Confronta annuncio con traduzione

Altre traduzioni:

Opere d’abbaglio dell’avversario – apparizioni

Un trucco del tutto particolare del Mio avversario è d’indurre gli uomini a respingere Me Stesso dai pensieri degli uomini e cioè nel modo che egli presenta loro “altri dei”, che egli risveglia in loro l’immagine che quelli “dei” devono servire agli uomini come ponte verso Me, che quindi sarebbe grazie al favore di quelli dei, quando Io Mi inchino pietosamente agli uomini, e che gli uomini ora dovrebbero fare di tutto per assicurarsi dapprima il favore di questi dei. Perché sono tutti “dei stranieri” che voi mettete accanto a Me, che voi pregate di “intercessione” presso Me. Voi dovete prendere la via diretta verso Me, perché questo è il vostro scopo e meta della vita terrena. Se voi sapete in che cosa consisteva il vostro primo peccato, allora saprete anche che questo nella cosciente separazione da Me, quindi voi dovete stabilire la cosciente unione con Me e da ciò riconoscere il vostro peccato di allora ed ammettere anche davanti a Me. Non potranno mai degli esseri – per quanto siano pieni di luce, espiare per voi questo peccato di allora, e mai Io posso accettare la loro preghiera come rappresentativa, perché il cambio di volontà deve essere la vostra propria opera, voi dovete venire da Me Stesso di propria volontà, perché soltanto allora il collegamento può di nuovo venire eseguito, che voi stessi avevate distrutto nella libera volontà. Ora è una astuta arma del Mio avversario, di respingere il più possibile questo ritorno da Me, il cosciente collegamento con Me, oppure persino totalmente impedire, mentre vi fa credere che potete raggiungere la vostra meta con una deviazione. Con quest’arma egli si avvicina a coloro che sono ancora tanto di buona volontà che non respingono ogni dottrina di fede, che egli è pertanto bene in grado di ingannare. Perché egli vuole confondere i pensieri degli uomini, vuole guadagnare tempo, egli vuole sbarrare la via verso Me. E per questo ha messo nel mondo la dottrina ingannevole della “intercessione di guide nell’aldilà” ed ha trovato per loro innumerevoli seguaci. Gli uomini possono bensì aiutare intercedendo a delle anime deboli nell’aldilà, perché questa intercessione è una dimostrazione dell’amore per quelle anime, che Mi basta già per dare forza a queste anime, perché Io stimo molto alto l’amore di un uomo. Ma è del tutto diverso con la “intercessione” da parte degli esseri di luce. Tutti questi esseri sono colmi di luce, ed è veramente anche nel loro potere a dare aiuto a tutti gli uomini. Ma contemporaneamente sono anche pieni di saggezza mediante la loro pienezza d’amore. Tutti loro sanno del peccato primordiale, loro conoscono il Mio Piano di Salvezza dall’Eternità, loro sanno dello scopo e meta della vita terrena. Loro sanno per quale via l’essere caduto può di nuovo ritornare da Me, per quale via può di nuovo entrare nel suo stato primordiale. E questa conoscenza non li induce mai di liberare arbitrariamente gli uomini dal loro stato peccaminoso. Il loro amore per tutto ciò che non è non libero è nuovamente troppo grande, che rifiuterebbero ad un essere il loro aiuto. Ma il loro amore per Me è molto più forte. E così non si spingerebbero mai in avanti nei pensieri degli uomini, ma lavorerebbero sempre soltanto per orientare i loro pensieri verso Me nella riconoscenza, che dapprima l’uomo deve stabilire il collegamento con Me, se deve avere aiuto per giungere alla beatitudine. Quindi non sarà mai volontà di quegli esseri di luce, che voi prendete la via verso loro e lasciate passare del tempo prezioso, che è destinato al ritorno da Me. Ed ancora meno questi esseri di luce sosterrebbero quegli insegnamenti errati, apparendo loro stessi agli uomini. Ma il Mio avversario usa quest’astuzia; per incentivare l’oscurità egli lascia apparire fulmineamente delle luci d’abbaglio. Ed egli conta con lo stato oscurato dello spirito degli uomini che non pensano alla Mia Parola: “Non devi avere altri dei accanto a Me, non devi farti alcuna immagine scolpita, adorare