• Back

DA LI SU RAZLOŽENE CESTICE SPOSOBNE PATITI?....

(Rimljanima 8:22)

Svako bice ce proigrati svoju samo-svjesnost ako potpuno zakaže kao ljudsko bice i više ne može izbjeci sudbinu obnovljenog prognanstva.... A to je najužasnija stvar koja se može dogoditi, jer premda je razloženo na bezbrojne sicušne cestice ono se više nije u stanju osjecati kao cjeloviti entitet, kao što vi ljudi pretpostavljate, ono unatoc tome doživljava nezamislive agonije, buduci duhovno bice, koje je jednom bilo stvoreno kao slobodni entitet [[(= prvobitno stvoreni andeo)]] i vec je djelomicno ponovno povratilo njegovu slobodu kao ljudsko bice [[(kad je nakon prolaska kroz cijelo Stvaranje bilo sakupljeno i kao duša utjelovljeno u ljudskom bicu)]].... je sada ograniceno i doživljava ovo ogranicenje kao užasno mucenje [[(Rimljanima 8:22)]]. Jer Moja jednom isijana snaga je bila samo-svjesna bica, oni su bili bili sposobni živjeti do najvišeg stupnja, stoga oni nisu samo bili mrtve cahure.... ipak oni su postali poput toga kada su se odmetnuli od Mene.... Kada je duhovna supstanca postala kruta stvaran se život bio povukao iz nje, to jest, Moja snaga, koja na prvom mjestu daje život svemu, više nije prožimala te cahure.... I razloženi u sicušne cestice ce takoder ostati bez života sve dok oni ne mogu biti osvijetljeni sa Mojom snagom Ljubavi.... Cinjenica da ove beživotne sicušne cestice mogu unatoc tome biti osjetljive je neshvatljiva za vas ljude.... U tom slucaju, medutim, oni nikada ne bi reagirali kada Moja snaga Ljubavi njih pokušava uhvatiti i ograditi ih tako da pale duhovne supstance mogu biti preoblikovane u materiju.... Jer cak njihov otpor je reakcija koja demonstrira da duhovne supstance osjecaju izvjesnu kolicinu boli i pokušavaju zapoceti borbu.... I cijelo Stvaranje je u ovom stanju mucenja [[(Rimljanima 8:22)]], jer ono je subjektom zakona kojem Sam Ja Osobno Izvornik.... Ono nije slobodno i mora sebe podrediti Mojem zakonu vjecnosti.... što je izuzetno bolno za duhovnu supstancu koja je jednom bila stvorena kao slobodno bice.... Medutim, ako ona ne bi osjecala ovu agoniju, ne bi nikada bilo moguce opet promijeniti ovo beživotno stanje.... Vi ljudi ovo necete nikada biti u stanju razumjeti, ali vi u to trebate vjerovati, inace se ne bi trebali bojati silaska u bezdan i bili bi potpuno indiferentni s obzirom na to što ce vam se dogoditi nakon smrti vašeg tijela. Na Zemlji vi opet imate vašu samo-svjesnost i slobodni ste do izvjesnog stupnja a ipak ne potpuno sretni sve dok niste pronašli sjedinjenje sa Mnom tako što ste sebe potpuno izrucili Meni....

