su tutti gli spiriti caduti.

Amen

Waarom moeten wij boeten voor de zonde van Adam?

Al uw vragen missen grond, zodra u de zuivere waarheid wordt gegeven, want deze is erg makkelijk te begrijpen wanneer ze u maar op de juiste wijze wordt aangeboden. U weet dat de afval van MIJ plaats vond in de staat van het helderste inzicht. Dus waren ook alle wezens even verantwoordelijk voor hun afval. Ze waren niet door de wil van de tegenstander gedwongen tegen MIJ in opstand te komen, veeleer was het een eigen aangelegenheid van ieder persoonlijk. Het was de vrije wil, die hen zondig liet worden, die dus ten tijde van de afval nog geen prooi geworden was van Mijn tegenstander, die, omdat ze het zelfbeschikkingsrecht bezaten, nog vrij kon beslissen en dus bewust voor de tegenstander koos.

Nu echter had deze macht over zijn aanhang en die macht ontrukte IK hem doordat IK de schepping liet ontstaan, om er voor te zorgen dat de kracht die door de afval niet meer in staat was werkzaam te zijn, op een andere manier kon werken. Dus nu had de tegenstander niets gewonnen door zijn aanhang en hij mocht pas dan weer zijn macht laten gelden, als het wezen in het stadium als mens het ik-bewustzijn weer verkregen had. En dit recht moest IK hem laten, om welke reden hij dit nu ook op deze wezens kon beproeven.

En hij heeft het ook gedaan met alle list en gemeenheid. Hij verstond de kunst de eerste mensen weer het geloof in Mijn Woord te ontnemen, dat hun een eeuwig leven beloofde wanneer ze aan Mijn lichte gebod gevolg gaven. In deze mens Adam was nu een buitengewoon sterke geest belichaamd, wiens val de tegenstander met gemak weer bewerkstelligde. Sprak het nu niet vanzelf dat geen geest hem zou hebben weerstaan die in dezelfde verleidingskunsten van Mijn tegenstander zou zijn beland? Dus het gaat er niet om dat de nakomelingen voor de zonde van de eerste mensen moeten boeten, maar het gaat daarom dat IK - wanneer de eerste mens uit liefde voor MIJ aan deze verzoeking weerstand zou hebben geboden, uit barmhartigheid hetzelfde gedaan zou hebben wat later de mens JEZUS deed - dat Hij het werk van verzoening volbracht uit Liefde - dat IK genoegen zou hebben genomen met het weerstandsvermogen van een mens die zich aan MIJ overgaf en de aanstraling van MIJ uit weer mogelijk maakte. En terwille van diens liefde zou IK de schuld in het zand hebben geschreven en voor allen zou de weg over de aarde als mens alleen hebben gediend om de liefde tot MIJ - tot de hoogste gloed te ontplooien. Zo echter heeft Mijn tegenstander zijn macht over de eerste mensen bewezen en zich dus ook niet het recht laten afnemen nu bij iedere mens zijn verleidingskunsten aan te wenden, wat IK hem ook niet kan ontnemen als gevolg van het feit, dat de wezens hem eens vrijwillig in de diepte volgden.

U kunt dus niet zeggen, dat deze mensen nu moeten boeten voor de zonde van hun voorvaderen, veeleer stond het iedere mens steeds vrij, zich waar te maken bij verzoekingen. En hij zal daartoe ook van MIJ uit de kracht ontvangen, want deze wil zegen IK en IK zal zo iemand nooit aan Mijn tegenstander overlaten. Maar de eerste mensen konden hun nakomelingen een makkelijkere weg over de aarde verschaffen. Doch omdat zij gefaald hebben, was het nu ook niet mogelijk die voor de verzoekingen van de tegenstander te beschermen, hetzij dat ze er MIJ om gevraagd hebben dat IK Zelf hen onder Mijn hoede kon nemen en dan ook hun weg over de aarde een lichtere geweest zou zijn, wat ook het geval was bij die oergeesten die zich openstelden voor de onderrichtingen door de lichtwereld - en over welke Mijn tegenstander niet meer de volle macht had. Dat dus die mensen steeds een lichtere weg hadden over de aarde, dat ze niet aan de verzoekingen van Mijn tegenstander ten prooi vielen - dat hij hen niet geheel in zijn macht hield, is een teken daarvan, dat IK iedere ziel geholpen heb en steeds nog help, die minder belast het aardse leven begint en wiens wil zich al aan MIJ heeft overgegeven, dat IK dus niet zonder onderscheid de zielen bedenk met genade en kracht, om de weg die hen terugvoert te voleindigen.

Steeds echter moet IK zeggen dat de eerste mensen door hun falen de hele weg die hen terugvoert, verzwaard hebben, die heel wat lichter zou zijn geweest als de sterkste eens gevallen geest zich verweerd zou hebben en Mijn licht gebod vervuld, wanneer hij Mijn Woorden meer geloofd had, die hem een eeuwig leven beloofden en hij door zijn weerstand de macht gebroken had, die de tegenstander dan ook niet meer op zijn aanhang zou hebben kunnen uitoefenen, want deze overwinning zou zijn uitwerking hebben gehad op alle gevallen geesten.

Amen