• Indietro

La conquista della Forza spirituale attraverso l’agire nell’amore

Voi portate ancora la veste terrena e ciò significa, che possedete la forza vitale che potete utilizzare per la salvezza della vostra anima, che vi dà la possibilità di svolgere delle opere d’amore. Ma quando avete una volta deposto questa veste terrena, questo significa poi anche assenza di forza, se sulla Terra non vi siete già conquistati la Forza spirituale che ha valore soltanto nel Regno dell’aldilà. Allora non potete più essere attivi secondo la vostra volontà, perché per questo vi manca la Forza e perciò vi trovate in uno stato di morte, benché la vostra anima non possa scomparire. La forza per la vita terrena donatavi è una Grazia, che tutti voi uomini non valutate abbastanza oppure l’utilizzate male, cioè l’utilizzate solamente per il bene del vostro corpo, che però è caduco. Ogni giorno è per voi un Dono di Grazia, di cui dovreste rendervi conto, perché già il giorno successivo può porre fine alla vostra vita e poi si vedrà, come avete utilizzato il Dono di Grazia, quanto abbia conquistata la vostra anima e se siete in possesso della Forza spirituale, quando entrate nel Regno dell’aldilà. L’uomo sa bensì apprezzare la vita terrena e fa di tutto per rendersela piacevole. Per lui sarebbe facile conquistarsi la Forza spirituale, se soltanto svolgesse delle azioni nell’amore disinteressato. Lui stesso può scegliere fra vita e morte, può procurare a sa stesso la Vita eterna e sa anche, che teme la morte del corpo, quindi preferirebbe per sé stesso la “Vita”. E Vita significa, poter essere ininterrottamente attivo nella Luce e nella Forza. Quindi lo stato di morte deve consistere nel contrario: nell’oscurità ed assenza di Forza, essere impotente per creare ed agire. Ma non esiste nessuno scomparire e così l’anima si renderà conto del suo stato morto e si preparerà indicibili tormenti. L’uomo però durante la vita terrena può allontanare da sé o dalla sua anima quel tormentoso stato, se soltanto ascolta ciò che gli viene insegnato attraverso la Parola di Dio, se adempie i Comandamenti dell’amore di Dio. Non è senza conoscenza della Volontà di Dio, tramite i Suoi servitori questa gli viene indicata e viene spinto anche attraverso dei sentimenti interiori all’agire nell’amore altruistico. Ma non ne viene costretto. Quindi è libero d’impiegare la sua forza vitale, ma la sua volontà ha anche un irrevocabile effetto nel Regno dell’aldilà, sia che fosse orientata bene o male nella vita terrena. Ma finché voi uomini dimorate sulla Terra vi viene anche offerta l’opportunità di attivarvi nell’amore altruistico, ed ora comprenderete anche del perché esiste la miseria fra gli uomini, una miseria corporea e spirituale, perché potete sempre intervenire aiutando ed ogni opera d’amore sarà doppiamente benedetta, i vostri prossimi ve ne ringrazieranno e voi stessi ne riportate davvero ancora il più grande vantaggio, perché la vostra anima trae un guadagno da ogni opera d’amore. Ma chi passa oltre alla miseria del prossimo, chi non presta nessun aiuto anche se può aiutare, verrà doppiamente aggravato, perché una volta si pentirà amaramente di ogni peccato d’omissione, anche se possono passare ancora dei tempi, prima che giunga a questa conoscenza, che ha vissuto invano la sua vita terrena e che non può mai più recuperare ciò che ha mancato di fare su questa Terra. Dovete considerare con gratitudine ogni giorno come un Dono, perché finché vivete, fino ad allora potete anche esercitare l’amore e la vostra anima può conquistarsi dei beni spirituali. Finché vivete, potete ancora cambiare il vostro modo di vivere, e dovete sempre ricordare, che una volta dovete rendere conto se e come avete utilizzato il Dono di Grazia, come avete utilizzato la vostra forza vitale, se accendete in voi l’amore e svolgete sempre soltanto delle opere d’amore disinteressato oppure se soltanto l’amor proprio ha determinato la vostra esistenza terrena. Perché allora non giungerete alla Vita, ma la vostra anima dovrà sostare nello stato di morte per tempi infiniti, ma per vostra propria colpa.

