• Back

ISUSOVE POSLJEDNJE RIJEČI NA KRIŽU....

Ja vam uvijek želim dati ono za čim žudite. Vi jedino trebate obratiti pažnju na vaš unutarnji glas i on će vas istinito podučiti, jer Ja želim da živite u istini i steknete jasno razumijevanje: Moje uskrsnuće je vama ljudima donijelo spasenje, ono je iskupilo vašu prošlu krivnju grijeha.... Kao ljudsko biće Isus Ja Sam na Sebe uzeo ekstremnu bol, i Moja je sudbina bila najgorča smrt .... Međutim, pošto Sam bio nesposoban patiti kao ‘Bog’ uzeo Sam prebivalište u ljudskoj čauri koja je bila sposobna patiti i koja je također sakupila volju patiti namjesto Njegovih bližnjih ljudskih bića kako bi zadovoljio Moju pravednost, kako bi Njegovoj paloj braći otvorio put ka Meni. Ipak Njegova je volja bila slobodna.... On nije bio prisiljen od strane Božanstva u Njemu ostvariti žrtvu koju je On htio učiniti za Mene.... iako je ljubav.... Koja Sam bio Ja Osobno.... bila uzrok zbog kojeg je On sakupio ovu volju.... Ipak Ja Osobno nikad ne prisiljavam volju ljudskog bića niti to čini Moja ljubav. Međutim, svatko tko ima ljubav ne može drugačije nego ju isijavati/zračiti. I tako, ljudsko biće Isus je, također, zračio ljubav i pri tom je jedino želio ugoditi čovječanstvu. Otud je On jedino uvijek želio što bi pomoglo ljudima da postanu blaženo sretni. Volja ljudskog bića Isusa je bila slobodna.... ipak On je potpuno sebe podredio Meni i Mojoj volji. Posljedično tome, Njegova volja nije mogla biti drugačija od Moje. Jer ljubav u Njemu je bila toliko moćna da se stopila sa Vječnom Ljubavlju, sa Mnom.... Tako Sam Ja Osobno bio u Njemu, i Ja Osobno Sam ostvario u Njemu čin Spasenja (2 Korinćanima 5:18, 19)....

Pa ipak, ljudsko biće Isus je morao Sam donijeti konačnu odluku kada se odvažio na najteže putovanje.... put do križa. I premda Sam Ja, Vječna Ljubav, bio u Njemu, Moj se Božanski Duh povukao, to jest, Ljubav.... duh.... Ga više nije nagonio na djelovanje; on je šutio i prividno napustio ljudsko biće Isusa da se bori Sam .... I to je bilo najteže od svega, činjenica da se čovjek Isus osjetio samim u Njegovoj patnji a ipak je hodao putem sve do kraja.... On nije bio sam, jer Ja nikad ne bi bio u stanju Sebe ponovno razdvojiti od Njega, Koji je postao jedno sa Mnom (Ivan 10:30).... Ali Ja više nisam Sebe izražavao budući je okajanje izvornog grijeha potrebovalo izuzetnu količinu ljudske patnje i muke koju je ljudsko biće Isus rado uzeo na Sebe, i prema tome je žrtva okajanja bilo djelo najmilosrdnije ljubavi koja je ikada bila ostvarena na Zemlji. I ti su bolovi trajali sve do Njegove smrti na križu i natjerali su Ga izjaviti ‘Moj Bože, Moj Bože, zašto Si Me ostavio....’ (Matej 27:46) Ja Sam bio u Njemu ali Ja nisam govorio, pa ipak bilo je to jedino tijelo koje je patilo dok Me Njegova duša opet prepoznala, kada je On rekao ‘Dovršeno je....’ (Ivan 19:30) i ‘Oče, u Tvoje ruke predajem Svoj Duh....’ (Luka 23:46)....

