• Indietro

Intercessione per le anime nell’aldilà

Voi non sapete quanto devono soffrire le anime che dimorano nel Regno dell’aldilà senza qualsiasi intercessione e che dipende soltanto dalla loro volontà se procedono di un passo. Queste povere anime non possono quasi mai sviluppare questa volontà e tutte le presentazioni da parte degli esseri di Luce che le vanno a visitare sempre di nuovo nel travestimento per portare loro l’aiuto, sono senza successo, perché semplicemente non hanno la Forza per volere e vegetano apaticamente finché viene loro rivolta la Forza da qualche parte. E questo lo può fare soltanto l’intercessione da parte degli uomini. Tutto deve svolgersi secondo la Legge dell’eterno Ordine. Dio non può provvedere ad arbitrariamente con Forza un’anima che ne è totalmente indegna, che né la desidera, né l’accetta, quando le viene offerta oppure le viene portato un qualsiasi aiuto. Ed appunto perché l’anima è troppo debole di intraprendere qualcosa da sé stessa per migliorare la sua situazione, per questo voi dovete pensare a loro nell’amorevole intercessione e pregare sovente per queste povere anime, affinché il Padre possa poi per amor vostro donare la Sua Forza e condurre a quelle anime e lo farà certamente anche, affinché nessuna preghiera d’intercessione rimanga senza effetto. Un’anima di cui si prende cura un uomo sulla Terra nell’amorevole intercessione, non può andare perduta, una volta giunge alla conoscenza che lei stessa deve mettere mano al cambiamento del suo destino. Allora lo farà pure perché sente sensibilmente la Forza che le viene apportata ed ora l’impiega anche secondo la Volontà divina, cioè con lei agirà nell’amore sulle anime che si trovano ugualmente a lei nella miseria. L’amorevole intercessione è l’unico mezzo per aiutare tali anime nell’oscurità, perché così loro stesse imparano a conoscere la Forza dell’amore e capaci di cambiare. Queste anime soffrono indescrivibilmente e sono oltremodo grate quando sono una volta arrivate alla conoscenza e percorrono la retta via che veniva loro indicata. E loro ripagano la loro gratitudine con l’attività salvifica, perché allora vogliono aiutare così come sono state aiutate loro nella loro miseria e tormento. Ma innumerevoli anime non hanno nessun intercessore, innumerevoli anime dimorano nell’oscurità a cui nessun uomo pensa nell’amorevole intercessione. Includetele tutte nelle vostre preghiere, abbiate soltanto la volontà di aiutarle e questa buona volontà condurrà a loro la Forza, in modo che a volte si sentono spinte di salire fuori dall’oscurità ed allora splendono a loro anche temporaneamente delle scintille di Luce che le stimolano a seguirle. Dei pensieri compassionevoli che voi inviate in queste sfere oscure, provocano sempre piccole rivoluzioni, che gli esseri cercano di istruirsi reciprocamente che cosa sarebbe da fare, per uscire dal loro stato tormentoso e se l’intercessione non cessa, il desiderio dell’anima diventa sempre più forte. Ed allora subentra anche un cambiamento, mentre viene data loro l’occasione di abbandonare l’abisso e di partecipare agli insegnamenti che vengono loro offerti in forma di scintille di Luce e che fanno loro bene. E’ una grande opera di misericordia aiutare quelle anime, perché da sole non si possono più aiutare e dipendono dall’aiuto estraneo. Difficilmente accettano l’aiuto che viene offerto loro direttamente nel Regno dell’aldilà perché sono troppo deboli per volere e perciò hanno dapprima bisogno di apporto di Forza che voi uomini potete trasmettere a loro mediante l’amorevole intercessione. Queste sono le opere d’amore che voi potete svolgere ancora sulle anime oltre la morte e che hanno sovente maggior significato perché possono essere un’opera di salvezza per queste anime, che le guida fuori dall’oscurità e le fa giungere alla vita. Ma se queste anime sono una volta salvate, quando hanno preso la via della Luce, allora sono diventate anche ferventi aiutanti per altre anime, che dimoravano pure nell’oscurità, perché non dimenticano in eterno la loro miseria e perciò saranno anche eternamente grate.

