• Back

Other translations:

‘BOG JE POSLAO SVOGA SINA NA ZEMLJU....’

(1 Ivanova 4:9, 10)

Opet i iznova vam je objašnjeno da je Isusova duša došla iz svijeta svjetla na Zemlju kako bi sebe utjelovila u čovjeku Isusu u svrhu misije koja je zahtjevala čistu dušu, jer Bog Osobno se želio nastaniti u ovoj duši, a On je to bio u stanju učiniti jedino u čistoj duši bez grijeha.... On je poslao Svoga Sina na Zemlju.... Može li biti jasnije riječi da ovo potvrdi? Bila je to ne-pala duša, kao suprotnost ljudskim dušama koje su morale proći dugim procesom razvoja kroz stvaranja i započeti njihovo ljudsko utjelovljenje u jako nesavršenom stanju.... Ali to ne isključuje činjenicu da se Isusova duša morala mučiti i nevjerojatno teško boriti protiv svega neduhovnoga koje ju je opsjedalo izvani.... jer Njegovo je tijelo bilo nezrela materija i, zbog utjecaja neprijatelja, duša je bila teško opsjedana od strane tih neiskupljenih supstanci....

Sve zemaljske strasti su bile priljubljene uz tijelo a njegovi su instinkti, koji su i dalje prianjali uz tijelo kao dio vrlo nezrelih supstanci, zahtjevali zadovoljavanje. Isusova je duša došla na Zemlju u potpuno čistom stanju, ipak nebrojena su nezrela bića bila priljepljena uz nju koje duši nije bilo dozvoljeno otresti; namjesto toga, ona ih je trebala umiriti i usavršiti. Isus, čovjek, je također bio preplavljen od strane vanjskih nezrelih supstanci, njegovo je okruženje tako utjecalo na Njegovu dušu da je morala izdržati iste unutarnje borbe koje pala duša mora otrpjeti, i prema tome neistinito je da je za čovjeka Isusa poradi Njegove savršene duše bilo lakše ostvariti ovaj čin Spasenja.... Štoviše.... budući je bila čista i bez grijeha.... Njegova je duša daleko više patila u nezrelom okruženju, Njegova čista duša je reagirala izuzetno osjetljivo na grijeh, na sve što ga je uslijed utjecaja neprijatelja preplavilo od strane njegovih bližnjih ljudskih bića....

Tama u kojoj je svjetlosna duša morala boraviti joj je uzrokovala neopisivu bol a ipak, ona je bila ispunjena gorućom ljubavlju spram ove grešne ljudske rase i željela ju je iskupiti od grijeha i smrti. Pa iako se sve sotonske prirode prirode gomilalo oko Isusove duše, to ipak nije uspjelo nagnati Isusovu dušu da padne u grijeh. On se odupro svim kušnjama, On se borio protiv Njegovog neprijatelja baš kao i svega neduhovnoga što ga je salijetalo.... Njegova ljubav spram Njegove braće u nevolji se nije umanjila i On je također uspio u produhovljavanju njegovih neduhovnih tjelesnih supstanci kroz ljubav, koja se neprestano povećavala, i tako ispunila čovjeka Isusa da Ga je zaposjela Sama Vječna Ljubav, Koja nikad ne bi bila u stanju Sebe očitovati u grešnoj duši bez da prouzroči njezino uništenje.... Zašto vi ljudi ne prihvatite ove riječi ‘On je poslao Svoga Sina na Zemlju....’? Ono što dolazi od Njega je savršeno i zato je rečeno ‘On je sišao na Zemlju’ a ne ‘On se uspeo iz ponora....’

