• Indietro

Il collegamento dell’anima con lo spirituale

L’uomo deve soltanto immaginarsi che la sua anima ha nostalgia di liberazione, e farà appello a tutta la volontà di aiutarla ad uscire dalla prigionia. L‘anima dell’uomo è pure qualcosa di spirituale che deve trovare la via verso Dio, lei è di sostanza che si sente bene nello stato libero e percepisce la forma che l’avvolge come una terribile costrizione. Lei è senza qualsiasi legame con lo spirituale proceduto da Dio finché non ha ancora trovato la giusta via, ma da sola è un essere non libero, tormentato, che soltanto con l’unificazione con lo spirito giunge in una certa libertà. Finché l’anima corrisponde al desiderio del corpo, il suo stato non è libero; solo l’assecondare il desiderio dello spirito la rende libera e se ora aspira alla totale unificazione con lui, si stacca dalla costrizione della relegazione. Per portare alla fine questo processo, la volontà per la definitiva unificazione con lo spirituale dev’essere straordinariamente forte, l’anima, quindi il pensare, sentire ed il volere nell’uomo, dev’esser rivolto solamente a vivere secondo questa meta, non deve quindi più vivere la vita terrena senza un piano, ma si deve mettere con tutte le forze in collegamento con quelle Forze, che l’aiutano nel lavoro, che ora deve rimanere ancora l’unico lavoro, perché l’anima è indebolita nella sua volontà. Lei può svolgere questo lavoro su sé stessa soltanto con il sostegno. Dapprima deve avvalersi della Forza che Dio le mette comunque smisuratamente a disposizione, ma per l’accoglimento di questa la volontà dell’anima dev’essere attiva. E lei stessa deve prestare quest’attività della volontà; dev’avere il desiderio di giungere in Alto, il desiderio per lo stato libero, non legato, secondo il desiderio deve annunciare la sua volontà di voler di nuovo diventare ciò che era e che è la sua vera destinazione, allora la via è anche libera, perché viene sostenuta nel suo intento, viene provveduta con la Forza ed ora può prendere senza ostacolo la via verso l’alto, si può formare in modo che una unificazione con lo spirito da Dio sia la conseguenza del suo tendere. Può rinunciare al suo stato non libero ed abbandonare l’ultima forma terrena come essere completamente libero.

Amen

Verbinding van de ziel met het geestelijke

De mens hoeft zich alleen maar voor te stellen, dat zijn ziel vurig naar bevrijding verlangt en hij zal zijn hele wil inzetten om haar uit de gevangenschap te helpen. De ziel van de mens is eveneens iets geestelijks, dat de weg naar God vinden moet. Ze is substantie, die zich goed voelt in een ongebonden toestand en die de haar omhullende vorm als een vreselijke dwang ervaart.

Ze is zonder enige binding met het uit God voortgekomen geestelijke, zolang ze de juiste weg nog niet gevonden heeft. Zolang is ze slechts een onvrij, gekweld wezen, dat alleen door de vereniging met de geest pas tot een zekere vrijheid komt. Zolang de ziel aan het verlangen van het lichaam beantwoordt, is haar toestand onvrij. Pas het ingaan op het verlangen van de geest maakt haar vrijer. En als ze nu de volledige vereniging met hem nastreeft, maakt ze zich los uit de dwang van het gebonden zijn.

Om dit proces nu tot een einde te brengen, moet de wil tot de definitieve vereniging met het geestelijke buitengewoon sterk zijn. De ziel, dus al het denken, voelen en willen in de mens, moet erop gericht zijn om overeenkomstig dit doel te leven. Ze mag dus het aardse leven niet meer zonder plan leven, maar ze moet zich met deze krachten, die haar behulpzaam zijn bij het werk, dat nu alleen haar enige opdracht zal zijn, in verbinding stellen, want de ziel is verzwakt in haar wil. Ze kan dit werk aan zichzelf enkel met hulp meester worden. Ze moet daartoe eerst een beroep doen op de kracht, die God haar echter mateloos ter beschikking stelt. Alleen moet de wil van de ziel voor het in ontvangst nemen hiervan werkzaam worden.

En deze werkzaamheid van de wil moet ze zelf tot stand brengen. Ze moet verlangen hebben naar boven, verlangen naar een vrije, ongebonden toestand. Ze moet door het verlangen daarnaar haar wil tonen weer dat te willen worden, wat ze was en wat haar eigenlijke bestemming is. Dan is voor haar ook de weg vrij, want ze wordt in haar voornemen gesteund. Ze wordt met kracht bedacht en kan nu ongehinderd de weg naar de hoogte nemen. Ze kan zich zo vormen, dat een vereniging met de geest uit God het gevolg van haar streven is. Ze kan haar onvrije toestand opgeven en de laatste aardse vorm als een volledig vrij wezen verlaten.

Amen