la stessa.... ” Il purissimo e santissimo essere che fu la genitrice del Mio Corpo terreno, non indurrà mai gli uomini di chiamarla, perché il suo amore per Me è sconfinato, e lei cerca di ricondurre di nuovo tutti gli esseri a Me, che una volta si sono distolti da Me, perché anche lei ama questi esseri e vorrebbe promuovere il loro ritorno da Me. E proprio questo essere ultrasanto ha in Lucifero il più acerrimo nemico che non teme di sfruttare anche la sua immagine nei suoi piani, che farà apparire questa immagine sempre quando quale opera satanica d’abbaglio, quando esiste il pericolo che il suo gioco viene riconosciuto, quando si dubita degli insegnamenti d’errore e quando vuole irrompere una piccola luce. Allora il Mio avversario si mette di nuovo in azione, ed allora impiega dei mezzi che di colpo rafforzano di nuovo il suo potere, perché viene di nuovo diffusa la più profonda oscurità sugli uomini, che si ingarbugliano nelle sue reti di cattura con il fatto che loro stessi provano troppo poco amore, per accendere in sé stessi una luce che potrebbe fornire loro vera illuminazione e li farebbe trovare la giusta via, la via direttamente verso Me. Se gli uomini vivessero di più nell’amore, tali confusioni spirituali ed errori non potrebbero apparire, perché sarebbero riconosciuti come tali. Ma sovente proprio gli uomini sono il meno interiorizzati, che si lasciano impressionare da avvenimenti esteriori. La vita dell’anima viene contemporaneamente determinata da rappresentazioni mondane, anche quando portano il mantello di copertura di azioni religiose, i sensi degli uomini vengono occupati, e l’anima viene annebbiata. E per questo il Mio avversario ha gioco facile, gli uomini si lasciano ingannare dal suo agire e potrebbero lo stesso scoprire e riconoscere, se amore riempisse i loro cuori, perché amore è anche Luce e perché l’Amore dello Spirito illumina l’uomo. E questa è dunque la motivazione perché delle masse si pongono dietro le magie del Mio avversario e le difendono tali come Verità “procedenti da Me”. Una minima conoscenza soltanto farebbe riconoscere gli uomini la cosa insensata di apparizioni, che non sono mai da confrontare con il Mio Piano divino d‘Amore e di Salvezza.. Perché mai la Mia madre del corpo terreno si presterebbe ad essere centro di avvenimenti con cui alle masse viene ostruito direttamente la via verso Me, mai cercherà di guidare l’attenzione ed i pensieri degli uomini su sé stessa, perché sarebbe uguale ad una retrocessione da Me Stesso, al Quale lei dona tutto il suo amore e dedizione. Gli uomini si sono fatti una opinione del tutto sbagliata come conseguenza dell’influenza tramite il Mio avversario. Loro stessi si sono creati degli dei accanto a Me, e loro ballano intorno a questi dei, ma non pensano all’unico Dio, dal Quale loro stessi si sono una volta allontanati e dal Quale devono anche di nuovo ritornare nella libera volontà. Loro orientano erroneamente questa loro volontà, perché il Mio avversario s’intende di mettere davanti ai loro occhi delle luci d’abbaglio, perché egli stesso si avvolge nella maschera e pretende così adorazione divina dagli uomini. E’ lui che mette in scena tutte quelle apparizioni, è lui che cerca di sfruttare per i suoi scopi delle autentiche visioni di uomini veramente pii, che lui induce la massa a credere, che si fosse rivelato un essere estremamente santo, puro, che mai si rivelerà in questo modo. Ma gli uomini lo vogliono credere e non può essere loro impedito. Però da Me vi deve essere sempre data Luce, voi che desiderate la pura Verità. Voi non dovete farvi sbalordire perché il Mio avversario farà succedere ancora altre cose ed egli avrà sempre per scopo di conquistare le masse. Già questo vi sia un segno di chi sta dietro ad agire ed apparizioni insolite, perché Io agirò sempre di nascosto ed anche i Miei messaggeri di Luce non si spingeranno mai in avanti. Ma al Mio Agire viene badato soltanto poco, ma l’agire dell’avversario muoverà sempre il mondo, cosa che dimostra già che è lui e che ne può anche essere riconosciuto.