Iako je Isusova duša u velikoj mjeri bila okružena sa sotonskim elementima, oni su prilazili Njegovoj duši izvani i Njegova im se duša ipak suprotstavila i nije dozvolila sebi da padne kao što je Božji neprijatelj namjeravao.... Bez obzira da li je bio salijetan od strane neduhovnih supstanci Njegova tijela.... ili da li su se neduhovna bića pokušala priljepiti uz Njega kao Sotonini poslanici.... Njegova se čista duša suprotstavila i uklanjala je sve što je bilo sotonske prirode, dok je sazrijevala svoje nezrele tjelesne supstance tako da su bile u stanju pridružiti se duši u produhovljenom stanju kada je Isus ostvario Njegov čin ljubavi. Čim je duša ušla u carstvo tame ona je bila podređena sotonskim silama pa ipak im nije podlegla, ona im se suprotstavila pošto je bila puna ljubavi i ova joj je ljubav priskrbila snagu da ustraje sve do kraja.

Međutim, duša je od gore donijela sa sobom ljubav, ona nije žrtvovala ljubav, umjesto toga, ona je sebe rastuće više ujedinila sa Vječnom Ljubavi i tako se zbilo sjedinjenje, koje bi trebalo biti konačni cilj na zemlji za svakog čovjeka. Isus, ljudsko biće, je Sebe proslavio/deificirao na Zemlji kroz Njegovu veliku ljubav i Njegovu izuzetnu patnju i mučnu smrt.... Pa ipak, On se, također, morao boriti kako bi ostvario to proslavljivanje, to Njemu nije bilo lakše nego bilo kojoj drugoj osobi, jer ljudi također posjeduju Božansku iskru ljubavi i mogu je neprestano hraniti i potpirivati u blistavi plamen.... Oni mogu apelirati Isusu za pomoć, dok je Isus pak uvijek i jedino crpio snagu iz ljubavi.... ali ova u Njemu udomljena/sklonjena ljubav je bio Sam Bog. Međutim, Bog je bio u stanju skloniti se jedino u biću bez grijeha, On nikad ne bi bio u stanju ući u palu dušu koja je uzlaznom stazom putovala kroz stvaranja.... dušu koja je jednom otpala od Njega i odbacila Njegovu ljubav....

Naposlijetku, ono što je opterećivalo sva pala bića je bio izvorni grijeh, a ovaj bi izvorni grijeh najprije trebao biti iskupljen prije nego je sjedinjenje sa Bogom moglo ponovo biti moguće.... Prema tome, da je duša čovjeka Isusa bila ‘pala’ duša, ona ne bi bila iskupljena prije raspeća i Bog se nikad ne bi bio mogao nastaniti u njoj.... Međutim, On se nastanio u Isusu jer On je bio Ljubav.... Bog Osobno je postao čovjekom. Božja ljudska manifestacija nikad ne bi bila moguća na ijedan drugi način.... ali ovo jeste i ostat će najveća od svih tajni....

Čisto biće je trebalo ostvariti čin okajanja ljudskog izvornog grijeha, jer palo je biće i dalje bilo podložno vladavini Božjeg neprijatelja i nikad ne bi bilo u stanju sakupiti snagu da sebe odvoji od neprijatelja, svoga zatvorskog čuvara.... Sada je to za čovjeka moguće, jer Isus Krist je poradi toga umro na križu.... svjetlosna duša je trebala ući u borbu sa neprijateljem i Isus je pobijedio u toj borbi budući je Njegova snaga bila Ljubav, budući je On vodio ovu bitku u jedinstvu sa Samim Bogom, Vječnom Ljubavi, i tako je Bog Osobno iskupio ljudsku rasu od grijeha i smrti.... Vama ljudima treba biti dana relevantna informacija, jer pogrešna će mišljenja također voditi do pogrešnih zaključaka. Lucifer se ne bi bio morao boriti protiv Isusa da mu je bio zapovjednikom.... A svaka je pala duša i dalje podložna kontroli neprijatelja.... sve dok nije iskupljena od strane Isusa Krista.... Ni jedna pala duša ne bi nikada uspjela poraziti neprijatelja.... Čin Spasenja još nije bio ostvaren, prema tome bi Isusova borba bila neuspješna, jer palo biće koje je jednom odbilo Božju snagu ljubavi je doista primilo sićušnu iskricu ljubavi od Boga, ali ju nikad ne bi bilo potpirilo u blistavi plamen budući bi ju neprijatelj bio zaustavio i pošto je samo biće bilo preslabo.... Vi ljudi trebate razumjeti da vi sebe gubite u pogrešnim mišljenjima ako se ne kanite ovog mišljenja kako je Isusova duša Sotonin dio [[ili ‘kako je Isusova duša pripadala Sotoni’]], time jednom otpalo duhovno biće.... Sa ovim gledištem bi vi samo učinili problem Božje ljudske manifestacije još nerazumljivijim i upitnijim.... I prema tome vam čista istina mora opetovano biti predočena, jer jedino istina će vas ispravno prosvijetliti a istina će uvijek jedino proizaći od Samog Boga.

