• Indietro

La voce della coscienza

Non avete nessun sicuro segnale per ciò che è giusto, se non la voce della coscienza, la voce del cuore, che vi indica veramente bene. Sovente vi viene indicato attraverso questa voce ciò che compiace a Dio. E se una volta non sapete bene che cosa dovete fare, pensare o dire, potete soltanto invocare Dio in tutta l’intimità, ed Egli ve lo annuncia in modo che scompare ogni dubbio, ogni insicurezza e siete certi e consapevoli del vostro agire.

Ogni falso pensiero fa scaturire in voi un disagio ed ogni pensiero giusto vi renderà lieti, perché tutto lo spirituale si sforza sempre di trasmettervi mentalmente ciò che dovete fare o non fare, e se accogliete volenterosamente queste trasmissioni, fanno scaturire in voi anche il sentimento della soddisfazione interiore, mentre il contrario fa scaturire in voi un sentimento di disagio, per farvi rendere conto così della voce interiore. La spinta degli amici spirituali ad una buona azione è sovente il motivo che quest’azione venga ora anche eseguita, perché l’uomo da solo ha la volontà troppo debole se non viene stimolata al bene. E se dà ascolto soltanto alla voce interiore, viene anche guidato bene. La conoscenza di ciò che è giusto gli verrà pure se vuole agire bene, perché la sua volontà rivolta a Dio gli indica costantemente ciò che è sbagliato, perché questa volontà attira le buone Forze sapienti e questo lo istruiscono ora secondo la Verità.

Anche le forze avverse si sforzano di far valere la loro influenza, hanno comunque successo soltanto là, dove l’uomo è indifferente o senza volontà, cioè segue ogni influenza spirituale senza pensare, se lo istruiscono delle forze buone o cattive. Là le forze cattive hanno gioco facile, benché dopo la voce della coscienza suoni come rimprovero e tolga all’uomo la soddisfazione interiore. Se questa ora non viene considerata, esiste la possibilità che poi le buone Forze spirituali possano agire con più influenza, ma tali rimproveri silenziosi all’interno del cuore conducono sovente che l’uomo cerchi di non udirla, che non bada a questi e quindi rende ottusa la coscienza e non ascolta più la voce sommessa.

Questo è estremamente a svantaggio dell’anima, perché l’uomo difficilmente lotta per fare buone azioni, dato che la sua forza è soltanto scarsa, dato che non procede contro la resistenza attraverso la voce della coscienza, e non si rifugia nemmeno in Dio, il Quale Solo può rendere forte la volontà e gli invia la Forza spirituale in Aiuto. Ma se l’uomo cura la voce della coscienza in sé, se esegue tutto ciò che gli ordina la voce di fare o non fare ed infine ascolta questa voce dopo ogni domanda all’eterna Divinità, non percorrerà quasi un’altra via che quella che conduce alla conoscenza.

Amen

De stem van het geweten

U hebt geen zekerder teken voor dat wat goed is, dan de stem van het geweten, de stem van het hart die u waarlijk de juiste weg wijst. U wordt vaak door deze stem gericht op datgene wat God welgevallig is. En als u eens niet goed weet wat u moet doen, denken of spreken, dan hoeft u alleen maar in alle innigheid God aan te roepen en Hij zal het u bekend maken, zodat elke twijfel, elke besluiteloosheid verdwijnt en u zich helder bewust bent van uw handelen. Elke verkeerde gedachte brengt onbehagen in u teweeg. En elke goede gedachte zal u blij laten worden.

Want steeds spant al het goede geestelijke zich in om door middel van gedachten datgene aan u over te brengen wat u moet doen of laten. En als u dit overgebrachte gewillig aanneemt, wekt het in u ook het gevoel van innerlijke tevredenheid, terwijl het omgekeerde in u een gevoel van onbehagen doet ontstaan, om u zo van de innerlijke stem bewust te laten worden. Het aandringen van de geestelijke vrienden op een goede daad, is vaak de beweegreden dat deze daad nu ook wordt uitgevoerd. Want de mens alleen is te zwak van wil, als hij niet wordt aangespoord het goede te doen. En als hij de innerlijke stem maar gehoor schenkt, zal hij goed geleid zijn.

Het inzicht in wat goed is, zal voor hem eveneens komen als hij juist wil handelen. Want zijn wil die op God gericht is, wijst volhardend af wat verkeerd is, omdat deze wil immers de krachten aantrekt, die weten wat goed is, en dezen hem nu naar waarheid onderrichten. Weliswaar spannen de vijandige krachten zich net zo in, hun invloed te doen gelden, maar ze hebben alleen resultaat wanneer de mens willoos of onverschillig is, dus aan elke geestelijke inwerking gevolg geeft, totaal onnadenkend of goede of slechte krachten hem onderrichten. Daar hebben de slechte krachten gemakkelijk spel, hoewel nadien de stem van het geweten verwijtend klinkt en de mens de innerlijke tevredenheid ontneemt.

Als nu hier nog aandacht aan wordt geschonken, bestaat de mogelijkheid dat de goede geestelijke krachten dan invloedrijker kunnen werken. Maar zulke stille verwijten binnen in het hart, leiden er gemakkelijk toe dat de mens ze probeert te overstemmen, dat hij er geen aandacht meer aan schenkt en dus het geweten afstompt en niet meer luistert naar de fijne stem in zichzelf. En dat is uiterst nadelig voor de ziel.

Want de mens komt er nu maar moeilijk toe, te besluiten goede daden te verrichten, daar zijn kracht daar te gering voor is. En daar hij door de stem van het geweten niet wordt aangespoord om weerstand te bieden, zoekt hij ook niet zijn toevlucht tot God, die alleen wilskrachtig kan maken en hem geestelijke kracht tot hulp zendt. Als echter de mens gevolg geeft aan de stem van het geweten in hem, als hij zich aan alles houdt wat de stem hem zegt te doen of te laten en tenslotte na elke vraag aan de eeuwige Godheid luistert naar deze stem, dan zal hij waarschijnlijk geen andere weg gaan dan de weg die tot het inzicht voert.

Amen