Amen

Traduttore
Tradotto da: Ingrid Wunderlich

Begoochelingen door de tegenstander - Verschijningen

Het is een heel bijzondere truc van Mijn tegenstander, de mensen ertoe te brengen Mij Zelf te verdringen uit de gedachten van de mensen. En wel op die manier, dat hij hen „andere goden” voorhoudt, dat hij in hen het denkbeeld wekt, dat die goden voor de mensen als een brug naar Mij moeten dienen, dat het dus aan de gunst van die goden te danken is, wanneer Ik Me goedgunstig tot de mensen overbuig en dat de mensen nu alles zouden moeten doen om zich eerst van de gunst van deze goden te verzekeren. Want het zijn alle „vreemde goden”, die u naast Mij plaatst, die u om „voorspraak” bij Mij verzoekt. U moet rechtstreeks de weg tot Mij nemen, want dat is de zin en het doel van uw leven op aarde.

Wanneer u weet waaruit uw zonde van weleer bestond, dan zult u ook weten, dat deze zonde alleen door het tegenovergestelde weer goed gemaakt kan worden. En uw zonde van weleer bestond uit de bewuste scheiding van Mij, dus zult u de bewuste band met Mij tot stand moeten brengen en daardoor uw vroegere zonde inzien en ook voor Mij bekennen. Nooit kunnen er wezens - al zijn ze nog zo vol van licht - deze vroegere zonde voor u aflossen. En nooit kan Ik de verzoeken van hen als vervangend aannemen, want de verandering van wil moet uw eigen werk zijn. U zult uit eigen wil naar Mij Zelf moeten komen, omdat alleen dan de band hersteld kan worden, die u zelf in vrije wil verbroken hebt. Nu is het een sluw wapen van Mijn tegenstander, om deze terugkeer naar Mij - de bewuste band met Mij - zover mogelijk vooruit te schuiven of zelfs totaal te verhinderen, doordat hij u doet geloven, dat u op omwegen uw doel zult kunnen bereiken. Met dit wapen benadert hij diegenen, die nog in zoverre van goede wil zijn, dat ze niet elke geloofsleer afwijzen, die hij dus goed in staat is te misleiden. Want hij wil de gedachten van de mensen op dwaalwegen leiden. Hij wil tijd winnen, hij wil de weg naar Mij versperren. En daarom heeft hij de dwaalleer van „voorspraak uit het hiernamaals” in omloop gebracht en er ontelbare aanhangers voor gevonden.

Wel kunnen de mensen door voorspraak de zwakke zielen in het hiernamaals helpen, omdat deze voorspraak een bewijs is van de liefde voor die zielen, wat voor Mij al voldoende is om deze zielen kracht te doen toekomen, omdat Ik de liefde van een mens heel hoog waardeer. Maar dit is totaal anders gesteld met de „voorspraak” van de kant van de lichtwezens. Al deze wezens zijn vol van liefde en het ligt waarlijk ook in hun macht alle mensen hulp te verlenen. Maar evenzo zijn ze door hun volheid van liefde ook geheel wijs. Zij allen zijn op de hoogte van de oerzonde. Ze kennen Mijn plan van eeuwigheid. Ze kennen de zin en het doel van het leven op aarde. Ze weten waardoor het gevallen wezen weer naar Mij terug kan keren, waardoor het zijn oertoestand weer kan binnengaan. En dit weten zal hen nimmer aanleiding geven om eigenmachtig de mensen uit hun zondige toestand te bevrijden.

Hun liefde tot al het onverloste is wederom groter dan dat ze een wezen hun hulp zouden onthouden. Maar hun liefde voor Mij is nog veel sterker. En zo zullen ze zich nooit in de gedachten van de mensen op de voorgrond dringen, maar ze zullen steeds alleen daarop aansturen, de gedachten van de mensen op Mij te richten vanuit het inzicht, dat de mens eerst de band met Mij tot stand moet brengen, wanneer hij moet worden geholpen de gelukzaligheid te bereiken. Dus zal het nooit de wil van de lichtwezens zijn, dat u de weg naar hen zult nemen en kostbare tijd voorbij laat gaan, die voor uw terugkeer naar Mij is bestemd. En nog veel minder zullen deze lichtwezens die dwaalleren steunen, doordat ze zichzelf aan de mensen openbaren. Maar deze list gebruikt Mijn tegenstander. Om de duisternis dieper te maken laat hij verblindende lichten opflitsen. En hij rekent op de verduisterde geestestoestand van de mensen, die niet aan Mijn Woorden denken: „U zult geen vreemde goden hebben naast Mij, u zult u geen gesneden beeld maken om dat te aanbidden”.