AMEN

Translator

"Deus enviou o seu Filho à terra...."

Uma e outra vez é informado de que a alma de Jesus veio à terra do mundo da luz para se encarnar no homem Jesus por causa de uma missão que exigia uma alma pura, pois o próprio Deus queria tomar morada nesta alma e só o podia fazer numa alma pura e sem pecado.... Ele enviou o seu Filho à Terra.... Pode uma palavra mais clara confirmar isto? Era uma alma não caída, em contraste com as almas humanas, que têm de percorrer o longo curso do desenvolvimento através da criação e entrar na sua encarnação como um ser humano num estado muito deficiente.... No entanto, isto não exclui o facto de a alma de Jesus ter tido de lutar e lutar de forma indescritível contra tudo o que a rodeava de fora.... Pois o seu corpo era matéria imatura, e a partir destas substâncias não recuperadas a alma foi duramente pressionada pela influência do adversário.... O corpo foi atormentado por todas as paixões terrenas e exigiu o cumprimento dos seus impulsos, que por isso se agarraram a ele como pertencendo às substâncias ainda muito imaturas do corpo. A alma de Jesus veio à terra completamente pura, mas inúmeras entidades imaturas a ela se apegaram, às quais a alma não foi autorizada a sacudir-se, mas que era suposto acalmá-las e trazê-las à maturidade. Substâncias espirituais imaturas também invadiram Jesus o homem de fora, o ambiente afectou a sua alma, de modo que teve de suportar todas as lutas interiores, que uma alma caída também tem de suportar, e por isso é incorrecto que tenha sido mais fácil para Jesus o homem realizar esta obra de Salvação, devido à perfeição da sua alma.... Pelo contrário, a Sua alma, por ser pura e sem pecado,.... sofreu muito mais com o ambiente imaturo, a Sua alma pura era extremamente sensível ao pecado, a tudo aquilo que invadia contra Ele por parte dos Seus semelhantes como a influência do adversário de Deus.... A escuridão em que a alma da luz tinha de habitar era um tormento indescritível para ela e, no entanto, estava cheia de amor ardente por esta humanidade pecadora e queria redimi-la do pecado e da morte. Todas as coisas luciféricas certamente pressionadas para a alma de Jesus, mas nada conseguiu fazer com que o próprio Jesus caísse em pecado. Ele resistiu a todas as tentações, lutou contra o seu adversário e também contra todas as coisas não-espirituais que o atormentavam.... O seu amor não diminuiu para com os Seus irmãos necessitados, e Ele também conseguiu espiritualizar as substâncias não-espirituais do Seu corpo, precisamente devido ao amor que aumentava constantemente e encheu de tal forma o homem Jesus que o Eterno Amor a si mesmo tomou posse dEle.... Mas que nunca poderia ter-se manifestado numa alma pecaminosa sem que tivesse falecido.... Porque é que vocês, humanos, não querem aceitar esta Palavra: 'Ele enviou o seu Filho à Terra....'? O que vem d'Ele é perfeito, e por isso diz-se: "Ele desceu à terra", não: "Ele subiu das profundezas". O luciférico cercou em grande medida a alma de Jesus, mas aproximou-se da Sua alma de fora, que, no entanto, lhe resistiu e não se deixou abater, o que o adversário de Deus pretendia.... Se foram substâncias espirituais imaturas que O molestaram do corpo.... ou se foram seres não redimidos que tentaram ligar-se a Ele como emissários de Satã.... A sua alma pura resistiu e repeliu o satânico, ao mesmo tempo que amadureceu o espiritual imaturo do seu corpo, para que pudesse unir a alma como espiritualizada quando Jesus tivesse realizado a sua obra de amor. Assim que a alma entrou no