• Indietro

L’auto superamento - La nobilitazione dell’essere

Senza auto superamento l’uomo non può giungere in Alto, perché solo l’uomo che vince sé stesso, che combatte costantemente contro l’ignobile nel suo essere, si formerà in modo che si possa avvicinare all’eterna Divinità e prendere parte del Suo Amore e Grazia. Lui stesso deve eseguire il cambiamento del suo essere, deve lavorare su di sé e quindi aver cura della nuova formazione della sua anima, solo allora lo spirito da Dio potrà unirsi con l’anima. Ma quando è subentrato questo momento, quando ha avuto luogo l’unificazione dell’anima e lo spirito, allora è anche chiaramente riconoscibile l’agire dello spirito. Allora lo spirito nell’uomo lo spinge ad una vivace attività per Dio. Il tendere dell’uomo è rivolto ora esclusivamente al Regno spirituale, mentre la vita terrena ha perduto per lui ogni fascino. Anche se esegue ancora l’attività terrena, la sua spinta di operare è rivolta all’ampliamento del Regno di Dio sulla Terra e l’attività per questo soltanto gli dà la soddisfazione interiore. Ora il lavoro spirituale è diventato il contenuto della sua vita, ed ora riconosce anche la necessità di questo per i prossimi. Quello che ha riconosciuto come preziosità, lo cerca ora pure di trasmetterlo ai prossimi, e quest’intenzione richiede perseveranza e forza di resistenza e quindi può essere eseguita solo da un uomo che intende seriamente servire Dio, che riconosce la miseria dei prossimi, che sà della loro grande distanza da Dio e vorrebbe sospendere questa condizione. E questa disponibilità di servire viene accettato da Dio, testimonia dell’amore per Dio e per il prossimo. Ma potrà avere successo solamente quando opera lo spirito da Dio nell’uomo, perché solo allora costui è capace di poter aiutare il prossimo con spiegazioni, altrimenti non può dare nulla di ciò che serve all’altro. Perché per costui sarà accettabile solo la Verità e quindi colui che vuole dare, deve stare nel sapere. Ma questo sapere glielo trasmette lo spirito da Dio in modo, che ora lo possa guidare oltre a coloro che lo vogliono accogliere. Solo allora questi ultimi cominciano a formarsi secondo la Volontà di Dio, a cambiare il loro essere e rendersi ricettivi per lo spirito da Dio. Perché ad ogni sviluppo verso l’Alto deve precedere la trasformazione dell’essere più interiore, senza questa non è possibile una maturazione dell’anima.

Amen

Zelfoverwinning – Veredeling van het wezen

Zonder zelfoverwinning kan de mens niet tot de hoogte geraken, want enkel de mens die zichzelf overwint, die voortdurend vecht tegen het onedele in zijn wezen, zal zich zo vormen, dat hij de eeuwige Godheid kan naderen en deelachtig kan worden aan Haar liefde en genade. De verandering van zijn wezen moet hij zelf ten uitvoer brengen. Hij moet aan zichzelf werken en dus voor de hervorming van zijn ziel zorgdragen. Pas dan zal de geest uit God zich met de ziel kunnen verbinden.

Maar als dit moment, dat de vereniging van ziel en geest plaatsgevonden heeft, zich voorgedaan heeft, dan is ook duidelijk het werkzaam zijn van de geest te herkennen. Dan zet de geest in de mens deze tot actieve werkzaamheid voor God aan. Het streven van de mens betreft nu onafgebroken het geestelijke rijk, terwijl het aardse leven voor hem aan aantrekkingskracht verloren heeft.

Ofschoon hij de aardse werkzaamheid nog uitvoert, is toch zijn scheppingsdrift op de uitbreiding van het rijk van God op aarde gericht en de werkzaamheid hiervoor geeft hem innerlijke voldoening. Het geestelijke werk is nu de inhoud van zijn leven geworden en hij herkent nu ook de noodzaak voor de medemensen. Wat hij als waardevol herkend heeft, probeert hij nu eveneens op de medemensen over te dragen en dit voornemen vereist doorzettingsvermogen en weerstandsvermogen en kan dus alleen maar uitgevoerd worden door een mens, die het ernst is om God te dienen. Die de nood van de medemensen herkent. Die de grote verwijdering van de mensen kent en deze toestand op zou willen heffen.

En zijn bereidwilligheid om te dienen wordt aanvaard door God. Deze getuigt van de liefde voor God en de medemensen. Maar dit zal pas dan succes kunnen hebben, wanneer de geest uit God werkzaam is in de mens. Want pas dan is deze in staat om de medemens ophelderend te kunnen helpen, omdat hij anders niets geven kan, wat nuttig is voor die medemens. Want dan zal alleen maar de waarheid nuttig voor hem zijn en daarom moet degene die geven wil, kennis hebben.

Maar deze kennis wordt hem door de geest uit God gegeven, zodat hij het nu door kan geven aan degenen, die het willen ontvangen. Pas dan beginnen deze mensen zich eveneens naar de wil van God te vormen, hun wezen te veranderen en zich in staat te stellen de geest uit God te ontvangen. Want aan elke opwaartse ontwikkeling moet de hervorming van het menselijke wezen voorafgaan. Zonder dit is een uitrijpen van de ziel niet mogelijk.

Amen