• Back

ŽIVI KRŠĆANI... SNAGA VJERE... BOŽJE PRISUSTVO...

Kada vi zapadnete u veliku nevolju, tek onda će se pokazati jeste li živi kršćani ili vi sebe zovete tek formalnim kršćanima, koji podbace onda, kada se trebaju dokazati. A to će vrijeme doći na vas, gdje vam može pomoći jedino živa vjera, gdje se vi morate dokazati, gdje mora biti stavljena na probu snaga vjere, koju će jedino živa vjera pribaviti. Većina ljudi stoji samo u formalnoj vjeri; oni ne odbacuju ono čemu su bili podučeni, ali oni još nisu ozbiljno misaono zaokupljeni podukama. A čim oni jednom dođu do toga da budu potaknuti pozvati njihovog Boga i Stvoritelja, onda će Ga oni tražiti u daljini, jer još nemaju nikakvo zajedništvo s Njime, zajedništvo koje se izražava kao osjećaj Božjeg prisustva. A dok god ovaj osjećaj još nije u čovjeku, Bog još nije postao živ u njemu, i vjera u Boga je samo prazna fraza, budući ju on ne posjeduje. Tek osjećaj Božjeg prisustva obilježava živog kršćanina, i ovaj će onda posjedovati i snagu vjere, koja mu u velikim nevoljama omogućava da poduzme put prema Ocu, i da Njega moli za pomoć. Doći će mnogo patnje i nevolje na ljude, baš kako bi se njihova vjera stavila na probu... A to ne ovisi o vjeroispovijedi, jer svaka vjeroispovijed može uključivati žive i mrtve sljedbenike, ljude koji su došli do prisne povezanosti s Bogom, i takve, kojima Bog jest i ostaje daleko, Kojeg oni doduše poznaju imenom, ali sami još nemaju nikakvu povezanost s Njime, kako bi Ga u slučajevima iznenadne nevolje pozvali za podršku i pomoć. Ipak, nevolja dolazi... Ona mora doći zbog ljudi koji hodaju ravnodušni i još se nisu odlučili kako se oni trebaju postaviti prema njihovom Bogu i Stvoritelju od vječnosti... Ona mora doći za ljude koji vjeruju da su kršćani, a to su samo imenom... Od sviju će biti zahtijevana ispovijed za Isusa Krista, a takvu ispovijed može položiti samo čovjek koji stoji u živoj vjeri... a ne oni koji samo znaju o Njemu, ali još prema Njemu nisu uspostavili ispravan odnos, kojeg On zahtijeva, kako bi im mogao biti Otkupitelj od grijeha i od smrti. Svaki čovjek se može jednom odlučiti za ispravan odnos prema Njemu, i to on treba učiniti u slobodnoj volji, jer mu zemaljski život uvijek iznova pruža prilike za ovu odluku. Tko je međutim nemaran, tko uvijek ostaje samo formalni kršćanin, pa doduše zna za Božanskog Otkupitelja, ali još nikada se nije okoristio Njegovom Ljubavlju i milošću, kako bi bio izbavljen iz svog vezanog stanja... tko još nikada nije govorio kao dijete sa svojim Ocem, morat će najprije proći kroz patnje i nevolje, kako bi pronašao put prema Njemu; on će morati najprije biti tako osjetno pogođen, da mu preostane još samo jedan izlaz, da se utekne Bogu u Isusu Kristu, i time posvjedoči da on živo vjeruje u Njega... dok formalni kršćanin često još gubi svoju plitku (besadržajnu) vjeru, kada postane teško, i time dokazuje da nije imao još nikakvu povezanost sa Njime, Božanskim Otkupiteljem Isusom Kristom, sa Bogom Osobno... Što se više bliži Kraj, to potrebniji će biti ovaj ispit vjere, budući se sve više ljudi odvaja, čak i kada oni pripadaju nekoj crkvenoj zajednici, no to je još samo prividna povezanost, zbog bližnjih, to nije ništa istinsko, više ništa živo, što bi moglo biti smatrano „zajednicom vjernika“. Crkve su još samo svjetovne organizacije, ali više nisu i zajednice ljudi koji duboko vjeruju, koji u Isusu Kristu vide Utemeljitelja njihove Crkve, koja je bila utemeljena jedino na čvrstoj vjeri. I zato će ljudi kroz život biti prisiljeni položiti svjedočanstvo, budući će nadolazeće vrijeme biti vrlo teško za mnoge ljude, ali ipak će za živog kršćanina biti i od blagoslova, jer će on još čvršće povezati vezu s Bogom, i on će također kroz svoju vjeru biti izveden iz svake nevolje i tlačenja, jer za živog kršćanina ne postoji ništa što ne bi moglo biti savladano „snagom vjere“.

