• Indietro

La Nascita di Gesù – La Luce – (Natale)

Voi tutti dovete ritornare a Casa, al Padre, e voi tutti dovete eternamente essere beati. E per raggiungere questa meta faccio di tutto, perché vi amo sin dal principio e vi amerò nell’Eternità. Non permetterò mai più che il Mio avversario prenda eternamente possesso di voi, perché siete figli del Mio Amore e l’amore non rinuncia mai a ciò che Gli appartiene. E così comprenderete anche perché Io Stesso Sono disceso sulla Terra, in mezzo al mondo del Mio avversario per le Mie creature che si erano allontanate da Me. Il Mio avversario voleva strapparMi la Mia Parte, voleva tenerla eternamente separata da Me ed aveva le Mie creature nel suo potere. Quindi dovevo liberarle da questo potere, se volevo riportarle a Me. Perciò discesi sulla Terra, perché il Mio Amore Mi attirava verso lo spirituale divenuto infelice e volevo di nuovo prepararle della felicità innominabile. Ed il Mio Amore ha trovato una via del ritorno dello spirituale caduto nella Casa Paterna. Io Stesso ho preso sulle Mie Spalle tutta la colpa nei confronti del Mio avversario e gli ho pagato il riscatto per tutte le anime nell’abisso. Ho sacrificato Me Stesso, ho dato la Mia Vita sulla Croce. E così Mi manifestavo in un Uomo perché doveva essere portata l’Opera di Sacrificio in mezzo agli uomini e perché per gli uomini poteva avere importanza solamente ciò che si svolgeva dinanzi a loro, perché gli uomini stessi avrebbero dovuto pagare la colpa e perché una tale espiazione prestata dagli uomini, avrebbe significato infinitamente tante sofferenze e dolore nella vita terrena, che il Mio Amore voleva evitare agli uomini. Io venni sulla Terra. Rivestii una forma umana; nel bambinello Gesù il Mio Spirito d’Amore ha preso dimora allo scopo di un’Opera di Misericordia di un unico genere. Perché ciò che l’Uomo Gesù ha preso su di Sé e voleva portare all’esecuzione, era così portentoso che era possibile soltanto attraverso la Mia Forza d’Amore, che l’Uomo Gesù Si era conquistato in ultramisura, per poter soffrire e morire per i Suoi prossimi. Egli ha compiuto l’Opera di Redenzione con Me, oppure Io Stesso l’ho compiuta nell’Uomo Gesù; quindi Sono divenuto Uomo, Gesù diveniva Dio, perché Egli celava in Sé l’Amore in tutta la Pienezza. Non esisteva maggior Mistero che la Divenuta Uomo di Dio in Gesù, e ciononostante anche questo Mistero è comprensibile per l’uomo che ha afferrato il concetto “Amore”, che cerca nel Mio infinito Amore per le Mie creature la motivazione, che l’eterno Amore Si è incorporato in un Uomo, il Quale ha raggiunto nella libera Volontà la propria Divinizzazione mediante l’Amore. Io potevo manifestarMi soltanto in un tale Uomo, e con ciò ho dimostrato agli uomini mediante la Mia insolita Nascita ed i fenomeni che l’accompagnavano, che Io Stesso avevo scelto la giusta forma esteriore, che soltanto una forma senza peccato poteva essere la Mia dimora, la Quale però ora doveva formare Sé Stessa liberamente in modo da diventare e rimanere il vaso per la divina Forza d’Amore, anche quando delle forze avverse agivano su di lei e cercavano di respingerMi dalla stessa. L’Uomo Gesù doveva aspirare e raggiungere la Divinizzazione ed estinguere come Uomo la colpa dei peccati, ma l’Amore Lo determinava alla Sua Opera di Redenzione, la Quale non avrebbe mai potuto compiere senza l’Amore. La più profonda oscurità era stesa dapprima sulla Terra, perché tutti gli uomini erano esposti al principe delle tenebre, il quale non permetteva che a loro giungesse nessuna Luce. Allora la Luce è discesa giù, ed ha portata la Luce nelle tenebre, affinché non dovesse mai più spegnersi. E nella Luce camminerà chi pensa al divino Redentore, chi si lascia salvare dal Mio Amore, chi si pone sotto la Mia Croce e chi percorre la via che Gesù ha percorsa, la via dell’amore e della sofferenza.

