• Back

PRINCIP BOŽANSKOG REDA JE LJUBAV....

Morate se kretati skroz u Božanskom Redu, tad ste opet potpuni kao i na početku vašeg postojanja. Sve dok još stojite izvan Božanskog Reda, nepotpuni ste i ne možete se priključiti na Boga, Koji je Sâm najviše Savršenstvo, od Kojega pro-izlazi Zakon Vječnog Reda. Sve što se ne kreće u tom Zakonu, biti će nepotpuno, okretati će se u suprotno, iz stanja savršenstva ispadati će i stoga će i biti nesretno. No nastavlja postojati, pošto je sve što je iz Boga proizašlo neprolazno.

A što je nasuprotno tom Vječnom Zakonu?.... Samo ne-Ljubav, jer princip Božanskog Reda je Ljubav.... Udaljava li se stvorenje od Ljubavi, izvrće se njegovo stanje.... tad se izražavaju sve osobine koje su proturječne nekoć Božanskom stvorenju i oblikuju ga u unakaženu sliku Boga.... ono tad gubi i sve osobine koje su svojstvene jednom Božanskom stvorenju.... tada stvorenje postaje slično onome koji je se kao prvi suprotstavio Zakonu Božanskog Reda, koji je postao Božjim protupolom, koji sâm po sebi ima sve nevaljale osobine i koji se stoga i može nazvati Božjim protivnikom.

Božji pra-element je Ljubav.... Sva stvorenja su proizašla iz Njega i stoga su isto tako u sebi Ljubav.... no kako Vječna Ljubav ne prisiljava, nego svakom postojećem stvorenju ostavlja slobodu, sâmo to stvorenje moglo se usprotiviti i Zakonu Vječnog Reda.... moglo je suprotno misliti i htjeti, što znači i da je moglo istupiti iz strujnog kruga Božanske Ljubavi i sâmo sebe preobraziti u stvorenje koje je izvan Božanskog Reda.... To je ono učinilo, postalo je ne-Ljubavno, jer više nije primalo Božansko Ljubavno osvijetljenje....

Postalo je stvorenjem skroz drugačije vrste nego što je pra-početno bilo izašlo iz Boga.... i sve dok se dakle tako kreće izvan Božanskog Reda, udaljeno je od Boga i nesretno je.... no uvijek se ponovo može promijeniti u nekoć potpuno savršeno stvorenje, kakvo je i bilo na pra-početku. Ali to uvijek zahtjeva dragovoljno uklapanje u Božanski Zakon.... to zahtijeva jedno potpuno promijenjeno razmišljanje i htjenje.... to zahtjeva Ljubavnu promjenu slobodnom voljom. Tad se stvorenje ponovo integrira u Zakon Božanskog Reda i opet se može približiti Bogu i naposljetku se s Njim potpuno stopiti.

A približavanje Bogu, sjedinjenje s Njim, jedino je blaženstvo; što je od Boga udaljeno, jadno je, jer jedino Ljubav daje sreću i blaženstvo.... s druge strane, bez Ljubavi stvorenje se kreće u jednom nesretnom stanju, baš zato što je izvan Božanskog Reda. Ali Ljubav je slobodna, ona od strane nekog bića ne može biti iznuđena, no svako stvorenje u sebi ima Božansku iskru Ljubavi kad u svrhu zadnjeg ispita prolazi Zemljom kao čovjek.... i ta iskra Ljubavi omogućava da se čovjek opet može potpuno preobraziti u Ljubav, ako to želi....

Sva bića moraju dobrovoljno ući u stanje savršenstva, jer i to spada u Zakon Božanskog Reda, pošto se ocjenjuje samo ono za što se čovjek odluči u slobodnoj volji.... i Ljubav ostaje najviši Zakon a to će i ostati do u svu vječnost.... sreću jamči jedino Ljubav, jer ne-Ljubav-nost nije udio Boga, nego pripada Njegovom protivniku koji je istupio iz Vječnog Reda i koji će se vječna vremena zadržati u njegovom ne-Ljubavnom stanju, radi čega i sav jad proizlazi od njega.

Bog čini sve kako bi Njegova stvorenja priveo savršenosti, što je međutim uvjetovano dragovoljnim povratkom Njemu, a to postiže jedino Ljubav.... Uvijek nanovo će ljudima.... stvorenjima koja su nekada izašla iz Reda.... biti propovijedana Ljubav i obznanjivana Božja volja, kako bi u slobodnoj volji (čovjek) u sebi mogao izvršiti preobrazbu u Ljubav. A tada on sasvim izvjesno i dospijeva do najviše blaženosti, jer je ušao u Božansku volju i tada opet boravi u strujnom krugu Ljubavi.... da bi mogao neprestano biti prožet Ljubavnom Snagom i u blaženoj sreći mogao stvarati i djelovati....

