• Indietro

La Grazia – La contemplazione spirituale – Lo stato che rende felice

E’ come una Rivelazione, quando l’uomo lascia agire su di sé la Grazia divina, quando bada alle Correnti dello Spirito divino che entrano nel suo cuore e da lui cade ogni pesantezza terrena. L’anima si stacca dalle catene del corpo ed accoglie dei Doni spirituali dall’Alto. Dà uno sguardo nel Regno spirituale, vive in un altro mondo, e quello che riceve, è del patrimonio spirituale vivente, assolutamente reale. E’ il suo Nutrimento e perciò indispensabile per il suo bene spirituale. E così la cosa più meravigliosa sulla Terra è di stare in questa Grazia, e se l’uomo ne ha il desiderio, ha superato gli scogli della vita terrena, perché non rinuncia mai più a questo delizioso Dono per via delle gioie terrene. Non se ne vorrà mai più allontanare, quando ha dato una volta uno sguardo nel Regno di Luce. La via terrena di prima, malgrado le gioie terrene, era stata senza Luce, perché queste gioie non gli hanno mai portato questo definitivo esaudimento della sua nostalgia. Ora però gli è anche diventato sopportabile ogni sofferenza, perché l’Amore del Padre nel Cielo lo ha risarcito migliaia di volte e gli ha offerto qualcosa di molto più magnifico, di quanto gli possa mai offrire la Terra.

E malgrado ciò, è la minoranza degli uomini che aspira a questo preziosissimo Dono. Per questo le loro anime devono aver raggiunto un grado di maturità, che fa loro percepire coscientemente le Magnificenze, perché ad un’anima di mentalità ancora molto terrena manca la capacità di percezione per le Magnificenze spirituali. Le potrebbe essere dischiuso con evidenza il Regno spirituale, ne coglierebbe poco, perché i fitti involucri che circondano ancora l’anima, le impediscono lo sguardo nel Regno spirituale.

E così possono sperimentare questo stato che rende felice, soltanto quegli uomini, che hanno già dissolto i loro involucri, che ora attraverso il più delicato percepire sono diventati capaci di riconoscere anche ciò che i loro occhi carnali non possono vedere. Questa facoltà si può sviluppare fino alla vista più chiara, all’anima può essere possibile di contemplare solo lo spirituale attraverso ogni cosa materiale, e quindi ora nulla le sarà più mistero, contemplerà la cosa più nascosta e l’uomo starà nella vita con cuore sapiente, che ha formato la sua anima in modo che il suo occhio spirituale possa vedere tutto e trasmetterlo all’uomo.

Quale Grazia sia per l’uomo un immergersi coscientemente nel Regno spirituale, lo comprenderete solamente, quando voi stessi sarete entrati in questo Regno, privi di ogni involucro, raggianti ed ardenti dell’amore più intimo per il vostro Creatore, il Quale ha preparato per voi la cosa più meravigliosa e che vuole rivolgere a tutti i Suoi figli.

Amen

Genade - Geestelijk schouwen - Gelukkig makende staat

Het is als een openbaring wanneer de mens de goddelijke genade op zich laat inwerken, wanneer hij op de stromingen van de goddelijke Geest naar binnen in zijn hart acht slaat en alle gebondenheid aan de aarde van hem afvalt.

De ziel maakt zich los uit de keten van het lichaam en neemt geestelijke gave van boven in ontvangst. Ze schouwt in het geestelijke rijk, ze leeft in een andere wereld en wat ze ontvangt is levend, volwaardig geestelijk goed. Het is haar voeding en daarom onontbeerlijk voor haar geestelijk welzijn.

En zo blijft het ‘t heerlijkste op de aarde in deze genade te leven en als de mens daar verlangen naar heeft, heeft hij de moeilijkheden van het aardse leven overwonnen, want hij geeft deze kostelijke gave nooit meer op voor aardse vreugden. Hij zal er nooit meer afstand van willen nemen, als hij eenmaal kennis heeft genomen van het rijk van licht. De weg op aarde tevoren is ondanks aardse vreugden zonder licht geweest, want nooit brachten deze hem totale vervulling van zijn verlangen. Nu echter is ook al het leed voor hem draaglijk geworden, want de liefde van de Vader in de hemel heeft hem duizendvoudig schadeloos gesteld en hem veel meer heerlijkheden geboden dan de aarde hem ooit bieden kan.

En toch streven maar heel weinig mensen naar deze kostbaarste gave. Hun zielen moeten daartoe een graad van rijpheid hebben bereikt die hun de heerlijkheden bewust laat ondervinden, want een nog zeer aards gezinde ziel ontbreekt het vermogen tot diepere gevoelens voor geestelijke heerlijkheden. Het geestelijke rijk zou haar duidelijk kunnen worden ontsloten, doch ze zou er weinig van waarnemen, omdat de dichte omhullingen, welke de ziel nog omringen, haar de inzage in het geestelijke rijk beletten.

En zo kunnen alleen die mensen deze gelukkig makende toestand beleven, die hun omhullingen al hebben opgelost, die nu door fijngevoelig ervaren in staat zijn geworden ook dat te herkennen wat hun lichamelijke ogen niet zien.

Dit vermogen kan zich tot het helderste zicht ontwikkelen, het kan de ziel mogelijk zijn door al het materiële heen alleen het geestelijke te schouwen en dus zal niets haar meer geheim zijn. Ze zal het meest verborgene aanschouwen en met een wetend hart zal die mens in het leven staan, die zijn ziel zo heeft gevormd dat haar geestelijk oog alles waarnemen en aan de mens overbrengen kan.

Welk een genade een zo bewust zich verdiepen in het geestelijke rijk voor de mens is, dat zult u pas begrijpen als u zelf dit rijk bent binnengegaan, zonder enige omhulling, stralend en in innigste liefde voor uw Schepper ontbrandend, Die het heerlijkste voor u heeft bereid en het al Zijn kinderen wil doen toekomen.

Amen