Amen

De geboorte van Jezus - Licht - (Kerstmis)

U allen zult huiswaarts moeten keren naar de Vader. En u allen zult voor eeuwig gelukzalig moeten zijn. En om dit doel te bereiken doe Ik alles, omdat Ik u liefheb vanaf het allereerste begin en lief zal blijven hebben tot in eeuwigheid. Nooit zal Ik toelaten dat Mijn tegenstander u voor eeuwig in bezit neemt, omdat u kinderen van Mijn Liefde bent en de Liefde nooit voor eeuwig afstand doet van dat wat haar aandeel is. En zo zal het voor u ook begrijpelijk zijn waarom Ik Zelf naar de aarde afdaalde, temidden van de wereld van Mijn tegenstander, naar Mijn schepselen die zich van Mij hadden afgescheiden.

Mijn tegenstander wilde Mij Mijn aandeel betwisten. Hij wilde het voor eeuwig van Mij gescheiden houden en hij had Mijn schepselen in zijn macht. Dus moest Ik ze uit deze macht verlossen, wilde Ik ze weer terughalen naar Mij. Daarom daalde Ik af naar de aarde, want Mijn Liefde trok Mij naar het ongelukkig gewordene toe en wilde het weer onuitsprekelijk geluk bereiden. En Mijn Liefde vond een weg, waarover het gevallene terug kon keren in het vaderhuis.

Ik Zelf nam tegenover Mijn tegenstander alle schuld op Me en betaalde aan hem de losprijs voor alle zielen in de diepte. Ik offerde Mij Zelf. Ik gaf Mijn leven aan het kruis. En dus maakte Ik Me kenbaar in een Mens, omdat de offerdaad temidden van de mensen moest worden gebracht en omdat voor de mensen alleen dat betekenis kon hebben, wat zichtbaar gebeurde. Omdat de mensen zelf de schuld zouden moeten hebben betaald en omdat een dergelijke genoegdoening - door mensen verricht - eindeloos veel lijden en smart in het aardse leven zou hebben betekend, welke Mijn Liefde de mensen wilde besparen.

Ik kwam naar de aarde. De Liefde betrok een menselijke vorm, in het Kindje Jezus nam Mijn Liefdegeest intrek met als doel een werk van erbarmen van unieke aard. Want wat de Mens Jezus op Zich nam en ten uitvoer wilde brengen, was zo geweldig, dat het alleen maar mogelijk was door Mijn Liefdekracht, die de Mens Jezus in overvloed verwierf, om voor Zijn medemensen te kunnen lijden en sterven. Hij volbracht het verlossingswerk met Mij. Of anders gezegd: Ik Zelf volbracht het in de Mens Jezus, dus werd Ik Mens. Jezus werd God, omdat Hij de Liefde in alle volheid in Zich droeg.

Er is geen groter mysterie dan de menswording van God in Jezus. En toch is ook dit mysterie begrijpelijk voor de mens, die het begrip “Liefde” heeft begrepen, die in Mijn oneindige Liefde voor Mijn schepselen de reden zoekt, dat de eeuwige Liefde Zich belichaamde in een Mens, die in vrije wil de eigen vergoddelijking heeft bereikt door de Liefde.

Ik kon Me alleen in zo’n mens zichtbaar maken. En Ik bewees de mensen door een ongewone geboorte en de begeleidende verschijnselen, dat Ik Zelf de juiste uiterlijke vorm had gekozen; dat alleen een uiterlijke vorm zonder zonde Mijn verblijfplaats kon zijn, die zich echter nu zelf vrijwillig zo moest vormen, dat hij een vat van goddelijke Liefdekracht werd en bleef, ook als vijandelijke krachten op hem in werkten en Mij uit hem trachtten te verdrijven. De Mens Jezus moest de vergoddelijking nastreven en bereiken en als Mens de zondeschuld teniet doen. Maar de Liefde bestemde Hem tot Zijn verlossingswerk, dat Hij nooit zonder Liefde zou hebben kunnen volbrengen.

Tevoren lag er een diepe duisternis over de aarde. Want alle mensen waren nog aan de vorst der duisternis overgeleverd, die geen licht naar hen liet komen. Toen daalde het Licht van boven neer en bracht het licht in de duisternis, opdat het nooit weer zou doven. En in het licht zal gaan wie aan de goddelijke Verlosser denkt, wie zich door Mijn Liefde zal laten verlossen, wie onder Zijn kruis gaat staan en wie de weg bewandelt die Jezus is gegaan: de weg van liefde en leed.

Amen