• Indietro

La cerchia dei sapienti sotto controllo - L’attività dello Spirito

Chi è stato una volta accolto nella cerchia dei sapienti, non potrà mai più sottrarsi alla Benedizione di queste Rivelazioni, perché il suo spirito ha riconosciuto la Verità da Dio ed ora tende anche alla pienissima unificazione con Lui, e tutto ciò che l’uomo ora fa inconsciamente, è la spinta del suo spirito, e perciò rimane anche in costante collegamento con la buona Forza spirituale, perché quello che l’uomo cerca, è nascosto nelle sue più profonde profondità. L’uomo stesso non lo può riconoscere, ma lo spirito è nella conoscenza senza ostacolo, e conosce ogni finissimo moto, il suo vero compito e l’esegue immancabilmente. Perciò le influenze dall’esterno potranno sovente irrompere apparentemente come ostacolo sull’uomo, questo non mette nessuna limitazione allo spirito, non lo toccano influenze dall’esterno, dato che lui stesso si può liberare in ogni momento e separarsi dal suo involucro. I più strani fenomeni sono segni di questa separazione dal corpo. Il corpo diventa stanco e non partecipa, mentre lo spirito si trova nell’immensa attività accanto al corpo e questo si manifesta nella coscienza dell’uomo come condizione totalmente apatica. Chi si sà accolto nella cerchia dei sapienti, la sua esperienza è costantemente controllata da esseri spirituali, e sono state prese così smisurate disposizioni in relazione spirituale, che non è più da temere uno smarrire o errare della conoscenza conquistata, dato che appunto lo spirito si può sviluppare solo ora e provvede anche lui stesso, che l’uomo rimanga nell’Ordine divino. Ora sugli uomini che stanno nel sapere, si vorranno mettere alla prova anche delle forze spirituali che servono l’avversario, e questo si noterà attraverso immense avversità, che si mettono contro una persona che tende seriamente. Obiezioni e contraddizioni dall’esterno che fanno sorgere nell’uomo dei dubbi, sono manifestazioni di queste forze, ma il loro potere è scarso in contrasto alle buone Forze spirituali che si preoccupano del figlio terreno, ed a costui in casi di dubbi verrà sempre di nuovo data l’illuminazione attraverso lo spirito da Dio risvegliato. C’è solo un certo pericolo quando l’uomo fa subentrare un arresto, quando si stanca nel lavoro su sé stesso, quando si crede perfetto. Ma questo è sempre un segno che lo spirito non è ancora del tutto liberato, e questo pericolo può minacciare solo all’inizio colui, che tende spiritualmente ed è da ricondurre in certo riferimento allo sforzo delle forze cattive, alle quali non è stata opposta abbastanza resistenza, mentre ai loro sussurri, che cercavano di rendere l’uomo arrogante, era stato dato troppo ascolto e quindi il figlio terreno ha fallito. Ma se l’uomo si raccomanda nell’intima preghiera sempre soltanto alla divina Grazia ed Amore, non subirà mai un naufragio. L’uomo non deve mai confidare troppo nella propria forza, ma supplicare sempre ed ovunque l’Aiuto di Dio, e non avrà nulla da temere e con l’Aiuto divino raggiungerà la sua meta.

Amen

Kring van degenen, die kennis hebben staat onder controle – Werkzaamheid van de geest

Wie eenmaal in de kring van degenen, die weten, is opgenomen, zal zich nooit aan de zegen van deze openbaringen kunnen onttrekken, want zijn geest herkent de waarheid uit God en streeft nu ook naar volledige vereniging met Hem. En alles, wat de mens nu onbewust doet, is de bedrijvigheid van zijn geest. En daarom blijft hij nu ook in de goede zin in voortdurende verbinding met de geestelijke kracht, want waar de mens naar streeft, is in zijn diepste diepten verborgen.

De mens zelf is niet in staat om het te herkennen. De geest wordt echter niet in dit besef gehinderd en weet van elke fijnste opwelling aangaande zijn eigenlijke opdracht en vervult deze zonder dralen. Daarom mogen de invloeden van buiten op vaak hinderlijk lijkende manier op de mens afstormen, deze leggen de geest in hem geen enkele beperking op. Hem raakt geen enkele invloed van buiten, omdat hij zichzelf altijd vrij kan maken en kan scheiden van zijn omhulsel.

De vreemdste verschijnselen zijn tekenen van deze scheiding van het lichaam. Het lichaam wordt moe en apathisch, terwijl de geest zich in buitengewone activiteit op verre afstand van het lichaam bevindt en dit treedt dan in het bewustzijn van de mens als een volledige apathische toestand aan de dag.

De beleving van degene, die zich in de kring van degenen, die kennis hebben, opgenomen weet, wordt voortdurend door geestelijke wezens gecontroleerd. En er zijn in geestelijk opzicht dus mateloze voorbereidingen getroffen, zodat een vergissen of afdwalen van het verkregen inzicht niet meer te vrezen valt, omdat de geest zich juist nu pas ongehinderd kan ontplooien en er nu ook zelf voor zorgt, dat de mens in de goddelijke orde blijft.

Weliswaar zullen nu geestelijke krachten, die de tegenstander dienen, eveneens hun macht willen beproeven op de mens, die kennis heeft. En dit zal voor hem waarneembaar zijn door de enorme tegenstand, die de ernstig strevende mens geboden wordt. Merkbare uitingen van deze krachten, die de twijfel in de mens laat ontstaan, zijn bezwaren en tegenwerpingen van buiten. Maar de macht van deze krachten is gering, in tegenstelling tot de om het mensenkind bezorgde goede geestelijke krachten. En dit mens zal bij twijfel verlichting gebracht worden door de gewekte geest van God.

Een zeker gevaar bestaat alleen dan, wanneer de mens een stilstand laat optreden. Wanneer hij als het ware moe wordt van het werk aan zichzelf. Wanneer hij gelooft volmaakt te zijn. Dit is echter steeds een teken van een nog niet volledig bevrijde geest. En dus kan dit gevaar alleen maar in het begin van het geestelijke streven dreigen en in een zeker opzicht is dit tot de inspanning van de slechte krachten terug te voeren, waaraan niet genoeg tegenstand geboden werd, doordat aan hun boze influisteringen, die probeerden om de mens aanmatigend te maken, al te gemakkelijk gehoor geschonken werd en dus het mensenkind hieraan onderworpen was.

Maar als de mens zich in innig gebed steeds alleen maar aan de goddelijke genade en liefde toevertrouwt, zal hij nooit schipbreuk lijden. De mens moet nooit te veel op zijn eigen kracht vertrouwen, maar altijd en overal de hulp van God afsmeken, en hij zal nooit hoeven te vrezen en hij zal met goddelijke hulp zijn doel bereiken.

Amen