Tijelo je trpilo sve do kraja i Ja Sam Sebe morao povući/udaljiti tijekom tih sati ili bi Njegova već produhovljena duša bila učinila tijelo neosjetljivim na bol, budući je Moj duh nesposoban patiti. I ljudsko biće Isus je već bio ostvario produhovljavanje duše i tijela kao rezultat Njegovog načina života na Zemlji.... ali svrha i cilj Njegovog zemaljskog napretka je bilo iskupljenje krivnje grijeha, što je bilo jedino moguće putem ekcesivne količine patnje i boli.... Zbog toga se ‘Božanstvo’ povuklo i ostavilo ljudsko biće Isusa Njegovim mučiteljima, koji su uistinu izvršili najsramotniji posao namjesto Mojeg protivnika, pošto je Isus Osobno to želio tako.... Jer Njegova se je duša sama od sebe ponudila sići na Zemlju kako bi izvršila žrtvu okajanja za Njegovu palu braću; ona se ponudila uzeti tijelo kako bi prihvatila ove gore spomenute neizmjerne bolove i mučenja pošto je jedino ljudsko biće bilo sposobno patiti. I Ja Sam prihvatio žrtvu pošto je ona, naposlijetku, bila izvršena od strane ‘ljubavi’.... koju se nikad ne može odbaciti. I ‘ljubav’ je ostala u Njemu sve do Njegove smrti, pa maker Ona više nije dopustila Svojoj snazi da se izrazi.... Tako Sam Ja Osobno morao također biti u Njemu, čak ako Sam i ostao nijem na kraju tako da bi čin Spasenja mogao kulminirati: da je ljudsko biće dopustilo Sebi biti raspeto za Njegovu bližnju braću.... da je On doista podnio žrtvu koju Sam Ja prihvatio kao čin okajanja za cijelu ljudsku rasu.... Nikakva ‘božanska snaga’ za Njega nije umanjila žrtvu, jer Sama je ‘Ljubav’ ostala tiha, iako je bila potpuno zaposjela ljudsko biće Isusa....

I ovo, također, je tajna koju vi ljudi niste još sposobni dokučiti.... Čovjek Isus je morao okusiti najveću patnju: osjetiti se usamljenim i odbačenim. I baš je ova patnja okajala grijeh kojim je svako biće sebe opteretilo kada je napustilo Mene, Koji Sam im dao svu Svoju ljubav, koju su oni odbacili. Ljudsko biće Isus je trebao doživjeti ovu patnju, i prema tome je On izgovorio riječi ‘Moj Bože, Moj Bože, zašto Si Me ostavio....’ (Matej 27:46) Ipak vi ljudi nikad nećete biti u stanju razumjeti veličinu/važnost čina Spasenja sve dok živite na Zemlji. Unatoč tome, jednog dana će vas pogoditi sa iznenadnom blistavom realizacijom i vi ćete Me hvaliti i slaviti bez kraja.... Jer ovaj je čin Spasenja bio [[u smislu: ‘primjenjiv’; ili ‘od koristi’]] za svih vas, svi vi možete sudjelovati u blagoslovima čina Spasenja, i kao rezultat čina Spasenja je za svih vas bio otvoren put povratka k Meni.

AMEN

As Últimas Palavras de Jesus na Cruz....

