• Indietro

Sofferenza ed afflizione, dimostrazioni dell’Amore di Dio

Chi il Signore ama, lo conduce attraverso molta afflizione e sofferenza per purificarlo finché dimora ancora sulla Terra. Pensate a questo quando vi carica delle sofferenze che vi sembrano insopportabili. Egli nella Sua Sapienza ha davvero scelto il meglio per voi anche se sulla Terra non lo potete comprendere, ma la vostra anima Lo ringrazia intimamente quando ha terminata la vita terrena. Perché allora riconosce anche quanto sia progredita attraverso la via di sofferenza che le era destinata sulla Terra. E’ soltanto un breve tempo che camminate sulla Terra, ma infinita è la Vita nell’Eternità. E la Vita nella Beatitudine vale davvero le sofferenze che l’uomo ha dovuto vivere fino in fondo sulla Terra. Chi invece sulla Terra rimane risparmiato dall’afflizione di ogni genere, ha da ripercorrere una via molto più difficile nell’aldilà, perché l’anima si deve liberare totalmente dalle scorie solo ora nell’aldilà e questo richiede molto più tempo ed una ultragrande fatica. La vita terrena è ricca in Grazie ed ogni sofferenza, ogni preoccupazione è in un certo senso una Grazia, perché aiuta l’anima a salire in Alto. E’ un mezzo di cui Si serve Dio che ha molto più successo di quanto lo sono gli Insegnamenti divini, se non vengono considerati. La sofferenza dev’essere considerata e procura la vera trasformazione del pensare. Una vita spensierata fa diventare gli uomini sempre più superficiali perché le gioie della vita coprono ogni sapere e desiderio spirituali e l’uomo si estranea sempre di più a Dio. Perché è certamente vero che la sofferenza porta più vicino a Dio, premesso che l’uomo non sia così lontano da Dio che nemmeno nella sofferenza pensa a Dio oppure Lo rifiuta totalmente. Attualmente tutto il mondo è nello stato lontano da Dio e perciò non riconosce nemmeno la sofferenza come Mandato divino oppure come Sua Concessione. E questo induce Dio ad intervenire ora ancora più sensibilmente e di scuotere gli uomini dalla loro calma animica. Egli deve mandare loro ancora più sofferenza, deve dare una spinta là dove gli uomini sono in grande pericolo di non pensare più alla loro vera destinazione, ma cercano la loro salvezza unicamente là dov’è attivo l’avversario di Dio, nelle gioie del mondo. E Dio ve le vuole tenere lontano e perciò dovete prendere su di voi la sofferenza e sopportare nella pazienza tutto ciò che Dio lascia venire su di voi per la vostra Benedizione.

Amen

Leed en ellende zijn een bewijs van de liefde van God

De Heer leidt degene die Hij liefheeft door veel ellende en leed om hem te louteren, zolang hij nog op aarde verblijft. En denk hieraan, als Hij u leed oplegt, dat u ondraaglijk lijkt. Hij heeft in Zijn wijsheid werkelijk het beste voor u gekozen, ook als u het op aarde niet kunt begrijpen, maar uw ziel bedankt Hem vurig, als ze het aardse leven beëindigd heeft. Want dan herkent ze ook, hoeveel verder ze gekomen is door de lijdensweg, die voor haar op aarde bepaald werd. Het is maar een korte tijd, dat u over de aarde gaat, maar het leven in de eeuwigheid is eindeloos. En het leven in gelukzaligheid is waarlijk het lijden waard, dat de mens op aarde door moest maken.

Wie daarentegen op aarde verschoond blijft van allerlei soorten ellende, die moet een veel moeilijker weg afleggen in het hiernamaals, want de ziel moet zich in het hiernamaals eerst van afvalstoffen ontdoen en dit vergt een veel langere tijd en een enorme moeite. Het aardse leven is rijk aan genaden en elk leed, elk verdriet is in zekere zin een genade, die de ziel helpt opwaarts te gaan. Het is een middel, waarvan God Zich bedient, dat veel succesvoller is dan de goddelijke leringen zijn, als daar geen aandacht aan geschonken wordt. Er moet acht geslagen worden op het leed en dit brengt de eigenlijke verandering van het denken tot stand.

Maar een zorgeloos aards leven laat de mensen steeds oppervlakkiger worden, omdat de vreugden van het leven alle geestelijke kennis en geestelijke verlangens overstemmen en de mens zich steeds meer van God vervreemdt. Want het is beslist waar dat het lijden dichter bij God brengt, vooropgesteld dat de mens niet zo ver van God af staat, dat hij ook tijdens het lijden niet aan God denkt of Hem geheel afwijst.

Op dit moment staat de hele wereld ver van God af en daarom erkent ze ook dat lijden niet als een goddelijke zending of toestemming. En dat brengt God ertoe om nu nog merkbaarder in te grijpen en de mensen uit de rust van hun ziel wakker te schudden. Hij moet hun nog meer leed sturen. Hij moet daar een handje helpen, waar de mensen in het grote gevaar verkeren, dat ze niet meer aan hun eigenlijke doel denken, maar hun heil enkel en alleen daar zoeken, waar de tegenstander van God werkzaam is: in de vreugden van de wereld. En dat wil God ver van u weghouden en daarom moet u het leed op u nemen en geduldig alles verdragen, wat God u tot uw zegen laat overkomen.

Amen