• Indietro

Lo sviluppo verso l’Alto ed il fallimento - La fine di un’epoca di Redenzione

Dio ha dato all’essenziale un tempo oltremodo lungo ed ogni possibilità di poter maturare. Ma le possibilità non vengono più sfruttate e così la vita terrena è senza scopo perché è senza successo. Le correnti spirituali rimangono inosservate e l’inevitabile conseguenza di ciò è che aumenta la materia che veramente dev’essere diminuita, che la fame per la materia tiene gli uomini nel suo fascino, che tendono di nuovo di ritornare a ciò che hanno superato e da cui si devono definitivamente liberare. Dio non ostacola l’uomo e gli dà ciò che desidera. La minima volontà per la Forza spirituale è sufficiente per poterla ricevere illimitatamente. Pure così basta anche la volontà per lo spirituale immaturo, il desiderio per l’unificazione con la materia, che questa volontà viene esaudita. Dio elargisce secondo il merito e la volontà, appena l’uomo si distoglie dallo spirituale verso ciò che è ancora legato alla Terra, non aspira nemmeno più allo sviluppo verso l’Alto dell’anima e non ha più bisogno della Terra come stazione di formazione dello spirito. Malgrado ciò la Terra deve rimanere esistente come tale, perché questo è il Piano di Dio sin dall’Eternità, Colui che ha destinata la Terra per questo per tempi eterni. E quindi la Terra sorgerà nuova, ospiterà in sé lo spirituale che non ha riconosciuto il suo scopo terreno, che non aveva il desiderio di svilupparsi verso l’Alto, che era privo d’amore e voleva solo dominare ma non servire. Lo spirituale deve di nuovo tollerare intorno a sé la costrizione per tempi infiniti, prima che possa di nuovo abbandonare la forma solida e tendere di nuovo verso l’Alto sotto condizioni più leggere. Si svolgerà un Atto di trasformazione che nessun senso d’uomo si può immaginare, la Terra si spezzerà ed inghiottirà tutto ciò che vive su di lei, eccetto la piccola schiera dei credenti che Dio Stesso assiste e e protegge dal naufragio. Ora un periodo terreno ha trovato la sua fine e ne inizia uno nuovo, viene conclusa un’epoca di Redenzione ed ha luogo il definitivo Giudizio che porterà ad ogni uomo ciò a cui tendeva, la Vita eterna oppure una morte tormentosa nella rinnovata relegazione, cioè nello stato di totale assenza di vita che l’essenziale sente e deve sentire come tormento, perché non ha usato lo stato della libertà di volontà per diventare definitivamente libero dalla forma.

Amen

Opwaartse ontwikkeling en mislukking – Beëindigen van een verlossingsperiode

God heeft het wezenlijke een buitengewoon lange tijd en hem iedere mogelijkheid gegeven om rijp te kunnen worden. Maar de mogelijkheden worden niet meer benut en zodoende is het aardse leven doelloos, omdat het zonder resultaat blijft. Geestelijke stromingen blijven onopgemerkt en het onvermijdelijke gevolg daarvan is, dat de materie, die eigenlijk af moet nemen, toeneemt. Dat de honger naar materie de mensen in de ban houdt. Dat ze weer streven naar dat, wat ze overwonnen hebben en waarvan ze zich uiteindelijk moeten bevrijden.

God hindert de mens niet en geeft hem, waar hij naar verlangt. De geringste wil naar geestelijke kracht is voldoende om deze onbeperkt te mogen ontvangen. Maar net zo is de wil naar het onrijpe geestelijke, het verlangen naar vereniging met de materie voldoende om ook deze wil vervuld te laten worden. God deelt naar verdienste uit. Zodra de mens zich dus van het geestelijke afkeert naar wat nog aan de aarde gebonden is, streeft hij geen opwaartse ontwikkeling van de ziel meer na en heeft hij de aarde ook niet meer nodig als ontwikkelingsstation van de geest.

Nochtans moet de aarde als zodanig blijven bestaan, omdat dit van eeuwigheid af het plan van God is. Die de aarde daar voor de eeuwigheid voor bestemd heeft. En derhalve zal de aarde opnieuw ontstaan. Ze zal weer het geestelijke in zich bevatten, dat zijn aardse doel niet besefte. Dat niet het verlangen had om zich opwaarts te ontwikkelen. Dat van alle liefde gespeend was en alleen maar wilde heersen, maar niet wilde dienen. Opnieuw moet het geestelijke voor eindeloze tijden de dwang rondom zich dulden, voordat het de vaste vorm weer kan verlaten en het onder makkelijkere voorwaarden weer opwaarts kan streven.

Er zal een transformatie plaatsvinden, die geen menselijk begrip zich voor kan stellen. De aarde zal openbarsten en alles verzwelgen wat op haar leeft, met uitzondering van de kleine schare van gelovigen, die God Zelf verzorgt en beschermt tegen de ondergang. Er is nu een einde gekomen aan een aardse periode en een nieuwe begint. Een verlossingsperiode wordt afgesloten en het uiteindelijke gericht vindt plaats, dat elk mens brengen zal wat hij nagestreefd heeft: eeuwig leven of een martelende dood in een hernieuwde verbanning. Dat wil zeggen een staat van volledige levenloosheid, die het wezenlijke als een kwelling ervaart en moet ervaren, omdat het de toestand van de vrije wil niet gebruikt heeft om uiteindelijk vrij te komen uit de vorm.

Amen