Nooit zal het meest reine en heilige Wezen, dat de Moeder was van Mijn aardse lichaam, de mensen aanleiding geven tot Haar te roepen. Want haar liefde voor Mij is grenzenloos en Ze probeert alle wezens, die zich eertijds van Mij afwendden, weer naar Mij te brengen, omdat ook Zij deze wezens liefheeft en hun terugkeer naar Mij graag wil bevorderen. En juist dit uitermate heilige Wezen heeft in Lucifer de heftigste tegenstander, die er niet voor terugdeinst ook haar beeld bij zijn plannen te gebruiken, die dit beeld steeds dan zal laten opduiken als satanische begoocheling, wanneer het gevaar bestaat dat zijn spel wordt doorzien; wanneer er aan de dwaalleren wordt getwijfeld en een klein licht wil doorbreken. Dan komt Mijn tegenstander weer in actie en dan gebruikt hij middelen, die op slag zijn macht weer versterken, omdat diepste duisternis weer over de mensen wordt gespreid, die in zijn vangnetten verstrikt raken, doordat ze zelf te weinig liefde beoefenen om een licht in zichzelf te ontsteken, dat hen waarlijk opheldering zou brengen en hen de juiste weg zou laten vinden: de weg rechtstreeks naar mij.

Zouden de mensen maar meer in liefde leven, dan konden zulke geestelijke verwarringen en dwalingen niet ontstaan, want ze werden als zodanig herkend. Maar de mensen, die zich door uiterlijke gebeurtenissen laten imponeren, zijn juist vaak het minst innerlijk. Het zieleleven wordt als het ware bepaald door wereldse manifestaties, ook wanneer ze de dekmantel van religieuze handelingen dragen. De geest van de mens wordt in beslag genomen en de ziel wordt in nevelen gehuld. En daarom heeft Mijn tegenstander gemakkelijk spel. De mensen laten zich door zijn werkzaam zijn beetnemen en zouden hem toch kunnen doorzien en herkennen, wanneer liefde hun harten vulde, omdat liefde ook licht is en omdat liefde de geest van de mens verlicht. En dat is dus de motivering, waarom massa’s mensen achter begoochelingen van Mijn tegenstander gaan staan en deze als waarheid en als van Mij uitgaand verdedigen. Slechts een beetje weten zou de mensen het zinloze laten inzien van verschijningen, die met Mijn goddelijke liefde en heilsplan nooit te verenigen zijn. Want nooit zal de Moeder van Mijn aardse lichaam Zich ervoor willen lenen, middelpunt van gebeurtenissen te zijn, waardoor de rechtstreekse weg naar Mij voor de massa wordt versperd. Nooit zal Ze proberen de aandacht en de gedachten der mensen op zichzelf te richten, omdat dit hetzelfde zou zijn als een achterstelling van Mij Zelf, Die Ze haar hele liefde en overgave schenkt.

De mensen hebben zich een geheel verkeerde opvatting eigen gemaakt, als gevolg van de beïnvloeding door Mijn tegenstander. Ze hebben voor zichzelf goden geschapen naast Mij en ze dansen er omheen, maar denken niet aan die ene God, van Wie ze zelf eens zijn weggegaan en tot Wie ze ook weer moeten terugkeren in vrije wil. Ze richten hun wil verkeerd, omdat Mijn tegenstander de kunst verstaat, hen schijnlichten voor ogen te stellen, omdat hij zelf zich hult in het masker en dus goddelijke verering van de mensen verlangt. Hij is het, die al die verschijningen in scène zet. Hij is het, die tracht ook het echte schouwen van een waarachtig vroom mens voor zijn doeleinden te gebruiken, dat hij de massa ertoe brengt te geloven, dat er zich een uitermate heilig, rein wezen heeft geopenbaard, dat zich nooit op deze manier openbaren zal. Maar de mensen wíllen het geloven en daaraan kunnen ze niet worden gehinderd. Alleen zal van Mij uit steeds licht worden gegeven aan u, die zuivere waarheid begeert.

U zult u niet moeten laten overbluffen, want Mijn tegenstander zal nog andere dingen laten gebeuren en hij zal steeds ten doel hebben massa’s te winnen. Dat al is u een teken, wie er achter ongewoon werkzaam zijn en verschijningen steekt, want Ik zal steeds in het verborgene werkzaam zijn en ook Mijn lichtboden zullen zich nooit op de voorgrond dringen. Maar op Mijn werkzaam zijn wordt maar weinig acht geslagen. Het werkzaam zijn van Mijn tegenstander echter houdt steeds de hele wereld bezig, wat alleen al op hem wijst en waaraan hij ook kan worden herkend.

Amen

Traduttore
Tradotto da: Gerard F. Kotte