Unatoc tome, sve dok ste živi vi i dalje možete postici potonje.... Ako, medutim, vi opet izgubite vašu samo-svjesnost onda cete takoder izgubiti svu slobodu, vaša ce aktivnost biti odlucena od strane Moje volje ostavljajuci vas još jednom nesposobne koristiti išta od vaše volje, vi cete biti zavezani unutar najdublje tame bez znanja o vašem postojanju, buduci cete biti razloženi i jedino vršiti one funkcije koje vam je vaš Bog i Stvoritelj odlucio da trebate ciniti.... I ako ste vi, u zrelom stanju duše, jednog dana sposobni promatrati ovaj dug period vremena u stanju prisile, onda cete takoder znati o nezamislivim agonijama koje je vaša duša morala otrpjeti u bezbrojnim formama [[(mineralnog, biljnog i životinjskog kraljevstva)]], i vi cete takoder razumjeti zašto vas Moja Ljubav neprestano opominje i upozorava kako bi vas poštedjela ove strašne sudbine. Jer vi ne možete opet išceznuti u ništavilo, i buduci ste besmrtni.... premda razloženi.... onda ono što preostaje nece isto tako niti biti neosjetljivo.... Vi ljudi bi jedino sebe trebali zadovoljiti sa informacijom koju vam dostavljam kao Istinu.... Ja želim ispraviti obmanute pretpostavke poput one da razložene duhovne supstance nemaju osjetilnu percepciju, da je njihovo stanje prema tome istoznacno ‘ne-postojanju’. Onda process razvoja ne bi bio sazrijevajuci sve do stanja kada ono ponovno prima svoju samo-svjesnost kao ljudsko bice, jer sva duhovna bica sebe iskupljuju jedino putem patnje i putem služenja, i prije njihova utjelovljenja kao ljudsko bice [[(zato sve u ova tri kraljevstva SLUŽI covjeku!)]] baš kao i tijekom njihovog ljudskog postojanja.... Ne treba zaboraviti kako je bice sebe bilo opteretilo sa užasnom krivnjom zbog njegova prošlog otpadništva [[(radi se o otpadništvu prvobitno stvorenih andela koji su odabrali slijediti Lucifera kada se pobunio protiv Boga)]] i da ce ono opet povecati ovu krivnju ako ne iskoristi svoje posljednje vrijeme milosti kao ljudsko bice i side opet u bezdan. I premda potpuno iskupljenje kroz bice nije moguce [[(u smislu: bice samo sebe ne može iskupiti)]], ono ce unatoc tome morati pružiti nadoknade i patiti sve dok nije oslobodeno od njegove krivnje kroz djelo Spasenja Isusa Krista.... Prihvatiti Isusovo djelo milosti i samilosti je zadatak ljudskog bica u ovom zemaljskom životu, i prema tome on bi mogao sa lakocom uzdici se.... Ako podbaci i odbaci svu pomoc od gore [[(takoder ovu Cistu Istinu)]], ako on ponovno side u bezdan, onda ce takoder biti razumljivo kako ce ova staza patnje zapoceti ponovno kada je duša opet razložena i staza kroz tvorevine zapocne skroz ispocetka.... I niti ce patnja dokoncati sve dok ogromna krivnja nije, prije ili poslije, iskupljena kroz Isusa Krista, kada je volja ljudskog bica spremna zaputiti se stazom prema Križu i apelirati Njemu za oproštenje od njegove krivnje.... I ovaj veliki blagoslov je na raspolaganju vama ljudima na Zemlji.... Ako ga ne iskoristite i ne obratite pažnju na njega [[(ako život prode bez da je covjek našao Isusa Krista)]] onda vaša patnja nece dokoncati, jer vi ste jako udaljeni od Mene, vašeg Boga i Stvoritelja, a to uvijek predstavlja nedostatak slobode, svjetla i snage i posljedicno tome vi isto tako necete biti sretni.

AMEN

Kunnen de uiteengevallen partikeltjes lijden?

Ieder wezen raakt zijn ikbewustzijn weer kwijt wanneer het als mens volledig tekort is geschoten, en het lot van de hernieuwde kluistering niet meer kan ontlopen. En dit is het verschrikkelijkste dat het kan overkomen. Want ofschoon het wezen dan, doordat het is uiteengevallen in ontelbare deeltjes, niet meer als volledig wezen gevoelens kan ervaren zoals u, mensen het aanneemt, zo zijn het toch onvoorstelbare kwellingen, omdat het wezen eertijds in vrijheid was geschapen en ook als mens al een deel van zijn vrijheid had teruggewonnen, terwijl het nu gebonden is en deze kluistering als een ontzettende kwelling ondergaat.

Want ikbewuste wezens was de eens van MIJ uitgestraalde kracht, zij waren in de hoogste graad levensvatbaar, dus niet slechts dode vormen. Maar dat werden zij toen zij van MIJ waren afgevallen. Want toen de geestelijke substanties verhard waren, was het eigenlijke leven daaruit vervlogen, anders gezegd, Mijn kracht vervulde deze vormen niet meer met straling die aan alles pas het leven geeft. En de uiteengevallen partikeltjes zijn ook weer zolang zonder leven, zolang ze niet door Mijn Liefdekracht bestraald kunnen worden.

