• Back

MESIJA, SPASITELJ ČOVJEČANSTVA....

Iz svjetlosnih visina Sam se spustio na Zemlju da bi Svoje svjetlo donio u tamu.... Sunce duha je zašlo, ni jedna zraka svjetla nije osvjetljavala tamu noći, i čovječanstvo je trpjelo užasnu nevolju. A oni koji su prepoznali svoju bijedu su Mi upućivali krikove za pomoć, zazivali su Spasitelja da ih izbavi, jer tih nekolicina nisu bili u potpunosi zarobljeni od strane Mojeg neprijatelja, oni su živjeli život ljubavi i još nisu u potpunosti izgubili njihovu vezu sa Mnom, i stoga su Mi u svojoj nedaći uputili molbu da im pošaljem Spasitelja. i zato Sam poslao Svoga Sina na Zemlju.... Duh svjetla, Koji je proizašao iz Moje ljubavi i ostao Mi vjeran kada Me vojska prvobitnih duhova napustila.... je ponudio Sebe za djelo koje je bilo jedinstveno a ipak je donijelo iskupljenje cijelom čovječanstvu.... On se spustio na Zemlju i boravio je među ljudima.

On je Svoj život na Zemlji započeo kao svako drugo ljudsko biće ali je prihvatio da mora ispuniti veliku misiju: oblikovati Sebe, to jest, Svoju zemaljsku čauru, tako da može služiti Meni kao prebivalište, pošto Sam se Ja Osobno želio pobrinuti za Moje žive tvorevine, Ja Osobno Sam želio iskupiti njihov ogroman grijeh sa kojim su se[[be]] opteretili uslijed njihovog voljnog otpadništva od Mene.... To svjetlosno biće, dijete Moje ljubavi, je ponudilo Sebe ostvariti djelo okajanja kao ljudsko biće umjesto Mene i, kao duša, se nastanio u djetešcu Isusu i započeo Svoj zemaljski napredak, koji je bio tako nevjerojatno nesretan pošto je Njegovo zemaljsko tijelo također bilo naumljeno postati produhovljeno kako bi služilo Meni Osobno, Vječnoj Ljubavi, kao prebivalište. Čak prilikom Njegovog rođenja je svijet oko Njega već bio u stanju prepoznati kako je ovo djetešce bilo obećani Mesija, jer Njegovo veliko obilje svjetla je s vremena na vrijeme izbi[[ja]]lo i sebe izrazilo u izvanredno dubokim govorima djetešceta [[ovdje se čitatelj upućuje na prekrasno otkrovenje koje je od Isusa Krista primio prorok Jakob Lorber, naime, ‘Isusovo Djetinstvo’]]. Pa ipak Njegova duša je bila krajnje uznemiravana od strane Mojeg neprijatelja koji je uzbudio sve duhove koji su mu i dalje pripadali ne bi li zaposjednuli Njegovo tijelo tako da, uslijed njegovog utjecaja, tijelo postane predmetom snažnih kušnji protiv kojih se čovjek Isus naknadno morao boriti da im ne bi podlijegao. Ljubav Mu je dala snagu to učiniti pa ipak je On morao uložiti veliki trud, i cijeli Njegov zemaljski život je bio istinski put križa, kojeg je On usprkos tome dobrovoljno uzeo na Sebe iz ljubavi prema Svojoj paloj braći, čija je obimna nevolja Njemu bila poznata. Ali Njegov život je također bio jedna neprekinuta služba ljubavi, a pošto Sam Ja Ljubav Osobno Ja Sam bio u stanju uvijek biti u Njemu i opskribiti Ga sa snagom da ispuni Svoju misiju: da ostvari djelo okajanja za ogromnu krivnju grijeha čovječanstva....

On je bio Moj Sin, On je bio svjetlosna duša koja je na Zemlji ostvarila potpuno sjedinjenje sa Mnom, koja je ostvarila djelo deifikacije [[= čin postajanja božanskim]] koje je cilj svakog od Mojih stvorenih bića: promijeniti se iz ‘žive tvorevine’ u ‘Moje dijete’ koje dobrovoljno prihvaća Moju volju u potpunosti i tako je u stanju ostvariti najviši stupanj savršenstva. Isus je bio ne-pali prvobitni duh, a ipak se njegova deifikacija morala dogoditi u slobodnoj volji što je bilo ostvareno tako što je krenuo putem kroz zemaljski život.... putem kroz bezdan.... I tako je Njegova duša morala biti izložena svim uznemiravanjima od strane Mojeg neprijatelja, pošto je on također želio posjedovati Njegovu dušu, čiji pad nije bio u stanju ostvariti. A pošto je Zemlja bila njegovo kraljevstvo.... time kraljevstvo palih duhova.... Isusova duša je bila izložena svim sotonskim instinktima i uznemiravanjima, i ljudsko biće Isus im se morao suprotstaviti, pred licem svih kušnji je morao stajati pored Mene kao Svoga Oca od vječnosti, morao Me učiniti Svojim su-borcem i učinio je to tako što je neprestano potraživao Moju ljubav i kroz Njegovu aktivnost ljubavi ju je također primio, pošto ljubav Sebe ne uskraćuje a velika ljubav čovjeka Isusa Me privlačila strahovito. I vrlinom te ljubavi.... jer ljubav sama po sebi jest snaga.... On je bio u stanju oduprijeti se i nastaviti sa djelom Spasenja sve do kraja. Spasitelj je doista bio poslan čovječanstvu; Mesija je došao kao što je bilo obećano davno prije.... Svjetlo se spustilo na Zemlju kako bi osvjetlilo srca onih koji su Ga priznali, koji su prepoznali da Sam Ja Osobno bio u Njemu i želio donijeti ljudima spasenje od grijeha i smrti.... I svjetlo je prodrlo u tamu.... U Isusu se pojavio borac Koji je porazio Mojega neprijatelja.... Jer Njegovo oružje je bilo ljubav, a Moj neprijatelj se uzalud bori protiv ljubavi, on će uvijek podlegnuti ljubavi jer Ja Sam Sâma Ljubav, i Ja sam zaista jači nego onaj koji vas je jednom potopio u bezdan.

