• Back

SUDBINA ATEISTA....

Najveci je trijumf protivnika [[(Sotone) ]]ako on totalno odvrati covjeka od toga da ima vjeru u Boga Koji je svijet doveo u postojanje i takoder stvorio njega samoga.... Onda je on postigao što je želio, da istisne Boga potpuno iz misli ljudskoga bica. Onda se on više ne mora bojati da ce ga izgubiti. Pa ipak covjek koji potpuno nijece Boga je opcenito u životu takoder jedna nemilosna osoba, prema tome je protivnik sposoban vršiti utjecaj na njega, dok covjek sa preostalom samo iskricom ljubavi može zadobiti realizaciju kako postoji duhovno opipljiva/ocevidna Sila Koja odlucuje njegovu sudbinu i o Kojoj je on ovisan. Prijašnji je, medutim, cijelim svojim srcem priljubljen uz svijet. Ništa drugo za njega ne postoji mimo ovog zemaljskog svijeta, i on vjeruje kako ce prestati postojati i povratiti se opet u ništavilo nakon njegove fizicke smrti, i kao rezultat ce on uzeti štogod mu zemaljski život ponudi. I premda takva osoba može posjedovati oštar intelekt on ce biti zaveden od strane Božjeg protivnika, on ce cak sebi nepravedno prisvojiti pravo da citira dokaze koji su naumljeni raspršiti vjeru u Boga. On ce pokušati objasniti kako su sve tvorevine potekle od prirodne sile.... Medutim, on ce odbiti prihvatiti cinjenicu da ova prirodna sila mora biti jedno inteligentno Bice u posjedu volje, i njegovo razmišljanje ce nastaviti biti pogrešno i zbrkano sve dok on podbacuje zapaliti malo svjetlo unutar sebe kroz blago-naklone akcije.... koje su, medutim, njemu potpuno strane. Time ce on i dalje biti sasvim okovan od strane protivnika. I prema tome ce se ateista skoro sigurno približavati obnovljenom prognanstvu, jer on ce potpuno zakazati u njegovoj posljednjoj odluci na Zemlji. On ce i dalje biti isto tako protivan Bogu kao što je bio kada se pobunio protiv Boga, on ce pripadati neprijatelju i na kraju ce takoder morati dijeliti njegovu sudbinu.... Takva se osoba takoder ne može intelektualno prosvjetliti buduci on ne želi vjerovati i prema tome ce takoder odbaciti svo duhovno znanje kao imaginaciju i maštariju....

Pokušati prenijeti/dostaviti duhovno znanje ovoj osobi bilo bi potpuno uzaludno, jer Božji protivnik je njegov gospodar i on mu nece nikada dopustiti da postane prosvjetljen, on ce ga uvijek držati u vrlodubokoj tami i pustiti da svjetovna obmanjujuca svjetla njemu izgledaju više blistava, tako da ce osoba biti potpuno nesposobna prihvatiti duhovno znanje. Protivnik ce ga u potpunosti zaposjednuti i više ga isto tako nece ni pustiti. Ali u zemaljskom životu je jedino važno da ce jednom pali duh sada priznati Boga u stadiju ljudskog bica.... da ce njegov izvorni grijeh biti od njega oduzet, što se jedino može dogoditi kroz Isusa Krista, Kojeg On mora priznati i Cije djelo Spasenja on mora priznati/ispovijediti, onda ce takoder priznati samoga Boga Koji je, u Isusu, ostvario djelo okajanja za njegov prvobitni grijeh.... Ali sve dok ljudsko bice živi njegov zemaljski život potpuno bez vjere on ce ostati opterecen sa njegovom krivnjom i nikada nece biti u stanju uci u duhovno kraljevstvo nego ce iznova morati otrpjeti proces razvoja kroz tvorevine Zemlje u groznoj boli jedno beskonacno dugo vrijeme. Jer cak u kraljevstvu nece biti moguce promijeniti um jednog ateista i uvjeriti ga da odustane od svoga otpora spram Boga jer, kao i na Zemlji, on ostaje zatvoren za sve poduke, i ne može biti prosvjetljen protivno njegovoj volji. Medutim, kada bi samo covjek na Zemlji koji vjeruje za sebe kako ce biti nesposoban imati vjeru ozbiljno bio zainteresiran za stjecanje Istine po pitanju toga da li duhovno opipljivi Bog i Stvoritelj postoji.... onda napori uistinu ne bi bili uzaludni, jer onda bi nastavio razmišljati o tome i takoder bi postigao drugacije rezultate putem intelektualnih sredstava, jer dovoljno dokaza postoji unutar Stvaranja koji bi mogli promijeniti njegov um.... Ali cak takvi ljudi ce opet i iznova primiti blagoslove, opet i iznova ce im biti pružene male geste podrške, jer Božja Ljubav takoder slijedi ove ljude i pokušava ih pridobiti za Sebe, opet i iznova im On nudi Njegovu ruku koju oni jedino trebaju uhvatiti tako da bi naknadno bili u stanju sebe osloboditi od kontrole protivnika. Unatoc tome, njegova volja nece nikada biti prisiljena, i prema tome covjek odlucuje njegovu vlastitu buducu sudbinu i morat ce se opet zaputiti stazom preko Zemlje u ogranicenom stanju, buduci je ovo u skladu sa zakonom vjecnog reda.