Amen

Het verwerven van geestelijke kracht door werkzaam te zijn in liefde

Nog draagt u het aardse kleed en dat betekent dat u levenskracht bezit die u tot heil van uw ziel zult kunnen gebruiken, die u de mogelijkheid biedt werken van liefde te verrichten. Maar hebt u eens dit aardse kleed afgelegd, dan betekent dit ook krachteloosheid wanneer u niet al op aarde geestelijke kracht hebt verworven die in het geestelijke rijk alleen van waarde is. U kunt dan dus niet meer actief zijn volgens uw wil, omdat u daarvoor de kracht ontbreekt. En u bevindt zich daarom in een toestand van dood, ofschoon uw ziel niet kan vergaan.

De kracht die u voor het aardse leven is geschonken is een genade, die u mensen allemaal niet genoeg benut, of die u verkeerd gebruikt. Dat wil zeggen: u gebruikt ze alleen voor het welzijn van uw lichaam, dat echter vergankelijk is. Elke dag is voor u een geschenk van genade, waarvan u zich bewust zult moeten zijn. Want al de volgende dag kan een einde aan uw leven maken en dan zal blijken hoe u de genadegave hebt benut, hoeveel uw ziel heeft gewonnen en of u in het bezit bent van geestelijke kracht, wanneer u het rijk hierna binnengaat.

Het aardse leven weet de mens wel te waarderen en hij doet alles om het zich aangenaam te maken. En het zou gemakkelijk voor hem zijn geestelijke kracht te verwerven, als hij maar daden van onbaatzuchtige liefde zou verrichten. Hij zelf kan kiezen tussen leven en dood. Hij kan zich het eeuwige leven zelf verschaffen en hij weet ook dat hij de dood van het lichaam vreest en dus geeft hij zelf de voorkeur aan het “leven”. En leven wil zeggen: onophoudelijk werkzaam te kunnen zijn in licht en kracht. En zo moet de toestand van de dood hier tegengesteld aan zijn: in duisternis en krachteloosheid het niet in staat zijn om te scheppen en te werken. Maar er bestaat geen vergaan en dus zal de ziel zich van haar dode toestand bewust zijn en die zal haar ontzaglijke kwelling bereiden.

Maar de mens kan gedurende het aardse leven die toestand van erge kwelling van zichzelf of zijn ziel afwenden, wanneer hij alleen maar luistert naar wat hem door het Woord Gods wordt geleerd, wanneer hij Gods geboden van de liefde vervult. Hij is niet zonder kennis van de wil van God. Hij wordt er door Zijn dienaren op gewezen en hij wordt ook door innerlijke gevoelens ertoe aangezet om werkzaam te zijn in onbaatzuchtige liefde. Maar hij wordt er niet toe gedwongen. En dus staat het hem vrij hoe hij zijn levenskracht gebruikt, maar onherroepelijk heeft zijn wil ook gevolgen voor het rijk hierna, of hij nu goed of verkeerd was gericht in het aardse leven.

Maar zolang u mensen nog op aarde vertoeft, zal u ook gelegenheid worden geboden werkzaam te zijn in onbaatzuchtige liefde. En u zult nu ook begrijpen waarom er nood is onder de mensen, lichamelijke en geestelijke nood, want steeds kunt u helpend ingrijpen en elk werk van liefde zal dubbel gezegend zijn. Uw medemensen zullen u dankbaar zijn en u zelf verkrijgt er werkelijk nog groter voordeel van. Want uw ziel trekt profijt uit elk werk van liefde.

Maar wie aan de nood van de medemens voorbijgaat, wie geen hulp verleent, ofschoon hij helpen kan, zal dubbel belast blijven. Want elke fout uit nalatigheid zal hij eens bitter berouwen, al kunnen er ook tijden overheen gaan voordat hij tot dit inzicht komt, dat hij zijn aardse leven tevergeefs heeft geleefd en nooit meer in staat is goed te maken wat hij op deze aarde verzuimde.

Met dankbaarheid moet u elke dag als een geschenk beschouwen, want zolang u leeft, zolang kunt u ook liefde beoefenen en voor uw ziel geestelijke goederen verwerven. Zolang u leeft kunt u uw levenswandel nog veranderen en steeds moet u er aan denken, dat u eens verantwoording zult moeten afleggen of en hoe u de gave van genade benutte, hoe u uw levenskracht hebt gebruikt, of u de liefde in u hebt ontstoken en steeds alleen onbaatzuchtige werken van liefde verrichtte, of dat alleen de eigenliefde uw aardse bestaan heeft bepaald. Want dan zult u het leven niet binnengaan, integendeel, uw ziel zal nog eindeloze tijden in de toestand van dood moeten blijven, echter door eigen schuld.

Amen