• Indietro

L’arroganza - La fede accoppiata all’acutezza d’intelletto

L’assenza di fede degli uomini provoca una indicibile sofferenza ed anche se il Padre celeste nella Sua Misericordia volesse guidare la miseria attraverso evidenti dimostrazioni dell’Agire divino, che deve rendere più facile agli uomini di credere, è un’iniziativa inutile per gli uomini compenetrati dal loro valore. Il Signore Si manifesta in modo così differente nella vita di ogni uomo, a loro viene sempre e sempre di nuovo data l’opportunità di entrare in un rapporto figliale con Lui. E se gli uomini volessero lasciar parlare il loro cuore ed ascoltassero meno ciò che consiglia l’intelletto, l’umanità starebbe davvero meglio e molto più profondamente nella fede, di com’è ora il caso. L’uomo che cerca di spiegare e di smembrare tutto in modo intellettuale, è incorreggibile. L’intelletto senza la fede è da valutare pari al nulla, la fede soltanto sarà compiacente al Padre nel Cielo, ma questa accoppiata ad un’acutezza d’intelletto è oltremodo utile al di là di ogni aspettativa per l’uomo, perché solo ora gli splende la vera Luce, solo ora si trova alla Fonte di ogni Sapienza, ed il suo cuore si allargherà nella conoscenza di quale pienezza di beni spirituali gli viene offerta e con quanto successo può ora usare l’acutezza del suo intelletto, che è inseparabilmente unita con la profonda fede. Si deve perciò attingere in continuazione alla Fonte della Sapienza, perché una Fonte che è aperta, affinché l’umanità vi si debba ristorare, non si esaurirà, a meno che respinga tutto e non apprezzi il refrigerio e la fortificazione. Il più grande errore ed anche la più grossolana trasgressione contro l’Ordine divino è l’auto elevazione degli uomini, perché là non si può davvero facilmente mettere la leva. Chi è piccolo e si crede grande, perde anche ogni stima del valore della Veridicità, chi in sé non è assetato di Verità, non potrà mai giudicare e non sarà mai capace di separare la Verità dalla menzogna, quando viene offerta agli uomini come patrimonio spirituale. Chi vuole sempre far valere in prima linea sé stesso e la sua fama, il suo senso non si rivolge mai a sondare la Verità, questa gli è piuttosto gradevole dato che esige dapprima un riconoscere sé stesso e l’uomo dovrebbe discendere dalla sua alta cattedra sulla quale lui stesso è salito. E così può stare nella Luce solamente colui, che rispetta la Verità come più alta virtù, perché la Verità può essere accolta solo da un uomo affamato della stessa e questo con la più profonda umiltà del cuore. La Grazia di Dio non si avvicina all’arroganza, ma chi vive nell’umiltà, sta sempre ed eternamente nella Grazia di Dio. E così l’uomo deve dapprima riconoscere sé stesso e questa conoscenza gli deve guidare davanti agli occhi la sua propria nullità, allora l’uomo si chinerà umilmente dinanzi al suo Creatore, e la Grazia divina non gli verrà preservata, che lo aiuta a stare nella giusta Luce.

Amen

Verwaandheid – Geloof gepaard gaande met de scherpte van het verstand

Het ongeloof van de mensen brengt onuitsprekelijke ellende teweeg. En ofschoon de hemelse Vader in Zijn barmhartigheid ook de ellende zou willen beïnvloeden door duidelijke bewijzen van een goddelijk werkzaam zijn, die het voor de mensen gemakkelijker moet maken om te geloven, is het een vergeefse onderneming bij van door hun waarde doordrongen mensen.

De Heer komt op verschillende manieren in het leven van elk mens. Steeds weer wordt de mens de gelegenheid gegeven om een kinderlijke verhouding met Hem aan te gaan. En als de mensen hun harten meer zouden laten spreken en als ze minder zouden luisteren naar wat het verstand hun aanraadt, zou het er met de mensheid waarlijk beter voor staan en zouden ze veel dieper in het geloof staan, dan nu het geval is.

De mens, die probeert om alles verstandsmatig te verklaren en te analyseren, valt niet te onderrichten. Het verstand zonder geloof is waardeloos. Alleen het geloof zal de Vader in de hemel welgevallig zijn, maar geloof gepaard gaande met de scherpte van het verstand is boven alle verwachting nuttig voor de mens, want nu pas straalt voor hem het juiste licht. Nu pas staat hij bij de bron van alle wijsheid en zijn hart zal zich verruimen met kennis. Welk een overvloed van geestelijke goederen wordt hem nu geboden en hoe succesrijk kan hij nu de scherpte van zijn verstand gebruiken, dat onlosmakelijk met het diepe geloof verbonden is. Uit de bron van wijsheid moet daarom onophoudelijk te putten zijn, want een bron die geopend is, zodat de mensheid zich daaraan laven zal, zal niet opdrogen, tenzij ze alles verwerpt en de haar geboden verkwikking en versterking niet waardeert.

De grootste fout en ook het grootste vergrijp tegen de goddelijke ordening is de zelfverheerlijking van de mensen, want die zaak kan waarlijk niet gemakkelijk aangepakt worden. Wie klein is en zich verbeeld groot te zijn, verliest ook elk vermoeden van de waarde van de waarachtigheid. Wie voor zichzelf niet dorst naar de waarheid, zal ook nooit kunnen beoordelen en niet in staat zijn om de waarheid van de leugen te onderscheiden, als ze als geestelijk goed aan de mensen aangeboden wordt.

De zinnen van degene, die steeds in de eerste plaats zichzelf en zijn aanzien wil doen gelden, staan helemaal niet naar het doorgronden van de waarheid. Eerder nog is de waarheid ongemakkelijk voor hem, omdat ze in de eerste plaats een kennen van zichzelf vereist en de mens van de verhoging, die hij zelf beklommen heeft, af zou moeten dalen.

En zo kan alleen maar diegene, die de waarheid als de hoogste deugd acht, in het licht staan, want de zuivere waarheid kan immers alleen maar door een naar waarheid hongerend mens opgenomen worden en dit met de diepste deemoed van het hart. De zelfverheerlijking komt niet dichter bij de genade van God, maar degene, die in deemoed leeft, staat eeuwig en altijd in Gods genade. En dus moet de mens eerst zichzelf kennen en deze herkenning moet hem zijn eigen nietigheid voor ogen houden, dan zal de mens zich deemoedig buigen voor zijn Schepper, en de goddelijke genade, die hem erbij helpt om in het juiste licht te staan, zal hem niet onthouden worden.

Amen