AMEN

Het lot van de GODloochenaars

Het is de grootste triomf van de tegenstander wanneer hij een mens van het geloof in een GOD heeft afgebracht, DIE de wereld liet ontstaan en ook hemzelf heeft geschapen. Dan heeft hij bereikt wat hij wilde bereiken, nml. GOD volledig te verdringen uit de gedachten van de mens. Dan hoeft hij niet meer bang te zijn hem te verliezen. Maar de mens die een GOD geheel loochent is in zijn leven ook een liefdeloos mens. Daarom heeft de tegenstander invloed op hem, terwijl een mens die nog een vonkje liefde in zich heeft toch nog tot het inzicht kan komen dat er een werkelijke Macht bestaat, DIE zijn levenslot bepaalt en van WIE hij zelf afhankelijk is. De eerstgenoemde echter is met al zijn zinnen aan de wereld gehecht. Voor hem bestaat er buiten deze wereld niets, hij waant dat alles voorbij is en hij in het "niets" terugkeert na zijn lichamelijke dood, en daarom geniet hij zoveel als mogelijk van wat het aardse leven hem biedt.

Zulk een mens kan ook over een scherp verstand beschikken, hij wordt echter door GOD's tegenstander misleid en zal zich zelfs aanmatigen "bewijzen" te kunnen aanvoeren die het geloof in GOD teniet zouden moeten doen. Alle scheppingen tracht hij te verklaren als uit een natuurkracht ontstaan, dat deze natuurkracht echter een WEZEN moet zijn DAT moet kunnen denken en een Wil heeft, wil hij niet toegeven. En zijn denken zal ook net zolang foutief en verward zijn totdat hij een klein lichtje in zich ontsteekt door daden van liefde, waarover hem echter ieder weten ontbreekt. Hij is dus nog geheel en al in de boeien van de tegenstander.

En daarom gaat zulk een GODloochenaar met grote zekerheid een hernieuwde kluistering tegemoet, want hij faalt volkomen bij zijn laatste beslissing op aarde. Hij is nog net zo weerspannig tegen GOD als hij eertijds was bij zijn afval van GOD, hij behoort bij de tegenstander en moet uiteindelijk ook zijn lot met hem delen.

Zo'n mens kan door verstandelijk redeneren ook geen opheldering gegeven worden, hij wil niet geloven en hij zal daarom ook alle geestelijkeke kennis verwerpen als inbeelding en fantasie. Zo'n mens nu een geestelijk weten te willen bijbrengen zou volledig tevergeefs zijn, want GOD's tegenstander is zijn heer en die zal nooit dulden dat hem iets duidelijk wordt. Hij zal hem in steeds diepere duisternis dompelen en de verblindende lichten van de wereld des te feller aan hem doen voorkomen, zodat deze mens totaal onbekwaam is geestelijke dingen te geloven. De tegenstander heeft hem geheel in bezit genomen en laat hem ook niet meer los.

Het gaat in het aardse leven echter alleen daarom dat de eertijds gevallen oergeest nu in het stadium als mens GOD erkent, dat zijn oerschuld van hem wordt afgenomen, wat alleen door JEZUS CHRISTUS kan gebeuren. HEM moet hij erkennen en Zijn Verlossingswerk aannemen, want daarmee neemt hij ook GOD Zelf aan DIE in JEZUS het werk van verzoening voor zijn oerschuld heeft volbracht.

Maar zolang de mens volledig ongelovig door het aardse leven gaat, blijft hij belast met zijn schuld en kan het geestelijke rijk nooit binnengaan, maar hij moet de ontwikkelingsgang door de scheppingen der aarde opnieuw afleggen in ontzettende kwelling en weer eindeloze tijden lang. Want ook in het rijk hierna zal het niet lukken een GODloochenaar van mening te doen veranderen en hem te bewegen zijn weerstand tegen GOD op te geven, want hij sluit zich net zoals op de aarde af van alle leringen, en tegen zijn wil in kan in hem geen licht ontstoken worden. Maar zou het een mens op aarde die meent niet te kunnen geloven serieus te doen zijn de waarheid te weten te komen of er werkelijk een GOD en Schepper bestaat, dan zouden die moeiten waarlijk niet zonder succes zijn. Dan zou hij er altijd weer over nadenken en ook verstandelijk tot een andere conclusie komen, want er zijn genoeg bewijzen in de schepping die hem tot andere gedachten zouden kunnen brengen. Alleen moet de wil om de zuivere waarheid te weten te komen aanwezig zijn. Maar deze wil ontbreekt bij die mensen die zich in de macht van de tegenstander bevinden, en zij gaan daarom in volledige geestelijke duisternis door het aardse leven. Maar ook zulke mensen worden steeds weer geconfronteerd met genaden, altijd weer worden zij onopvallend geholpen, want GOD's Liefde achtervolgt ook zulke mensen en zoekt ze voor Zich te winnen. HIJ reikt hun altijd weer Zijn Hand, die zij alleen maar hoeven te grijpen om zich dan ook uit de macht van de tegenstander te kunnen bevrijden. Maar nooit wordt hun wil gedwongen. En daarom bepaalt die mens zelf zijn lot en moet hij weer in gekluisterde toestand de weg over de aarde gaan, overeenkomstig de wet van de eeuwige ordening.

Amen