Amen

Voorbede voor zielen in het hiernamaals

U weet niet hoezeer de zielen moeten lijden die zonder enige voorbede in het rijk hierna vertoeven en van wier wil het alleen afhankelijk is, of ze een stap vooruit gaan. Deze arme zielen kunnen meestal deze wil niet opbrengen. En alles wat hun voor de geest wordt gesteld van de kant van de lichtwezens, die hen steeds weer vermomd opzoeken om hun hulp te bieden, is zonder resultaat, omdat ze eenvoudigweg geen kracht hebben om te willen en apathisch verder vegeteren tot hun van een bepaalde zijde kracht wordt toegevoerd. En dit kan alleen de voorbede van de kant van de mensen tot stand brengen.

Alles moet gebeuren volgens de wet van de eeuwige ordening.

God kan niet willekeurig een ziel met kracht bedenken, die ze geheel onwaardig is, die ze noch verlangt, noch aanneemt, wanneer die haar wordt aangereikt, of wanneer haar andere hulp aangeboden wordt.

En juist omdat de ziel te zwak is om zelf ook maar iets te ondernemen om haar toestand te verbeteren, zult u mensen haar moeten gedenken in een liefdevolle voorbede en zult u vaak moeten bidden voor deze arme zielen, opdat de Vader dan ter wille van uw liefde Zijn kracht kan schenken en aan die zielen doen toekomen. En Hij zal dit ook zeker doen, zodat geen enkel gebed ten gunste van die zielen zonder uitwerking zal blijven. Een ziel om welke een mens zich in liefdevolle voorbede bekommert, kan niet verloren gaan. Eens komt ze tot het besef dat ze de verandering van haar lot zelf ter hand moet nemen.

Dan zal ze dat ook zeker doen. Want ze voelt duidelijk de kracht die haar wordt toegevoerd en gebruikt die ook naar Gods wil. Dat wil zeggen: ze zal daarmee in liefde werken voor de zielen die, net als zij, zich in nood bevinden. Liefdevolle voorbede is het enige middel om zulke zielen in de duisternis te helpen, omdat ze daardoor zelf de kracht van de liefde leren kennen en in staat zijn zichzelf te veranderen. Deze zielen lijden onbeschrijflijk en ze zijn buitengewoon dankbaar wanneer ze eenmaal tot inzicht zijn gekomen en de juiste weg gaan die hun gewezen werd.

En ze betuigen hun dankbaarheid met verlossend bezig te zijn, want dan willen ze helpen zoals zij geholpen werden in hun nood en kwelling. Doch talloze zielen hebben geen voorspreker. Er verblijven talloze zielen in de duisternis, aan welke geen mens in liefdevolle voorbede denkt.

Neem ze allen op in uw gebeden. Heb alleen de wil hen te helpen en deze goede wil zal hun kracht bezorgen, zodat ze zich van tijd tot tijd gedrongen voelen uit de duisternis omhoog te klimmen en dan beginnen soms voor hen ook vonken van licht te gloeien die hen aansporen ze te volgen. Medelijdende gedachten die u in deze duistere sferen zendt, roepen steeds kleine opstandjes op, zodat de wezens elkaar wederzijds trachten te onderrichten over wat er zou moeten gebeuren om uit hun kwellende toestand weg te komen. En wanneer de voorbede niet verslapt, wordt het verlangen van de ziel steeds sterker. En dan doet er zich ook een verandering voor, doordat hun de gelegenheid gegeven wordt, de diepte te verlaten en deel te nemen aan onderrichtingen die hun in de vorm van lichtvonken worden aangeboden en die hun goeddoen. Die zielen te helpen, is een grote daad van barmhartigheid, omdat ze zichzelf niet meer alleen kunnen helpen en op hulp van vreemden zijn aangewezen. De hulp die hun in het rijk hierna rechtstreeks aangeboden wordt, nemen ze maar moeilijk aan, omdat ze te zwak zijn om te willen en daarom eerst toevoer van kracht nodig hebben, die u mensen hun zult kunnen bezorgen door liefdevolle voorspraak. Het zijn de werken van liefde die u, over de dood heen, de zielen nog zult kunnen betonen en die vaak van grote betekenis zijn, omdat ze de redding kunnen zijn voor deze zielen, die hen uit de duisternis wegvoert en tot leven laat komen. Maar zijn zulke zielen eenmaal gered en hebben ze eenmaal de weg van het licht betreden, dan zijn ze ook ijverige helpers voor de andere zielen geworden, die eveneens in de duisternis verbleven. Want ze vergeten hun nood nimmermeer en zullen daarom ook eeuwig dankbaar zijn.

Amen