reino das trevas foi também exposta às forças luciféricas, mas não sucumbiu a elas mas resistiu-lhes porque estava cheia de amor e este amor deu-lhe força para perseverar até ao fim. Mas o amor trouxe a alma com ela de cima, o amor não a rendeu mas uniu-se cada vez mais com o Amor Eterno, e assim a unificação teve lugar, o que deveria ser o objectivo final de todo o ser humano que vive na terra. O homem Jesus deificou-se na terra através do seu grande amor e do seu sofrimento excessivo e agonizante morte.... No entanto, também Ele teve de lutar para alcançar esta deificação, não foi mais fácil para Ele do que para outras pessoas, pois as pessoas também possuem a centelha divina do amor e podem constantemente alimentá-la e deixá-la brilhar.... E podem pedir a ajuda de Jesus para o fazer, ao passo que Jesus apenas retirou força do amor...., mas este amor era o próprio Deus, que se abrigou dentro d'Ele. E Deus, por sua vez, só podia abrigar-se num ser sem pecado, Ele nunca poderia ter obtido uma alma que.... como a queda.... tinha percorrido o caminho ascendente através da criação.... uma alma que uma vez se afastou d'Ele e rejeitou o Seu amor.... Pois este foi o pecado original que sobrecarregou todos os seres caídos, e este pecado original teria primeiro de ser redimido antes de uma nova reunião com Deus ser possível.... Se a alma do homem Jesus tivesse sido uma alma 'caída', então não teria sido redimida antes da morte da cruz, e então o próprio Deus nunca teria sido capaz de tomar morada nela.... Mas Ele estava em Jesus, pois Ele era amor.... O próprio Deus tinha-se tornado homem. Mas caso contrário a encarnação de Deus nunca teria sido possível, o que é e continuará a ser o maior mistério.... Um ser puro tinha de realizar a obra de expiação do pecado original da humanidade, pois um ser caído ainda estava sob o domínio do adversário de Deus e nunca teria sido capaz de reunir a força por si próprio para se separar do adversário, o seu mestre das masmorras.... O homem agora pode, porque por este Jesus Cristo morreu na cruz.... Uma alma de luz teve de assumir a batalha contra o adversário, e Jesus passou esta batalha porque a sua força era o amor, porque lutou esta batalha unida ao próprio Deus, o Amor Eterno, e assim o próprio Deus redimiu o povo do pecado e da morte.... Os humanos devem ser informados disto, pois as opiniões erradas também conduzem a conclusões erradas. Lúcifer não teria tido necessidade de travar uma batalha contra Jesus se tivesse tido domínio sobre Ele.... E cada alma caída ainda está sob o poder do adversário.... até ser redimido por Jesus Cristo.... Nunca uma alma caída teria conseguido derrotar o adversário.... Mas a obra da redenção ainda não tinha sido realizada, a luta de Jesus teria sido, portanto, infrutífera, pois um ser caído que uma vez resistiu à força do amor de Deus tinha certamente recebido uma pequena centelha de amor de Deus, mas nunca teria sido capaz de a acender em brasas brilhantes porque o adversário a teria impedido e o próprio ser era demasiado fraco.... Compreendam, humanos, que estão a desviar-se para o pensamento errado se não se libertarem desta opinião de que a alma de Jesus é uma parte luciferiana, e que por isso, em tempos, ela caiu fora de Deus.... Esta visão apenas tornaria o problema da encarnação de Deus ainda mais incompreensível e questionável..... E por isso a pura verdade sobre isto deve ser-vos apresentada uma e outra vez, pois só a verdade vos dá uma verdadeira luz, e a verdade só surgirá sempre do próprio Deus...._>Ámen

Translator