No bez Ljubavi (ta) blaženost nikada nije za očekivati, jer bez Ljubavi stvorenje je svojina protivnika Boga, bez Ljubavi ono se nalazi u otporu prema Božanskom strujnom krugu Ljubavi, zamračeno je i nemoćno a time i nesretno, jer je udaljeno od Boga. I njegovo stanje ostati će takvo, pa i da traje vječnostima, jer od Zakona Vječnog Reda Bog niti može niti hoće odustati, jer je On Sâm vrhunski savršen i isto tako sva stvorenja moraju biti potpuna kako bi se s Njim mogla sjediniti za vječno blaženstvo....

AMEN

O princípio da ordem divina é o amor....

Deve mover-se completamente na ordem divina, então será novamente perfeito como no início do seu ser. Enquanto ainda estiver fora desta ordem divina, é deficiente e não pode juntar-se a Deus, que é Ele próprio a mais alta perfeição, de Quem emana a lei da ordem eterna. Tudo o que não se mover nesta lei será defeituoso, transformar-se-á no oposto, sairá do estado de perfeição e, portanto, também será infeliz. Mas permanece, porque tudo o que provém de Deus é imperecível. Mas o que contradiz esta lei eterna?.... Apenas indelicadeza, porque o princípio da ordem divina é o amor..... Se o ser de amor parte, então a sua natureza é invertida.... então todas as características que contradizem o ser outrora divino e o moldam numa imagem distorcida de Deus.... que agora também perde todas as características inerentes a uma criatura divina.... Então o ser torna-se semelhante àquele que foi o primeiro a opor-se à lei da ordem divina, que se tornou a antítese de Deus, que tem todas as qualidades desagradáveis em si mesmo e que, portanto, também deve ser tratado como adversário de Deus. O elemento primordial de Deus é o amor.... Todos os seres emergiram d'Ele e são, portanto, igualmente amor em si mesmos.... Mas como o amor eterno não força mas deixa todos os seres criados livres, o próprio ser poderia também opor-se à lei da ordem eterna.... poderia pensar e querer da maneira oposta, o que significa que poderia sair do circuito do amor divino e transformar-se num ser que se encontrava fora da ordem divina.... Fê-lo, tornou-se sem amor, pois já não aceitava a iluminação divina do amor.... Tornou-se um ser completamente diferente do que tinha emergido originalmente de God.... E assim, enquanto se mover fora da ordem divina está distante de Deus e miserável.... No entanto, pode mudar novamente em qualquer altura para o antigo ser perfeito que originalmente era. Contudo, isto requer sempre uma submissão voluntária à lei divina.... requer um pensamento e uma vontade.... completamente alterados requer uma mudança de amor em livre arbítrio. Então o ser volta a incorporar-se na lei da ordem divina e pode aproximar-se novamente de Deus e finalmente fundir-se completamente com Ele. Mas a aproximação a Deus, a união apenas com Ele é felicidade; o que está longe de Deus é infeliz, pois só o amor dá felicidade e bem-aventurança..... Sem amor, por outro lado, o ser move-se num estado infeliz, precisamente porque está fora da ordem divina. O amor, contudo, é livre, não pode ser imposto a um ser, no entanto cada ser tem uma centelha divina de amor dentro de si, assim que atravessa a terra como um ser humano com o propósito de testar.... final E esta centelha de amor permite ao ser humano mudar completamente para o amor novamente se ele quiser.... Todos os seres devem entrar voluntariamente no estado de perfeição, pois isso também pertence à lei da ordem divina, pois só isso é valorizado, o que o ser humano decide fazer por sua livre vontade.... E o amor continua a ser a lei suprema e continuará a sê-lo por toda a eternidade.... A felicidade só é garantida através do amor, pois a indelicadeza não faz parte de Deus, mas pertence ao seu adversário, que saiu da ordem eterna e também permanecerá no seu estado sem amor para os tempos eternos, mas por isso toda a miséria também provém dele. Tudo é feito por Deus para conduzir as Suas criações vivas à perfeição, o que, no entanto, requer o regresso voluntário a Ele, que só o amor pode alcançar.... Uma e outra vez as pessoas são dadas.... aqueles seres que uma vez saíram da ordem.... O amor é pregado às pessoas e a vontade de Deus é-lhes anunciada, para que possam realizar livremente a mudança para o amor dentro de si próprios. Mas então alcançará certamente a felicidade suprema, porque entrou na vontade divina e agora também vive novamente no fluxo do amor.... que é constantemente permeado pela força do amor e pode criar e trabalhar em bem-aventurança.... No entanto, sem amor esta felicidade nunca pode ser esperada, pois sem amor o ser é propriedade do adversário de Deus, sem amor está na defesa do fluxo divino do amor-poder, é obscurecido e impotente e, portanto, também infeliz porque está longe de Deus. E o seu estado permanecerá assim, mesmo que dure por eternidades, pois Deus não pode e não se afastará da lei da ordem eterna, porque Ele próprio é supremamente perfeito e todos os seres devem também ser perfeitos para poderem unir-se a Ele em êxtase eterno...._>Ámen