AMEN

El Mesías, salvador de la humanidad....

Desde las alturas brillantes descendí a la tierra para llevar Mi luz a las tinieblas.... Porque el sol del espíritu se había puesto, ningún rayo de luz iluminaba la noche oscura, y la gente estaba en extrema necesidad. Y aquellos que reconocieron su adversidad clamaron a Mí por ayuda, pidieron un Salvador que los librara, porque estos pocos no habían sido aún completamente capturados por Mi adversario, vivían una vida de amor y no habían perdido aún completamente el vínculo Conmigo, y por eso se dirigieron a Mí en su angustia para que les enviara un Salvador. Y así envié a mi Hijo a la tierra.... Un espíritu de luz, que había surgido de Mi amor y que también se mantuvo fiel a Mí cuando la hueste de espíritus originales se alejó de Mí.... se ofreció a Mí para una obra única pero que trajo la salvación a toda la humanidad.... Descendió a la tierra y se instaló en medio de la humanidad. Comenzó su vida terrenal como cualquier otro ser humano, pero había asumido una gran misión: Para prepararse, es decir, su caparazón terrestre, para que pudiera servirme de morada, porque Yo mismo quería cuidar de Mis creaciones vivientes, porque Yo mismo quería redimir su gran culpa en la que habían incurrido por su apostasía voluntaria de Mí.... Este ser de luz, un hijo de Mi amor, Se ofreció a realizar esta obra de expiación por Mí como ser humano, y tomó morada como alma en el niño Jesús y comenzó una vida terrenal que fue tan inusualmente dolorosa porque Su cuerpo terrenal también estaba destinado a espiritualizarse para servirme a Mí mismo como morada del Amor Eterno. Incluso en Su nacimiento, el mundo que le rodeaba pudo reconocer que este niño era el Mesías prometido, pues a veces Su más que grande plenitud de luz se evidenciaba y se expresaba en incomparablemente sabios discursos del niño. Sin embargo, Su alma fue inusualmente acosada por Mi adversario, quien instó a todas las sustancias espirituales que aún le pertenecían a tomar posesión de Su cuerpo, de modo que éste fue fuertemente tentado por esta influencia, contra la que el hombre Jesús tuvo que luchar para no caer. Su amor le dio la fuerza para hacerlo, pero tuvo que luchar extraordinariamente y todo Su camino terrenal fue un verdadero camino de la cruz que, sin embargo, tomó voluntariamente por amor a Sus hermanos caídos, cuyas grandes penurias conocía. Sin embargo, Su vida fue también un incesante servicio de amor y como Yo Soy el Amor Mismo siempre pude estar en Él y proporcionarle la fuerza para cumplir la misión: realizar la obra de expiación de la gran culpa de pecado de los seres humanos..... Era Mi Hijo, era un alma de luz que encontró la unión completa Conmigo en la tierra, que realizó la obra de la deificación, que es la meta de todo ser creado por Mí: de „criatura“ pasar a convertirse en Mi "hijo" , que en el libre albedrío entra completamente en Mi voluntad y así puede alcanzar el más alto grado de perfección. Jesús era un espíritu original no caído, pero sin embargo esta deificación tenía que tener lugar en el libre albedrío, deificación que el paso por la vida terrenal.... el paso por la profundidad.... logró. Y así Su alma también tuvo que ser expuesta a todas las opresiones por parte de Mi adversario, porque él también quería poseer esa alma que no había podido hacer caer. Y como la tierra era su reino.... es decir, el reino de lo espiritual caído...., el alma de Jesús también estaba expuesta a todos los impulsos y opresiones luciferinos, y el hombre Jesús tuvo que resistirlos, tuvo que permanecer junto a Mí como Su Padre de la eternidad a pesar de todas las tentaciones, tuvo que hacer de Mí Su compañero de lucha, y lo hizo solicitando constantemente Mi amor y también recibiéndolo a través de Su obra de amor, porque el amor no se niega a sí mismo y el gran amor del hombre Jesús Me atrajo de forma abrumadora. Y en virtud de este amor.... porque el amor es fuerza en sí.... Fue capaz de resistir y llevar a cabo la obra de Salvación hasta el final. A la humanidad en verdad le había sido enviado el Salvador, el Mesías había venido, como se había prometido mucho antes.... La luz había bajado a la tierra para iluminar los corazones de las personas que lo reconocían, que Me reconocían en Él a Mí mismo, que quería traer a las personas la salvación del pecado y de la muerte.... Y la luz rompió la oscuridad.... En Jesús se levantó un luchador contra Mi adversario, a quien derrotó.... Porque Su arma era el amor, y Mi adversario lucha contra el amor en vano, siempre sucumbirá ante el amor, porque Yo mismo Soy el amor, y Soy verdaderamente más fuerte que aquel que una vez te hundió en lo más profundo....

Amén