AMEN

Cristãos vivos.... Power of Faith.... Presença de Deus....

Somente quando vocês forem confrontados com grandes adversidades se tornará claro se vocês são cristãos vivos ou apenas se chamarão cristãos formais que falharão quando tiverem que provar a si mesmos. E este tempo virá sobre vós quando apenas uma fé viva vos puder ajudar, quando tiverdes de provar a vós mesmos, quando a força da fé tiver de ser posta à prova, o que só uma fé viva pode reunir. A maioria das pessoas só tem uma fé formal; elas não rejeitam o que lhes foi ensinado, mas ainda não pensaram seriamente sobre os ensinamentos. E assim que forem levados a invocar o seu Deus e Criador, eles O procurarão à distância porque ainda não têm comunhão com Ele, uma comunhão que se manifesta como um sentimento da presença de Deus. E enquanto este sentimento ainda não estiver no ser humano, Deus ainda não ganhou vida nele, e a fé em Deus é apenas uma expressão vazia, porque Ele não O possui. Somente o sentimento da presença de Deus caracteriza um cristão vivo, e então ele também possuirá a força da fé que lhe permite tomar o caminho para o Pai em grandes dificuldades e pedir-lhe ajuda. Muito sofrimento e miséria cairão sobre as pessoas, precisamente para pôr à prova a sua fé. E não depende das denominações, pois cada denominação pode incluir seguidores vivos e mortos, pessoas que entraram em laços íntimos com Deus e aqueles para quem Deus é e permanecerá o Deus distante, a quem certamente conhecem pelo nome, mas que ainda não têm vínculo com Ele, a fim de pedir-lhe ajuda e assistência em casos de adversidade súbita. Mas a necessidade vem.... Deve vir por causa das pessoas que andam indiferentes e ainda não decidiram por si mesmas como se relacionarão com o seu Deus e Criador desde a eternidade.... Deve vir para as pessoas que acreditam ser cristãos e são apenas cristãos em nome.... Uma confissão de Jesus Cristo é exigida de todos, e somente aqueles que têm uma fé viva podem fazer tal confissão.... mas não aqueles que só O conhecem mas ainda não estabeleceram a relação certa com Ele, que Ele requer para poder ser o seu Redentor do pecado e da morte. Cada pessoa pode decidir uma vez pelo relacionamento correto com Ele, e deve fazê-lo de sua livre vontade, porque a vida terrena lhe dá repetidamente a oportunidade de tomar essa decisão. Mas quem é tolo, que só permanece cristão formal, isto é, que conhece bem o divino Redentor, mas nunca fez uso do seu amor e graça para ser redimido da sua escravidão.... e que ainda não falou com seu Pai como um filho, terá primeiro que passar por sofrimento e dificuldades para encontrar o caminho para Ele; terá primeiro que ser tão severamente afetado que só lhe resta uma saída, refugiar-se em Deus em Jesus Cristo e assim confessar que acredita nEle vivo..... enquanto o cristão formal ainda perde muitas vezes a sua fé superficial quando as coisas ficam difíceis e assim prova que ainda não teve nenhum vínculo com Ele, o divino Redentor Jesus Cristo, com o próprio Deus.... Quanto mais perto estiver do fim, mais necessária será esta prova de fé, pois cada vez mais pessoas se separam, mesmo que pertençam a uma comunidade eclesiástica, mas é apenas um vínculo ilusório para o bem dos semelhantes, não resta nada de verdadeiro e vivo que possa ser considerado como uma "comunidade de crentes". As igrejas são apenas organizações mundanas, mas não mais a união de pessoas profundamente crentes que vêem em Jesus Cristo o fundador de sua igreja, que foi fundada apenas sobre a fé firme. E as pessoas serão forçadas pela vida a fazer uma confissão, pois o tempo que se aproxima será muito difícil para muitas pessoas, mas será também uma bênção para o cristão vivo, pois ele estabelecerá o vínculo com Deus cada vez mais firmemente e será também conduzido para fora de toda adversidade e angústia pela sua fé, pois para o cristão vivo não há nada que não possa ser vencido com a "força da fé" ...._>Amém