• Indietro

Lo scopo della Creazione: L’adeguamento a Dio

L’ultimo scopo della Creazione è l’avvicinamento a Dio eseguito in lei. Dio cerca di guidare di nuovo a Sé tutto ciò che è proceduto da Lui come Forza, ma che sta continuamente sotto alla Sua Volontà. La volontà dell’essenziale nella Creazione è ancora rivolta contro di Lui e soltanto quando piega la sua volontà sotto alla Volontà divina, si è svolto l’adeguamento a Dio e si è compiuto lo scopo della Creazione. L’adeguamento a Dio però ha per conseguenza la Vita eterna che è uno stato nella sempre continua Pienezza di Luce e Forza, uno stato di felicità e d’eterna Magnificenza, che il grande Amore di Dio gli ha primordialmente assegnato, che però premette anche un certo grado di perfezione che l’essenziale deve aver raggiunto tramite la propria volontà. Le Opere di Creazione di Dio danno abbondantemente occasione all’essenziale di svilupparsi nella perfezione. E l’Amore di Dio non lo lascia mai senza Sostegno, ma la propria volontà dell’essenziale deve assolutamente diventare attiva, l’essenziale stesso si deve decidere e di conseguenza percorrere un tempo di prova, in cui gli viene data ogni libertà e quindi può anche decidersi nella libertà della volontà quale meta finale gli sembra desiderabile; perché malgrado il Suo ultragrande Amore Dio non costringe nessun essere di appartenere a Lui, ma gli lascia la pienissima libertà della volontà, dato che Egli cerca di rivelarSi a loro, affinché la loro volontà si decida per Lui, per assicurare loro una Vita nella Magnificenza. Poiché il Suo Amore non vuole lasciar andare perduto nulla di ciò che ha avuto la sua origine in Lui. La Sua Sapienza riconosce il mezzo giusto e che unicamente adempie lo scopo, perché la Sua Volontà e la Sua Forza ha fatto diventare qualcosa di visibile. Egli ha creato il Cielo e la Terra per la definitiva Redenzione dello spirituale che attraverso la sua ribellione di una volta contro Dio Stesso erano diventati degli esseri non liberi, affinché ora possano di nuovo riconquistare la loro libertà.

Amen

Het doel van de schepping is de aanpassing aan God

Het laatste doel van de schepping is de daaruit voortvloeiende toenadering tot God.

God probeert alles weer naar zich toe te leiden wat eens als kracht van Hem uitging, doch voortdurend onder Zijn wil staat. De wil van het wezenlijke in de schepping is nog tegen Hem gericht en pas wanneer het zijn wil voor de goddelijke wil buigt, heeft de aanpassing aan God plaatsgevonden en is het doel van de schepping vervuld. De aanpassing aan God heeft weer het eeuwige leven tot gevolg, dat een staat is van eeuwigdurende volheid van licht en kracht. Een staat van geluk en eeuwige heerlijkheid die Gods grote liefde het oorspronkelijk had toebedacht, maar die ook een zekere graad van volmaaktheid vooropstelt, die het wezenlijke door eigen wil moet hebben bereikt. Gods scheppingswerken geven het wezenlijke rijkelijk de gelegenheid tot volmaaktheid te komen. En Gods liefde laat het nooit zonder ondersteuning, maar ook de eigen wil van het wezenlijke moet onvoorwaardelijk actief worden. Het wezenlijke moet zelf beslissen en bijgevolg een proeftijd doormaken, waarin hem elke vrijheid is gegeven en het dus ook in wilsvrijheid kan beslissen welk einddoel het begerenswaardig toeschijnt. Want ondanks Zijn overgrote liefde dwingt God geen enkel wezen om Hem toe te behoren. Integendeel, Hij laat het de volledige wilsvrijheid, maar tracht toch Zich aan hen te openbaren, opdat hun wil voor Hem kiest, om hun een leven in heerlijkheid te verzekeren. Want Zijn liefde wil niets verloren laten gaan wat in Hem zijn oorsprong had. En Zijn wijsheid ziet het juiste en enige middel in dat aan het doel beantwoordt, dat Zijn wil en Zijn kracht tot iets zichtbaars liet worden.

Hij schiep de hemel en de aarde voor de definitieve verlossing van het geestelijke dat door zijn vroegere opstand tegen God zelf tot onvrije wezens was geworden, opdat het nu zijn vrijheid weer terug kan krijgen.

Amen