• Indietro

Servire nell’amore è l’ultima meta – L’umiltà - La Beatitudine

L’essenziale adempie la sua destinazione se si decide di servire: perché un servire nell’amore è l’ultima meta di tutto ciò che proceduto da Dio. Il servire non è poi più uno stato obbligato nell’umiltà, ma l’amore rende ora il servire uno stato della più sublime Beatitudine. Tutti gli esseri di Luce necessitano l’apporto della Forza divina per poter ora rivolgere agli esseri ciò che manca loro ciò rende smisuratamente felice gli esseri, il cui stato di perfezione li ha fatti diventare riceventi e portatori dell’Afflusso divino e che nel loro amore vogliono sempre soltanto elargire e quindi servire nell’ultragrande amore. Tutte le creature che sono affidate alla loro protezione, che possono circumfluire con la loro Forza d’amore, è pure per la loro felicità. E si prendono particolarmente cura amorevole dei figli terreni, che hanno annunciato la loro volontà di voler accogliere la Forza di Dio. Sono sempre pronti per loro, non lasceranno mai echeggiare oltre nessuna chiamata, la loro volontà di servire non finisce mai, vogliono dare ininterrottamente ed aiutare coloro che hanno bisogno d’aiuto. Perché questo è l’amore che vorrebbe liberare, che vorrebbe liberare qualcosa di legato, che così serve l’essere legato, affinché questo sia liberato dal potere del suo dominatore. L’amore non chiede ricompensa o successo, è soltanto pronto a servire, ed è il servire che dimostra la più profonda umiltà sulla Terra, nell’Eternità di indicibile dolcezza; non è uno stato che rende indegno, è un regale inchinarsi nel profondo amore, che eleva ciò che giace al suolo conducendolo in Alto. Questo servire è simile al regnare, perché l’amore è la forza di spinta. Perciò sulla Terra il servire nell’amore sarà l’unica via verso la Perfezione, benché sulla Terra si deve assoggettare l’umiltà per vivere nella Grazia di Dio. L’uomo deve discendere nella profondità più profonda per propria spinta, per giungere all’Altura più elevata. Ma tutte le entità percepiranno meno umilianti lo stato del servire, più progrediscono nello sviluppo verso l’Alto, perché più l’essere si forma nell’amore, più lo rende felice la consapevolezza di poter aiutare, perché riconosce sia la miseria dell’essenziale non liberato come sa anche dell’indicibile felicità dell’essere, che riceve la Forza divina e la può elargire continuamente.

Amen

Dienen in liefde is het hoogste doel – Deemoed – Gelukzaligheid

Het wezenlijke vervult zijn doel voor zover het tot dienen besluit. Want een dienen in liefde is het hoogste doel van alles, wat uit God voortgekomen is. Dat dienen is dan niet meer een door deemoed veroorzaakte toestand, maar de liefde maakt het dienen nu tot een staat van de hoogste gelukzaligheid.

Alle lichtwezens hebben de aanvoer van goddelijke kracht nodig en nu de wezens te kunnen doen toekomen wat hen ontbreekt, is mateloos gelukkig makend voor de wezens, wier volmaakte staat hen in staat stelde tot de ontvangers en dragers van de goddelijke aanvoer te laten zijn en die in hun liefde steeds alleen maar uit willen delen en zodoende uit enorme liefde willen dienen.

Elk schepsel dat ze met hun liefdeskracht mogen doorstromen is voor hen als het ware tot hun gelukkig making en het schepsel is aan hun bescherming toevertrouwt. En ze accepteren heel bijzonder liefdevol de mensenkinderen, die hun wil om kracht uit God in ontvangst te willen nemen, bekendgemaakt hebben. Voor hen staan ze steeds klaar. Ze zullen geen roep ongehoord weg laten sterven. Hun wil om te dienen eindigt nooit. Ze willen onophoudelijk geven en degenen helpen, die hulp nodig hebben.

Want het is de liefde, die zou willen verlossen. Die iets, wat gebonden is, bevrijden wil. Die zodoende het gebonden wezen dient en daarmee uit de macht van zijn overwinnaar bevrijdt. De liefde vraagt niet naar loon of resultaat. Ze is louter tot dienen bereid en het dienen, dat op aarde de diepste deemoed bewijst, is in de eeuwigheid van onnoemelijke zoetheid. Het is geen vernederende toestand. Het is een koninklijk neerbuigen in diepe liefde, opheffend wat op de grond ligt om het naar boven te leiden. Dit dienen staat gelijk aan heersen, omdat diepe liefde de drijfveer is.

Daarom zal op aarde het dienen in liefde de enige weg naar volmaaktheid zijn, ofschoon op aarde de deemoed erbij moet komen om binnen de genade van God te leven. De mens moet uit eigen beweging afdalen naar de diepste diepten om de hoogste hoogten te bereiken. Maar alle wezens zullen de dienende toestand des te minder als vernederend ervaren, naarmate ze zich verder opwaarts ontwikkelen, want hoe meer het wezen zich tot liefde vormt, des te gelukkiger makend is voor dit wezen het bewustzijn om te kunnen helpen, omdat het zowel de nood van het niet-verloste wezenlijke herkent, alsook het onnoemelijke geluk van het wezen, dat goddelijke kracht ontvangt en voortdurend uit mag delen.

Amen