• Indietro

La vita mondana – La fede – L’Amore di Dio

Avviene così, come il Signore lo ha determinato. Finché l’uomo rimane nell’inattività, la sua anima non potrà formarsi., non può liberarsi dalle sue catene e deve rimanere ciò che era all’inizio della sua incorporazione sulla Terra, un essere che non ha sentito in sé il beneficio della Luce. In sé la vita mondana ha poco valore e viene comunque considerata come importante della vita, ed una lotta per questa vita mondana trattiene l’anima sempre di più dal vivere fino in fondo la scuola spirituale. E così non può nemmeno mai parlare di un progresso, quando questo non si manifesta, che si faccia sempre più Luce nell’anima. Allora lo splendore del mondo impallidisce davanti a questa Luce, e l’uomo ha superato appena si è salvato dalle catene del mondo, ed ha lottato per giungere ad una fede irremovibile ed ora può operare una trasformazione di tutto l’essere. I poteri maligni cercheranno sempre di nuovo di farlo cadere, ma l’uomo dev’essere forte nella fede e chiedere l’Aiuto al Signore, allora l’anima sarà redenta dal grande Amore del Salvatore, che Si manifesta ovunque il figlio terreno non si distoglie dalla Parola di Dio e dove in tutta semplicità del cuore il figlio si dichiara sé stesso per il Padre. L’Amore del Signore E’ incommensurabile, arriva in lontananze infinite, afferra innumerevoli esseri e rende felici coloro che sono intimamente affezionati al Salvatore. Così l’Amore del Padre celeste corteggia ininterrottamente i Suoi figli terreni, questo non lo afferra nessun uomo finché dimora ancora sulla Terra, come la Grazia di Dio viene appunto conquistata attraverso l’amore e questo può nuovamente portare gli uomini sulla retta via, come da questo amore si sviluppa anche una sottomissione alla Volontà di Dio e quanto salvifiche sono le Parole del Signore, che poi il figlio volenteroso può ricevere. Tutto questo deve trasmettere una Forza all’uomo, che lo fa camminare sempre più lontano e sicuro incontro all’eterna Patria.

Amen

Wereldlijk leven - Geloof - Liefde van God

Het komt zoals de Heer het bepaald heeft. Zolang de mens in werkeloosheid volhardt, zal zijn ziel zich niet kunnen ontwikkelen. Ze kan zich niet van haar ketenen ontdoen en blijft wat ze vanaf het begin van haar belichaming op aarde was: een wezen dat niet de weldaad van het licht bij zichzelf heeft gevoeld. Het wereldlijke leven heeft op zich weinig waarde en wordt toch als hoofdzaak van het leven beschouwd. En een strijden voor dit wereldlijke leven houdt de ziel er steeds meer van terug de geestelijke school te doorlopen.

En zo kan ze ook nooit van een vooruitgang spreken, wanneer deze zich niet zo uit dat het steeds lichter wordt in de ziel. Dan verbleekt de glans van de wereld voor dit licht en de mens heeft overwonnen, zodra hij zich uit de ketenen van de wereld gered heeft en hij doorgeworsteld heeft tot een onwankelbaar geloof en nu een omvorming van het gehele wezen kan bewerkstelligen. De boze machten zullen steeds weer proberen een afval te veroorzaken. Maar de mens moet sterk zijn in het geloof en de Heer om hulp vragen, dan zal de ziel verlost worden door de grote Liefde van de Heiland die zich overal uit waar het mensenkind zich niet afkeert van het Woord van God en waar het in alle eenvoud van het hart belijdt een kind van de Vader te zijn.

De Liefde van de Heer is onmetelijk. Ze reikt in oneindige verten. Ze omvat ontelbare wezens en maakt diegenen gelukkig die de Heiland innig zijn toegedaan. Zo tracht de Liefde van de goddelijke Vader onophoudelijk Zijn kinderen op aarde voor Zich te winnen. Zolang hij nog op aarde verblijft, begrijpt geen mens hoe de genade van God juist door de liefde verworven wordt en deze de mensen dan weer op de rechte baan brengt. Hoe zich vanuit deze liefde ook een onderwerping aan Gods wil ontwikkelt en hoe heilzaam de woorden van de Heer zijn, die het bereidwillige kind dan mag ontvangen. Dit alles moet aan de mens een kracht overbrengen die hem steeds verder en zekerder de weg naar het eeuwige Vaderland doet gaan.

Amen