• Indietro

La schiavitù dell’anima - L’intercessione nell’amore aiuta a liberare

Viene agito da irresponsabile sull’anima dell’uomo, quando questa viene tenuta in una schiavitù, cioè quando viene ostacolata nel suo sviluppo verso l’Alto. E questo è poi il caso, quando la volontà dell’uomo si rivolge esclusivamente al terreno, quando quindi questa volontà è indebolita dall’avversario e così l’anima non è più in grado di liberarsi e di manifestarsi non legata. Questa non-libertà della volontà è però nuovamente la sua propria colpa, è la conseguenza dell’auto sollevamento, che impedisce l’uomo di rivolgersi nella preghiera a Dio per la Forza, detto in breve, una conseguenza della vita terrena senza preghiera, perché l’uomo all’inizio del suo compito terreno ha avuto assegnato la libera volontà che lo poteva indurre sia al bene come al male. Ma può anche avvalersi della preghiera. E’ sempre libero per richiedere l’aiuto, e se usa questa preghiera, è anche maggiore la Forza per la resistenza; quindi la volontà è veramente libera e non legata dal potere dell’avversario. L’uomo che è senza preghiera, potrà procurarsi sempre meno forza per la resistenza, si affida quindi al potere che lo vuole danneggiare, e la conseguenza è che, la sua anima capita in uno stato totalmente non libero, che è trattenuta alla Terra, che fa e vuole sempre ciò che le viene dato di fare dalla forza cattiva. Si trova in una schiavitù, dalla quale difficilmente può liberarsi, se anche ora non utilizza ancora la preghiera, perché ha anche perduto il sapere sulla Grazia della preghiera, è completamente senza aiuto ed esposta all’influenza del maligno, perché non può più usare la sua volontà nel modo giusto. Ed una volontà orientata così male può essere affrontata efficacemente soltanto attraverso l’amore; se un essere amorevole sulla Terra oppure anche nell’aldilà viene in aiuto ad una tale anima costretta ed al suo posto invia la preghiera a Dio, si allenteranno le catene di quell’anima, sentirà all’improvviso in sé la forza della resistenza e si affiderà volontariamente alle Forze migliori, e questo può operare un cambiamento del suo pensare e volere, che si manifesta nel cammino di vita cambiato. Delle anime che da sole non riescono più a ritrovare la via del ritorno a Dio, devono ricevere attraverso l’intercessione nell’amore un apporto di Forza di volontà, se non devono essere definitivamente perdute, dato che non possono essere indotte obbligatoriamente ad un altro pensare e volere. Quest’intercessione è un’arma che combatte efficacemente l’avversario, perché questa sospende il suo esclusivo potere sull’anima. Questa percepisce l’allentamento delle sue catene, ed ora si muove anche in lei la volontà di sfuggire del tutto a questo potere. Si sente bensì debole, ma desidera l’Aiuto, che ora le può essere offerto, perché il desiderio dell’aiuto è una preghiera inconsapevole, che trova anche l’esaudimento, mentre gli esseri di Luce che la vogliono assistere guidano ora i pensieri così, che l’uomo si avvale anche coscientemente della preghiera e così aumenta la Forza per la resistenza, quindi si può liberare dallo stato della schiavitù. Così l’amore del prossimo può immensamente contribuire alla redenzione di un’anima errante, quando tiene conto della volontà indebolita ed ora da parte sua fa diventare attiva la volontà di assistere aiutando quelle anime. La Forza della preghiera per l’anima dell’uomo è immensamente grande e l’unico mezzo di liberarla dal potere dell’avversario.

Amen

Knechtschap van de ziel – Voorbede in liefde helpt bij het bevrijden

Er wordt onverantwoordelijk gehandeld ten opzichte van de ziel van de mens, wanneer deze in een zeker knechtschap gehouden wordt. Dat wil zeggen wanneer ze gehinderd wordt bij haar opwaartse ontwikkeling. En dit is dan het geval, wanneer de wil van de mens zich uitsluitend naar het aardse toekeert. Wanneer deze wil dus door de tegenstander verzwakt wordt en de ziel dus niet meer in staat is om zich vrij en ongebonden te uiten.

Deze onvrijheid van de wil is echter weer haar eigen schuld. Ze is het gevolg van de arrogantie, die de mensen verhindert om zich in het gebed om kracht tot God te wenden, dus, kort gezegd, een gevolg van het aardse leven zonder gebed. Want de mens heeft bij het begin van zijn aardse taak de vrije wil toebedeeld gekregen, die hem er zowel toe kon bewegen het goede, alsook het kwade te doen. Maar hij mag ook een beroep doen op het gebed. Het staat hem altijd vrij om hulp te vragen en als het dit gebed gebruikt, wordt ook de kracht om weerstand te bieden groter. De wil is dus werkelijk vrij en niet door de macht van de tegenstander gebonden.

De mens, die zonder gebed is, zal steeds minder tegenstand op kunnen brengen. Hij geeft zich dus over aan de macht, die hem schade wil berokkenen. En het gevolg daarvan is, dat zijn ziel in een volledig onvrije toestand geraakt, dat ze op de aarde vastgehouden wordt, dat ze steeds dat doet en wil, wat haar door de slechte kracht bevolen wordt te doen. Ze zit in een knechtschap, waar ze zich moeilijk uit bevrijden kan, wanneer ze het gebed ook nu nog niet gebruikt, want ze heeft ook de kennis van de genade van het gebed verloren. Ze is volledig zonder hulp en aan de invloed van het kwaad blootgesteld, omdat ze haar wil niet meer op de juiste manier gebruiken kan.

En zo’n verkeerd gerichte wil kan alleen nog maar door de liefde werkzaam tegemoet getreden worden. Als een liefhebbend wezen op aarde of ook in het hiernamaals zo’n gedwongen ziel te hulp komt en dus in plaats van haar, zelf het gebed tot God omhoog zendt, zullen de boeien van deze ziel losser worden, ze zal plotseling de kracht van de weerstand in zich voelen en zich gewillig aan betere krachten overgeven. En dit kan een verandering van haar denken en willen bewerkstelligen, die in een veranderde levenswandel tot uitdrukking komt.

Zielen, die de weg naar God niet alleen meer terug kunnen vinden, moeten door de voorbede in liefde een toevoer aan wilskracht ontvangen, als ze niet reddeloos verloren mogen gaan, omdat ze niet gedwongen tot een ander denken en willen gebracht kunnen worden. En deze voorbede is een wapen, die het werkzaam zijn van de tegenstander bestrijdt. Want ze heft diens exclusieve macht over de ziel op.

De ziel voelt het losser worden van haar boeien en nu wordt ook de wil om deze macht geheel te ontvluchten in haar actief. Ze voelt zich weliswaar zwak, maar ze verlangt naar hulp, die haar nu geboden kan worden, want het verlangen naar de hulp is een onbewust gebed, dat ook verhoring vindt, doordat de lichtwezens, die haar bij willen staan, de gedachten nu zo leiden, dat de mens nu ook bewust van het gebed gebruik maakt en zo de kracht tot weerstand vergroot, zich dus bevrijden kan uit de toestand van het knechtschap.

Zo kan de liefde van de medemensen enorm aan de verlossing van een dwalende ziel bijdragen, wanneer ze rekening houden met de volledig verzwakte wil en de wil van hun kant werkzaam laat worden om deze ziel helpend bij te staan. De kracht van een gebed voor de ziel van een mens is buitengewoon groot en het enige middel om haar uit de macht van de tegenstander te bevrijden.

Amen