Maar dat deze "dode" deeltjes desondanks nog gevoelig kunnen zijn is voor u, mensen onbegrijpelijk. Anders zouden ze echter nooit reageren als de macht van Mijn Liefde ze zoekt te vangen en te omsluiten, zodat het gevallen geestelijke tot materie kan worden omgevormd. Want ook zijn weerstand is een reactie die bewijst dat het geestelijke bepaalde kwellingen ondergaat en zich daartegen verzet. En in deze toestand van kwelling bevindt zich de gehele schepping, want ze is onderworpen aan een wet waarvan IK Zelf de Maker ben. Ze is onvrij en moet zich plaatsen onder Mijn wet van eeuwigheid, wat voor de eertijds in vrijheid geschapen geestelijke (wezens) bijzonder kwellend is. Maar zouden ze deze kwelling niet gewaar kunnen worden, dan zou er eeuwig geen ommekeer vanuit de dode toestand meer mogelijk zijn.

U, mensen zult dit weliswaar nooit kunnen begrijpen, maar u moet het geloven, anders zou u nooit een afglijden in de diepte behoeven te vrezen en u zou volledig onverschillig zijn wat er met u na de dood aan uw lichaam gebeurt. Op aarde hebt u weer het ikbewustzijn en u bent tot op een zekere hoogte vrij en toch bent u niet geheel gelukkig, zolang u nog niet door een volledige overgave de verbinding met Mij hebt gevonden. Zolang u leeft kunt u deze verbinding nog bereiken, verliest u echter weer uw ikbewustzijn dan is ook elke vrijheid verloren. Uw werkzaamheid wordt dan weer volgens Mijn Wil bepaald en u kunt helemaal geen eigen wil gebruiken. U bent dan gebonden in de diepste duisternis, want u weet niets over uw bestaan omdat u uiteengevallen bent, en moet altijd alleen maar die funkties uitoefenen waarvoor uw GOD en Schepper u bestemd heeft.

En als u eenmaal in een toestand van zielerijpheid deze lange tijd in de "je moet" toestand kunt overzien, dan zult u ook over die onmetelijke kwellingen weten waardoor uw ziel in ontelbare, telkens andere vormen heen moest gaan. En dan zult u ook begrijpen waarom Mijn Liefde u voortdurend aanspoort en waarschuwt dit ontzettende lot te ontgaan. Want u kunt niet meer in het "niets" vergaan, en omdat u onvergankelijk bent - alleen eenvoudigweg uiteengevallen, zal dat wat bestaan blijft, ook nooit zonder gevoelens zijn. U, mensen zult steeds moeten volstaan met datgene wat IK u als waarheid doe toekomen, want IK wil onjuiste veronderstellingen recht zetten, zoals ook die, dat het uiteengevallen geestelijke geen vermogen tot gewaarworden zou hebben, dus dat zijn toestand er een is van "niet zijn". Dan zou de ontwikkelingsgang geen rijp worden zijn tot aan de staat waar het weer als mens zijn ikbewustzijn verkregen heeft. Want alleen door lijden of dienen wordt al het wezenlijke zowel vóór zijn belichaming als mens, alsook gedurende het menszijn verlost. Er mag niet vergeten worden welk een verschrikkelijke schuld het wezen op zich heeft geladen door zijn afval van weleer, en hoe het deze schuld nu weer vergroot als het de laatste genadetijd als mens onbenut laat en weer in de diepte wegzinkt.

En ofschoon een totale delging van zijn schuld door het wezen zelf niet mogelijk is, moet het toch boeten en lijden zolang het niet van die schuld bevrijd is door het Verlossingswerk van JEZUS CHRISTUS. Dit werk van genade en ontferming van JEZUS aan te nemen in het aardse leven is de opdracht van de mens, want hij zou daardoor makkelijk opwaarts kunnen gaan. Maar als hij nu weer faalt en geen hulp van boven aan wil nemen, als hij weer afglijdt naar de diepte, dan is het ook begrijpelijk dat zijn lijdensweg opnieuw begint als zijn ziel weer uiteenvalt - en de weg door de schepping weer begint.

Ook aan het leed zal geen einde komen tot die grote schuld eenmaal gedelgd wordt door JEZUS CHRISTUS, als de wil van de mens bereid is de weg te gaan tot het kruis en HEM vergeving van zijn schuld afsmeekt. Deze grote genade staat u mensen op aarde ter beschikking. Maar als u ze niet benut en daaraan voorbijgaat zal ook uw leed geen einde nemen, want u bevindt zich dan op grote afstand van MIJ, uw GOD en Schepper, en dat betekent onvrijheid, licht - en krachteloosheid - en zodoende zult u ook niet zalig kunnen zijn.

Amen