Vou dar-te sempre o que desejas. Só precisas de prestar atenção à voz dentro de ti e ela vai instruir-te de acordo com a verdade, porque eu quero que conheças a verdade e ganhes uma imagem clara: a minha crucificação trouxe a redenção a vocês humanos, ela redimiu a vossa culpa passada do pecado.... Como o homem Jesus, tomei sobre Mim os maiores tormentos, e a morte mais amarga foi Meu destino.... Mas como eu não podia sofrer como "Deus", eu me instalei numa concha humana capaz de sofrer e também reuni a vontade de sofrer pelos Seus semelhantes para satisfazer a Minha justiça, a fim de abrir o caminho para que os Seus irmãos caídos viessem até Mim. Mas foi o Seu livre arbítrio.... Ele não foi levado pela Deidade, que estava Nele, ao Seu sacrifício, que Ele assim quis trazer para Mim.... embora o amor.... Que eu próprio fui.... foi a razão pela qual ele juntou este testamento.... No entanto, Eu mesmo não exerço qualquer coação sobre a vontade de uma pessoa e o Meu amor também não coage. Mas quem tem amor não pode deixar de o deixar irradiar. E assim o homem Jesus também irradiava amor e só queria fazer a humanidade feliz com ele. Assim, Ele só queria aquilo que ajudava os seus semelhantes a se alegrarem. A vontade do homem Jesus era livre.... No entanto, Ele tinha-se subordinado completamente a Mim e à Minha vontade. E assim a Sua vontade não poderia ser dirigida de maneira diferente da Minha. Pois o amor Nele era tão forte que se uniu ao Amor Eterno, que Eu mesmo era.... Assim eu estava Nele e eu realizei o trabalho de Salvação Nele.... E mesmo assim o homem Jesus teve que tomar ele mesmo a decisão final quando Ele tomou o caminho mais difícil.... o caminho para a cruz. E embora eu estivesse Nele como o Amor Eterno, o meu Deus-Espírito retirou-se, isto é, o amor.... o Espírito.... já não O incitava à Sua actividade; permaneceu em silêncio e aparentemente deixou o homem Jesus sozinho na Sua luta.... E isto foi a coisa mais difícil, que o homem que Jesus sentiu sozinho em Sua adversidade e ainda assim trilhou o caminho até o fim.... Ele não estava sozinho, por uma eternidade eu não poderia mais me separar Dele, que se tinha tornado um com Mim.... Mas eu não me expressei mais porque era necessária uma abundância de sofrimento e tormento humano para a expiação do pecado original, que o homem Jesus voluntariamente tomou sobre Si, e por isso o sacrifício da expiação foi uma obra do amor mais misericordioso jamais realizado na Terra. E este tormento durou até a sua morte na cruz e o fez exclamar as palavras: 'Meu Deus, meu Deus, por que me abandonaste? Eu estava Nele, mas não me expressei, mas foi apenas o corpo que sofreu até que Sua alma Me reconheceu quando Ele gritou: "Está consumado...." e "Pai, nas Tuas mãos entrego o Meu espírito....". O corpo sofreu até o fim e eu tive que me retirar naquelas horas, senão a Sua alma já espiritualizada também teria tornado o corpo insensível à dor, porque o espírito de Mim não pode sofrer. E o homem Jesus já tinha alcançado a espiritualização da alma e do corpo através do Seu modo de vida na Terra.... Mas o propósito e objetivo de Sua vida terrena era a redenção da culpa do pecado, que só foi possível através de uma quantidade excessiva de sofrimento e dor.... Portanto, a 'Deidade' recuou e deixou o 'ser humano' Jesus aos Seus algozes, que realmente realizaram a mais vergonhosa obra em favor do Meu adversário, porque o próprio Jesus assim o queria.... (5.12.1960) Pois a Sua alma tinha-se oferecido para descer à terra a fim de oferecer o sacrifício da expiação pelos Seus irmãos caídos; tinha-se oferecido para se revestir de carne a fim de tomar sobre si o mesmo imenso sofrimento e tormento, porque só um ser humano era capaz de sofrer. E eu aceitei o sacrifício, pois trouxe "amor" .... O que nunca deve ser negado. E o 'amor' permaneceu Nele até a Sua morte, mesmo que já não permitisse que a sua força tivesse efeito.... Assim eu também devo ter estado Nele, mesmo que agora permaneça em silêncio, para que a obra da redenção experimente a sua coroa de glória: que um ser humano se tenha deixado crucificar pelos seus semelhantes.... que Ele realmente fez um sacrifício que aceitei como obra de expiação pela culpa do pecado de toda a humanidade.... Nenhum "poder divino" facilitou o sacrifício por Ele, porque mesmo o "amor" permaneceu em silêncio, embora tivesse tomado posse plena do homem Jesus.... E isto também é um mistério que vocês humanos ainda não são capazes de entender.... Era o sofrimento mais profundo que o homem por quem Jesus tinha de passar: sentir-se só e abandonado. E foi precisamente este sofrimento que redimiu a culpa em que cada ser tinha incorrido quando Me deixou, Quem lhes deu todo o Meu amor, que eles rejeitaram. O ser humano Jesus teve de passar por este imenso sofrimento e por isso as suas palavras: 'Meu Deus, meu Deus, por que me abandonaste? Mas vocês humanos nunca serão capazes de medir a grandeza da obra da redenção enquanto permanecerem na Terra. Mas um dia cairá de seus olhos como uma balança, e você me louvará e glorificará sem cessar.... Para este acto de Salvação foi destinado a todos vós, foi-vos permitido participar nas bênçãos do acto de Salvação, e através do acto de Salvação o caminho para Mim tornou-se livre para todos vós...._>Amém